Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 08 Οκτωβρίου 2019 22:20

Διαζύγιο...

Γράφει η Βίκυ Καλφοπούλου, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος, Δημητράκου 21 Α Κιλκίς, τηλ. 2341028087, facebook: Βικυ Καλφοπούλου.

 

Το ιδανικό σενάριο στο μυαλό όλων μας είναι ένας ευτυχισμένος γάμος. Κάνένας δεν παντρεύεται με τη σκέψη να χωρίσει. Πολλά όμως ζευγάρια για τους δικούς τους λόγους καταλήγουν στο διαζύγιο. Είμαι υπέρ αυτού, όταν πλέον ο γάμος και για τις δυο πλευρές θεωρείται λήξαν. Όταν πλέον η συμβίωση καταλήγει σε δυστυχία και θλίψη.
Δυο άνθρωποι, που αποφασίζουν ο καθένας να πάρει τον δρόμο του και να ευτυχίσει. Γιατί ο απώτερος σκοπός τους, πρέπει να είναι η ευτυχία τους.

 

Η ευτυχία η δική τους, αλλά και των παιδιών τους. Πολλοί με ρωτούν “ μα μπορεί ενα παιδί να είναι καλά όταν οι γονείς του χωρίσουν;” Και εγώ απαντώ, “μπορεί ένα παιδί να είναι καλά και χαρούμενο μέσα σε φωνές και εντάσεις; Σε κλάματα και απειλές; Σε εικόνες βίας και παραμέλησης; Σε λόγια που πληγώνουν;” Όχι, ούτε με αυτόν τον τρόπο μπορεί.
Σαφώς όταν ένα παιδί έχει συνηθίσει να ζει κατα αυτόν τον τρόπο, δεν γνωρίζει πως μπορεί να είναι η ευτυχία στη δική του οικογένεια. Μπορεί όμως να την παρατηρήσει και να την διαισθανθεί σε άλλες οικογένειες. Αυτό που συνήθως λέω στους γονείς, είναι να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να ευτυχίσουν. Και αυτό είναι εφικτό, μόνο αν αφήσουν στο περιθώριο τη γνώμη τρίτων, τον εγωισμό, τον θυμό, το πείσμα. Αυτό σημαίνει οτι δεν πρέπει να επιτρέψουν το “εγώ” τους να πάρει την θέση του “εμείς”.
Είναι πραγματικά λυπηρό, οταν μου αναφέρουν για τις μέρες του κάθε γονιού και τις συγκεκριμένες ώρες συνάντησης. Είναι δυσβάσταχτο για ένα παιδί που έχει άναγκη απο αγάπη, ασφάλεια, υποστήριξη, επιβεβαιώση, αποδοχή, κατανόηση, παρηγοριά, να έχει επιπλέον να διαχειριστεί εγωισμούς και λόγια απο την κάθε πλευρά. Να πρέπει να αποδεχθεί οτι έχει γονείς υπο όρους, και για συγκεκριμένες μέρες και ώρες.
Υποσχόμαστε σε ενα παιδί οτι όλα θα είναι καλύτερα απο εδώ και στο εξής, αλλά εντέλει αθετούμε την υπόσχεση που δώσαμε στο όνομα του νόμου. Έναν νόμο που ορίζει τι επιτρέπεται και τι όχι. Έναν νόμο σκληρό, που δεν συμβαδίζει διόλου με την ψυχολόγια ενός πληγωμένου παιδιού. Παρά μόνο, τα “δικά σου” και τα “δικά του”. Τα άψυχα, ανούσια και αδιάφορα που πρέπει να μοιραστούν. Μόνο που μέσα σε αυτά τα άψυχα, δυστυχώς, εμπλέκονται και οι ψυχές των παιδιών σας.
Ναι, μπορεί ενα παιδί να είναι καλά οταν οι γονείς του χωρίσουν, αλλά εξακολουθούν να παραμένουν γονείς δοτικοί, ενωμένοι, διαθέσιμοι, χαρούμενοι, υποστηρικτικοί, με κατανόηση και ευαισθησία στις ανάγκες του. Όταν διαπιστώσει το ίδιο το παιδί, οτι ο χωρισμός είναι η καλύτερη συνειδητή επιλογή για όλους και όχι η τιμωρία του. Τότε οι γονείς θα έχουν εκπληρώσει την υπόσχεση που έδωσαν!