Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2019 21:10

Ο ανδριάντας του «Κατσαπλιά» στην γωνία Σπάρτης και Ούλωφ Πάλμε

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Έστησαν τον ανδριάντα του «Κατσαπλιά»* Σπάρτης και Ούλωφ Πάλμε γωνία! Άκου να δεις! Αντί να στήσουν ανδριάντα σε κάποιον απ’ αυτούς που πολέμησαν σκληρά τους Γερμανούς, «απελευθέρωσαν» τη Θεσσαλονίκη και όταν ήρθαν να « απελευθερώσουν» και το Κιλκίς και να διώξουν τους Γερμανούς πέραν των συνόρων μας, τους εμπόδισαν οι Ελασίτες αναρχοκομουνιστές που βοήθησαν έτσι τους Γερμανούς να φύγουν ανενόχλητοι!


Ανδριάντα σε έναν, ας πούμε, από τους ήρωες πολέμαρχους του Φασισμού όπως: Κισά Μπατζάκ, Παπαδόπουλο, Δάγκουλα, Σπυρίδη, Λαζίκ, Βαή, Τσετέ Πασά κ. ά.!
* ( Ο ανδριάντας «που αναπαριστά άτομο ντυμένο μα στρατιωτική στολή της δεκαετίας του 40» είναι, για όσους δε γνωρίζουν, του Χρήστου Γαρέφη (Χρίστος Χριστοφορίδης από την Τέρπυλλο) αγωνιστή-καπετάνιο τάγματος του ΕΛΑΣ, που ξεκίνησε το αντάρτικο από την πρώτη αντάρτικη ομάδα των Κρουσίων. Συνελήφθη μετά από προδοσία και εκτελέστηκε μετά από φρικτά βασανιστήρια στο Κιλκίς τον Ιούλη του 1946. (Να σημειωθεί ότι ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας ιδρύθηκε στις 27 Δεκέμβρη 1946).

 

Η κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας
Κλιμακώνεται η Τουρκική επιθετικότητα με την αυθαίρετη συμφωνία με τη λεγόμενη κυβέρνηση της Λιβύης.
Οι κινήσεις της Τουρκίας είναι μελετημένες, μέρος μιας στρατηγικής που δημιουργεί τετελεσμένα, προσβάλλει θαλάσσιες ζώνες ή ακόμα και συνοριακές γραμμές και πάει ένα βήμα παραπέρα, ενισχύοντας τις διεκδικήσεις της, διεξάγοντας έρευνες για υδρογονάνθρακες, πραγματοποιώντας γεωτρήσεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, ή αλλάζοντας τα σύνορα, όπως δείχνει π.χ. η πείρα στην ΑΟΖ της Κύπρου και τη Συρία. Σήμερα προτεραιότητα δίνεται στην παραβίαση του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Οι παρεμβάσεις αυτές στην εξέλιξή τους μπορούν να περιπλέξουν και να οξύνουν παραπέρα την κατάσταση, π.χ. σε περίπτωση διεξαγωγής ερευνών ή και γεωτρήσεων πλησίον των Δωδεκανήσων και της Κρήτης.
Οι κινήσεις της Τουρκίας είναι μελετημένες, μέρος μιας στρατηγικής που ακολουθεί χρόνια και δημιουργεί τετελεσμένα, προσβάλλει θαλάσσιες ζώνες ή ακόμα και συνοριακές γραμμές και πάει ένα βήμα παραπέρα, ενισχύοντας τις διεκδικήσεις της, διεξάγοντας έρευνες για υδρογονάνθρακες, πραγματοποιώντας γεωτρήσεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, ή αλλάζοντας τα σύνορα, όπως δείχνει π.χ. η πείρα στην ΑΟΖ της Κύπρου και τη Συρία. Σήμερα προτεραιότητα δίνεται στην παραβίαση του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Οι παρεμβάσεις αυτές στην εξέλιξή τους μπορούν να περιπλέξουν και να οξύνουν παραπέρα την κατάσταση, π.χ. σε περίπτωση διεξαγωγής ερευνών ή και γεωτρήσεων πλησίον των Δωδεκανήσων και της Κρήτης.
Η τουρκική αστική τάξη υπηρετεί τα συμφέροντά της με πιο προωθημένο πολιτικοστρατιωτικό δόγμα, που ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα», το οποίο δεν χωράει μέσα στα όρια της Συνθήκης της Λοζάνης, που καθόρισε τα σύνορα στην περιοχή και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα στην πράξη.

Πρέπει να τονίσουμε ότι το δίλλημα που τίθεται στον Ελληνικό λαό «Συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση ή πολεμική εμπλοκή» εμπεριέχει τους ίδιους μεγάλους κινδύνους για το κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η ιστορία μας δείχνει ότι οι όποιοι συμβιβασμοί, υποχωρήσεις στο παρελθόν, δεν έχει αλλάξει την κυρίαρχη εξωτερική πολιτική και την διαρκή επιθετικότητα της Τουρκίας.
Να θυμηθούμε τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, τη μοιραία και καταστρεπτική συνάντηση στη γέφυρα Κήπων του Έβρου το 1967 Ντεμιρέλ-Κόλλια στην ουσία Ντεμιρέλ-Παπαδόπουλου που είχε σαν αποτέλεσμα την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από τις πρώτες κιόλας μέρες του Δεκεμβρίου. μόλις δύο μήνες μετά τις υπερφίαλες προσδοκίες που είχε σκορπίσει ο Παπαδόπουλος για τη συνάντηση του Έβρου, ο μόνος πρακτικός καρπός της πολιτικής του ήταν ο αφοπλισμός, ουσιαστικά, της μαρτυρικής νήσου, η οποία αφέθηκε ανυπεράσπιστη στο έλεος της Αγκύρας.
η στάση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αποτελούν σημαντική βάση για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, για την ανάπτυξη της λαϊκής δράσης.
Η τουρκική αστική τάξη υπηρετεί τα συμφέροντά της με πιο προωθημένο πολιτικοστρατιωτικό δόγμα, που ακούει στο όνομα «Γαλάζια Πατρίδα», το οποίο δεν χωράει μέσα στα όρια της Συνθήκης της Λοζάνης, που καθόρισε τα σύνορα στην περιοχή και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα στην πράξη.
Επιτέλους πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ούτε «έλευση κανενός Σωτήρα» του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ, για την τήρηση του Διεθνούς Δικαίου και άλλα ευτράπελα. Να δούμε κατάματα την αλήθεια και την πραγματικότητα, που δείχνουν οι αναλύσεις, η πάλη και η προοπτική που θέτει το ΚΚΕ στο λαό και να απεγκλωβιστούμε από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.