Του Νίκου Κωνσταντινίδη

Εκπαιδευτικού συγγραφέα

Είμαι μια μόνη γυναίκα κοντά στα 77. Κι είμαι αναγκασμένη να εγκαταλείψω το σπίτι μου, γιατί μου το παίρνουν οι ξένοι. Οι αλλόπιστοι. Οι εχθροί μου.

Η θέλησή μου, όσο κι αν είναι ισχυρή, να μείνω σπίτι μου και να μην ξεριζωθώ από τη γη μου, δεν είναι εφικτή. Γιατί κινδυνεύει η ζωή που έχτισα και θεμελίωσα εδώ.  Εδώ ψηλά πάνω στων βράχων τις θωριές και στις πλαγιές των θεόρατων βουνών, που αγκαλιάζουν το χωριό μου.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης

Έντονες είναι οι μνήμες μου από το καφενείο του πατέρα μου στα Διαβατά τη δεκαετία του 60. Στο καφενείο μας υπήρχε πάντα η εφημερίδα ‘’Μακεδονία’’ που την διάβαζα μανιωδώς. Κάθε Πρωτοχρονιά η εφημερίδα δημοσίευε τον πολιτικό Καζαμία. Ο Καζαμίας ήταν ένα φυλλάδιο που αποτελούσε το λαϊκό ημερολόγιο της εποχής. Για τις εφημερίδες προέβλεπε τα πολιτικά γεγονότα που θα γίνουν την νέα χρονιά με πολλή φαντασία, χιούμορ και μπόλικη μυθοπλασία.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης

Εκπαιδευτικός-συγγραφέας

Δεν υπάρχει καταστατικό  κόμματος που να μην περιέχει  θετικά και αρνητικά στοιχεία, σε μια οικονομικά ανομοιογενή  κοινωνία. Αλλά και να υπήρχε  κάποιο,  γενικά αποδεκτό  ως προς το πνεύμα του, οι πρώτοι που θα το παραβίαζαν, θα ήταν εκείνοι που προσδοκούν  από την πολιτική προσωπικά οφέλη.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης

Στις 23 Οκτωβρίου 2023  ο Χρόνης Αηδονίδης, το «αηδόνι της Θράκης», πέταξε για την αιωνιότητα σε ηλικία 95 ετών. Ο μεγάλος ερμηνευτής και δάσκαλος της θρακιώτικης παράδοσης, έφυγε μετά από 75 χρόνια συνεχούς διακονίας και προσφοράς στη διδασκαλία, διάσωση και καταγραφή της μουσικής παράδοσης της Θράκης αλλά και γενικότερα της μουσικής παράδοσης της χώρας.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης

Εκπαιδευτικός-συγγραφέας

"Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει" (Καζαντζάκης). Καμία ιδέα δεν μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη χωρίς τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δίνει στη θεωρία πρακτική υπόσταση.

Υπάρχουν, κατά τον Σαρτρ, τριών ειδών βοσκοί, ανάλογα με τη σχέση τους με το πρόβατο. Άλλοι το θέλουν για το μαλλί του, άλλοι για το γάλα του και άλλοι για το κρέας του. Όλοι τους όμως το θέλουν για τον δικό τους λόγο, καθώς ζουν από αυτό.  Κάτι ανάλογο συμβαίνει, αν στη θέση του πρόβατου βάλουμε το κόμμα.

Σε συνέχεια των μεταρρυθμίσεων του «Καποδίστρια», του «Καλλικράτη»,του «Κλεισθένη» Ι και ΙΙ, που έφεραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του τελευταίου νόμου της ΝΔ για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, η κυβέρνηση ψήφισε ένα ακόμα αντιλαϊκό νομοσχέδιο για τη «στεγανοποίηση» των δήμων απέναντι σε κάθε λαϊκή ανάγκη και διεκδίκηση, προωθώντας ένα ακόμα πιο «φιλικό περιβάλλον» στις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, όπως προβλέπουν και τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης. Έστρωσαν έδαφος για μεγαλύτερη διείσδυση ιδιωτών σε Παιδεία - Πολιτισμό – Αθλητισμό.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός – συγγραφέας.

Με τον όρο σαράκι εννοούμε μια γκάμα ξυλοφάγων εντόμων, που, μεταξύ άλλων, προσβάλουν τα ταλαιπωρημένα από την ξηρασία δέντρα καθώς και τα ξύλα, που έχουν υποστεί μια πλήρη επεξεργασία. Στο σπίτι βρίσκουμε τα συγκεκριμένα έντομα στα πατώματα, στα ξύλα της σκεπής, στα έπιπλα, και γενικότερα στην οποιαδήποτε ξύλινη κατασκευή, την οποία τρώνε εκ των έσω.

Χωματερές παντού, σκουπίδια έξω από τους κάδους ή σκουπίδια μέσα σε κάδους ανακύκλωσης, μια αντικοινωνική συμπεριφορά επικίνδυνων ηλιθίων, που την ανεχόμαστε εδώ και χρόνια, που την πληρώνουμε εδώ και χρόνια. Κι όταν βλέπουμε αυτές τις υπέροχες χωματερές έξω από τις πόλεις ή τα χωριά μας, συνήθως ρίχνουμε ένα εύκολο σιχτίρισμα στο δήμο που δεν τις καθάρισε αμέσως, αλλά δεν λέμε τίποτα γι’ αυτούς που τις δημιούργησαν. «Τι κάνει ο δήμος», φωνάζουμε, ενώ θα έπρεπε να θα έπρεπε να αναζητούμε τον δράστη και το πρόστιμο που πρέπει να πληρώσει.

Γράφει

Ο Νίκος Κωνσταντινίδης

Εκπαιδευτικός - συγγραφέας

Ο ιδρώτας κατηφόριζε από τις αυλακιές του κορμιού του σαν νερό τρεχούμενο πάνω σε πέτρα. Τα σκληρά του μπράτσα ξεχώριζαν επιβλητικά, καθώς σήκωνε  για πολλοστή φορά την μπάρα. Περισσότερο έτρεξε  στο διάδρομο του γυμναστηρίου παρά στο δρόμο της ζωής. Πιο πολύ ίδρωσε από τη γυμναστική παρά από τη δουλειά, κι ας πάτησε πριν πέντε χρόνια τα τριάντα.

Ο Φερνάντο ήταν ένας αδιόριστος μαθηματικός με καταγωγή την Ανδόρα. Είχε μεσογειακά χαρακτηριστικά, του άρεζε η αεροβική γυμναστική και έκανε διατροφή.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα καθαρά πολιτικό περιβάλλον. Ο πατέρας, καφετζής στο επάγγελμα. Στο καφενείο μας στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, καθημερινά έδιναν κι έπαιρναν οι έντονες πολιτικές συζητήσεις την ταραγμένη δεκαετία του 60. Έζησα ως παιδί έντονα τις εκλογές βίας και νοθείας του 61, τον ανένδοτο αγώνα του Γεωργίου Παπανδρέου, την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη τον Μάη του 63, τις εκλογές του 63 και του 64 όταν οι υποψήφιοι βουλευτές της Β’ Θεσσαλονίκης εκφωνούσαν πύρινους λόγους στο καφενείο μας. Έζησα τον ξεσηκωμό των Διαβατιανών για τις εξευτελιστικές αποζημιώσεις της απαλλοτρίωσης των χωραφιών τους για τη δημιουργία του βιομηχανικού συγκροτήματος της ESSO PAPPAS. Έζησα το κίνημα των Λαμπράκηδων, την αποστασία του 65 και το Απριλιανό πραξικόπημα του 67.