Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 2:43:58 μμ
Πέμπτη, 03 Απριλίου 2008 11:36

Αναστάσιος Αμανατίδης : Αναιτιολόγητες αιτιάσεις

Μερικοί θέλουν να κάνουν καριέρα για να αναδειχθούν στην πολιτική σκακιέρα καταφερόμενοι εναντίον άλλων.
Το φαινόμενο δεν είναι σπάνιο στη νεοελληνική κοινωνία.
Το τελευταίο κρούσμα μας έρχεται από τον δήμο Πικρολίμνης.

Ο αντιδήμαρχος εγκαλεί δημόσια, ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο απαξιώνει την πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση.
Ότι γνωμοδοτεί για θέματα, όπως την εγκατάσταση εργοστασίου παραγωγής βιοκαυσίμου στην περιοχή του, χωρίς να λάβει υπόψη τις απόψεις του.
Το αξιοπερίεργο στην μακροσκελή και ελαφρώς ‘θυμωμένη’ επιστολή του είναι, ότι ενοχλήθηκε περισσότερο από την διαδικασία που ακολουθήθηκε, με το να ειδοποιηθεί δύο φορές να εκφέρει τις απόψεις του για την ίδια μελέτη.
Που όμως, δεν ήταν η ίδια!
Αποφεύγει ο αντιδήμαρχος να μπει στην ουσία του θέματος, γιατί εκεί χρειάζονται γνώσεις και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει κανείς να μιλήσει με την γλώσσα των ειδικών.
Αυτήν που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία, αφού λάβει υπόψη της τις επί του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας τυχόν επιπτώσεις και σύμφωνα με την περί ανάπτυξης της περιοχής πολιτική της.
Αλλά και επί της διαδικασίας, που επιμένει, ατύχησε.
Γιατί δεν διάβασε την πρώτη μελέτη, που για τους αναγνώστες λέμε, πως αποσύρθηκε από την εταιρεία, πριν έρθει προς συζήτηση, ενώ ο αντιδήμαρχος, εάν είχε ενδιαφέρον, έπρεπε να το γνώριζε.
Η δεύτερη μελέτη που υποβλήθηκε μετά από μήνα περίπου, αυτή που συζητήθηκε στο Συμβούλιο του Μαρτίου ήταν τροποποιημένη και διέφερε πολύ από την πρώτη.
Αλλά οι φάκελοι θέλουν διάβασμα, για το οποίο, όπως φαίνεται, ο νέος και ‘ορεξάτος’ αντιδήμαρχος δεν διαθέτει πολύ χρόνο!
Εξ ου και εμείς πιστεύουμε πως ο αντιδήμαρχος έσπευσε. Βιάστηκε δηλαδή.
Θα πρέπει να ξέρουν οι αναγνώστες, πως για κάθε νέο φάκελο μελέτη, που κατατίθεται, απαιτείται δημοσίευση σε δύο τουλάχιστον τοπικές εφημερίδες, για ενημέρωση και τυχόν ενστάσεις, εντός μηνός, – μερικοί οφείλουν να διαβάζουν – και ακολούθως συζητιέται στο Νομαρχιακό Συμβούλιο.
Για εμάς η εύκολη καταφυγή στο γενικό, αόριστο, και στο αναιτιολόγητο, αποσκοπεί στο κυνήγι των εντυπώσεων, αν δεν οδηγεί στον προθάλαμο του λαϊκισμού.