Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 4:22:23 μμ
Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2014 23:58

Θεοφύλακτος Παγλαρίδης : Πως να “ζυγίσετε” υποψήφιους και προγράμματα ενόψει της κάλπης

paglaridis
Εννιά εβδομάδες απομένουν μέχρι την ημέρα που θα κληθούν οι πολίτες να αναδείξουν τους αιρετούς άρχοντες  που θα διαχειριστούν τις τύχες του τόπου. Δημάρχους, αντιπεριφερειάρχη και τους συνεργάτες τους συμβούλους.
Προφανώς στα καθήκοντά τους είναι η έντιμη, αξιοκρατική και διαφανής διοίκηση των οργανισμών που θα προΐστανται. Αλλά αν ήταν μόνο αυτό δεν θα χρειάζονταν εκλογές. Ένας καλός λογιστής κι ένας ικανός νομικός θα αρκούσαν για να διεκπεραιώσουν το καθήκον αυτό.
Τι παραπάνω λοιπόν προσδοκούμε από έναν δήμαρχο ή αντιπεριφερειάρχη και απαιτείται η προσφυγή στο λαό; Η απάντηση στο ερώτημα θα βοηθήσει συνάμα να τεθούν και τα κριτήρια της ψήφου.
Χρειαζόμαστε αυτοδιοίκηση ικανή να λειτουργεί ως αναπτυξιακός βραχίονας  με όραμα, πολιτική και εξειδικευμένες προτάσεις που θα αποδεικνύουν πως εκτός από γενικόλογες αναφορές και «συνδικαλιστική» δράση, η αυριανή διοίκηση του δήμου και της Αντιπεριφέρειας θα συμβάλλει στην προαγωγή του επιπέδου ζωής με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Καλός δήμαρχος δεν είναι εκείνος που λειτουργεί ως πρόθυμος ιμάντας μεταφοράς των αιτημάτων προς το Κέντρο, αλλά ο Δήμαρχος που θα έχει και τη θέληση και τη γνώση να μετατρέπει τα «θέλω» του τόπου και των πολιτών σε τεκμηριωμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις προαγωγής του γενικού συμφέροντος.
Ειδικά στις μέρες της κρίσης όπου το αίτημα της ανάπτυξης αποτελεί αίτημα επιβίωσης συνιστά πράξη υπέρτατης αγάπης στον τόπο η αναζήτηση πειστικής απάντησης στο ερώτημα: Πως μπορεί να συμβάλει η Αυτοδιοίκηση στην εγκατάσταση νέων επενδύσεων στο Κιλκίς ; Πως μπορεί να βοηθήσει τις  χειμαζόμενες επιχειρήσεις του τόπου να τονωθούν και να ανταπεξέλθουν στις επιπτώσεις της κρίσης διασφαλίζοντας τις θέσεις εργασίας που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας;
Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις  και μια συζήτηση με τους επιχειρηματίες του τόπου μας θα έπρεπε να αποτελεί τη μείζονα υποχρέωση ενός υποψηφίου δημάρχου. Διότι από την εμπειρία των ανθρώπων αυτών μόνο όφελος θα έχει και ο υποψήφιος και ο τόπος.
Με την ευκαιρία: Στη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου ζει και δραστηριοποιείται ο σημαντικότερος Κιλκισιώτης (παρότι μη Κιλκισιώτης στην καταγωγή) της τελευταίας 50ετίας, ο Βασίλης Σεργιαννίδης. Υποψήφιος Δήμαρχος που δεν θα προσπαθήσει να τον δει και να αντλήσει από τη σωρευμένη σοφία του, δεν είναι άξιος του ρόλου που θέλει να διαδραματίσει στα κοινά του τόπου.
Επέκεινα: Καλός δήμαρχος δεν είναι εκείνος που θα χαϊδέψει πλάτες αγροτών και κτηνοτρόφων, ενίοτε βγαίνοντας μαζί τους στους δρόμους, αλλά όποιος θα φροντίσει στη διάρκεια της θητείας του να συμβάλλει με οργανωμένες υπηρεσίες του δήμου στην αύξηση της γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής με νέες καλλιέργειες, με αξιοποίηση των παρθένων εκτάσεων του δήμου (και του νομού).
Στον Πολιτισμό και τον αθλητισμό ο Δήμαρχος δεν εξαντλεί το ρόλο του στη εξεύρεση - διανομή των ούτως ή άλλως ελάχιστων επιδοτήσεων. Αλλά θα προσφέρει πολλά εκείνος που θα αποδείξει ότι η καθημερινή συλλειτουργία του με τους ανθρώπους των γραμμάτων και του αθλητισμού, η αξιοποίηση της γνώσης, της ευαισθησίας και της ζωτικότητάς τους θα συνεγείρει ευρύτατα τμήματα πολιτών και μέσω εθελοντικών δράσεων θα υπερκαλύψει ποσοτικά όποια κρατική χρηματοδότηση και θα αναβαθμίσει ποιοτικά την ζωή στο Δήμο.
Καλός Δήμαρχος τελικά δεν είναι εκείνος που διαθέτει μόνο καλές προθέσεις. Από αυτές εξάλλου είναι στρωμένος ο δρόμος προς την κόλαση. Αλλά ο Δήμαρχος που έχει φρέσκιες ιδέες, συστοιχισμένες στις ανάγκες του τόπου και γνωρίζει πως να υλοποιεί τις ιδέες αυτές. Διότι το γνωστό  κλισέ “εμείς θέλουμε, αλλά η Αθήνα δεν μας το επιτρέπει” αποτελεί άλλοθι των ανίκανων.
Κάποτε λέχθηκε προσφυέστατα ότι “ ο αντιαμερικανισμός συνιστά τον  μαρξισμό των ηλιθίων”
Κάλλιστα παραφράζεται και στο “ο αντιαθηναϊσμός συνιστά το άλλοθι των ανίκανων”.
Και οι πολίτες έχουν καθήκον σε τούτη την κακέκτυπη προεκλογική περίοδο όπου δυο μήνες πριν την κάλπη οι περισσότεροι υποψήφιοι αγωνίζονται να κλέισουν τους συνδυασμούς τους,  σε όποιον  διαλαλεί το πρόγραμμά του με γενικότητες να τον προσγειώνουν ρωτώντας με ποιο τρόπο και ποια μέσα θα επιτύχει όσα υπόσχεται. Καλύτερος τρόπος να “ζυγίσουν” υποψήφιους και προγράμματα δεν υπάρχει.