Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024, 8:15:09 πμ
Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2019 23:08

Δημήτρης Ιωαννίδης : Ο ψεύτης βοσκός ( βελτιωμένη β΄έκδοση )

Την ιστορία του ψεύτη βοσκού όλοι την ξέρουμε. Άλλοι την ακούσαμε, άλλοι τη διαβάσαμε κι άλλοι τη διδαχτήκαμε. Σε πόσους όμως από εμάς που τη διδαχτήκαμε μας έγινε μάθημα; Σε λίγους, σε πολύ λίγους, σε κανέναν!
Την ίδια εποχή που εξελίχτηκε η ιστορία «του ψεύτη βοσκού», σε μια άλλη μακρινή χώρα, Βανανία νομίζω την έλεγαν, Ελλαδιστάν και Κιλκιστάν άλλοι, παρουσιάστηκε ένας Σωτήρας, ένας μεγάλος Κυβερνήτης όπως τον έλεγαν.

Και είπε στο λαό του, στο κοπάδι του δηλαδή, στο ποίμνιό του (από το ποιμένας με το π μικρό ) ότι ήρθε για να του σώσει. Και τους είπε, πως δεν είναι σαν τους άλλους τους παλιούς κυβερνήτες, τους κλέφτες και τους ψεύτες, που τους υποσχέθηκαν ότι θα τους κάνουν Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως στην αρχαία Ελλάδα (εδώ πρόκειται για μια αρχαία χώρα με μεγάλη ιστορία και πολιτισμό απ ότι λένε ) και δεν τους έκαναν, και τους υποσχέθηκαν ότι θα τους βάλουν στην ΟΝΕ (ούτε κι εγώ δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό), κι ότι θα πάρουν και το αποπαίδι τους μαζί τους (CYPRUS-Σάυπρους νομίζω το λέγανε). Και τους υποσχέθηκαν «γιοφύρια» όπως του Ρίο και δεν τα έκαναν. Και τους υποσχέθηκαν δρόμους μεγάλους όπως την Εγνατία και την Απία που ένωναν μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και της Ιταλίας κι ούτε καν την ΠΑΘΕ δεν μπόρεσαν να κάνουν. Και μαζί με όλα αυτά τα καλά που έκαναν ήρθαν και τα καλλίτερα, Μνημόνια τα ονόμασαν (από το μνήμη για να θυμόμαστε τους ζωντανούς ή από τα μνημόσυνα για να θυμόμαστε τους πεθαμένους, Ήμαρτον Κύριε! ). Και ενώ συσκέπτονταν οι πολιτικοί της εποχής και τίποτα δεν κατάφερναν κι άλλαζαν πρωθυπουργούς και υπουργούς, παρουσιάστηκε ένα λαμπερό αστέρι σαν αυτό των Μάγων , Αλέξη νομίζω τον έλεγαν (από το αρχaικό αλέξω/απομακρύνω τους κακούς εννοείται ή από το α-λέξη κι όποιος αντέξει)
Και, έτσι ο μεγάλος Κυβερνήτης, αφού αράδιασε όλα τα παραπάνω μεγάλα έργα που δεν έκαναν οι προηγούμενοι κυβερνήτες, άρχισαν τα δικά του μεγάλα έργα, ξεκινώντας από τα πιο απλά και πιο εύκολα γι αυτόν, τα λεγόμενα Μνημόνια. Άρχισε, λοιπόν, να σχίζει ένα ένα όλα τα κακά μνημόνια που υπέγραψαν οι άλλοι αφού πρώτα τα συγκέντρωσε σε έναν πολύ μεγάλο δερματόδετο τόμο που στοίχισε στον ελληνικό λαό κάπου 100δις, όπως λένε οι κακοί μνημονιακοί, μερκελιστές και γερμανοτσολιάδες. Μετά προχώρησε στη Μεταρρύθμιση της Ευρώπης όπως είχε υποσχεθεί αγοράζοντας καινούργια Νταούλια και νέους οργανοπαίχτες να μη σταματούν να παίζουν, ώσπου να πέσουν όλοι οι ευρωπαίοι στα πατώματα από την κούραση. Ύστερα απείλησε τους ευρωπαίους ότι θα φύγει από την Ένωση και θα πάρει μαζί του και όλες τις λέξεις που μας έκλεψαν και να δούμε πως θα συννενοούνται μεταξύ τους οι ευρωπαίοι χωρίς τις ελληνικές λέξεις, που, παρανόμως έκλεψαν όλα αυτά τα χρόνια. ΚΙ αφού είδε πως ούτε με τις απειλές πέτυχε κάτι, έστειλε το πρωτοπαλίκαρό του στα μαρμαρένια αλώνια των Βρυξελών (Γιάνη με ένα ν τον έλεγαν θαρρώ ), να τους τρομοκρατήσει κι έτσι φοβισμένοι καθώς ήταν τους κάλεσε σε «διαπραγμάτευση». Εκεί, να δεις παρακάλια οι Ενωσίτες: Βρε κουραστήκαμε γέροι άνθρωποι, βρε πάρε ότι θέλεις κι άφησέ μας να πα να κοιμηθούμε, οπότε το «παδί» φιλοτιμήθηκε και τους ανάγκασε να ψηφίσουν ό,τι τους ζητούσε. Δάνεια χωρίς τόκους και ανοιχτό χρόνο σε βάθος 100νταετίας, μισθούς και συντάξεις όπως των συμπατριωτών σου Κύριε Ζαν Κλοντ Γιουγκέρ και όχι 480ε και 360ε αντίστοιχα σαν αυτές που ψήφισαν οι προηγούμενοι ( ήμαρτον εκ δευτέρου ).
Τέλος, θριαμβολογώντας ο Μεγάλος Αρχηγός και για τις επιτυχίες των συνεργατών του τη βραδιά της τραγωδίας της μεγάλης πυρκαγιάς, ανέφερε πως οι εξαιρετικοί συνεργάτες του κατάφεραν να σβήσουν τις τεράστιες φωτιές που πιθανόν έβαλαν οι αντίπαλοί του χωρίς να ανοίξει μύτη, την ώρα που 100 συνάνθρωποί μας χαροπάλευαν κι άλλοι 300 δίναν και δίνουν ακόμη τη δική του άνιση μάχη για τη ζωή. Έλα όμως που εκτός από τις φωτιές ενέσκυψαν κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, γιατί ναι μεν άλλα ο αρχηγός «κελεύει» και « άλλαι αι βουλαί» των Μεγάλων Αδελφών που τον κάλεσαν να κάνει το μεγάλο «πήδημα» (στους Μακεδόνες), τη Συμφωνία των Πρεσπών για να δουν πόσο μεγάλος είναι ο αρχηγός που κατάφερε ότι δεν μπόρεσαν 7 προηγούμενοι Πρωθυπουργοί να το επιτύχουν. Με την επιτυχία αυτή οι Έλληνες ξέχασαν όλα τα βάσανά τους, αφού στα οικονομικά πήγαιναν από το καλό στο καλλίτερο και βρήκαν οι πολίτες 2 και 3 δουλειές ο καθένας. Στα θέματα της υγείας είχαν ο καθένας τον οικογενειακό γιατρό του,( αρκεί να είχε το φακελάκι μαζί του), και επικεφαλής έναν κέρβερο ηθικής, εντιμότητας( τώρα για ένα ψωροδάνειο 100χιλ. ευρώ θα μιλάμε) και κυρίως πρόσωπο πηγαίας και ανιδιοτελούς «ευγένειας». Στα εκπαιδευτικά είχαν μορφωθεί όλοι με τις αλχημείες η τις ανοησίες του κ Καθηγητöh (που πας ρε Καραμήτρο με το μουστάκι σου χωρίς διαβούλευση), με αντίθετους τους μαθητές, τους φοιτητές, τους καθηγητές, αλλά, και τους δύστυχους γονείς που τους κάνατε μπαλάκι της αντισφαίρισης/τένις, και εισάγεις καινούργιο/δαιμόνιο, και τώρα με τα ντοκτορά που πήραμε βρίσκουμε πιο εύκολα δουλειές στα καφέ και στα σουβλατσίδικα που γέμισε η ευλογημένη χώρα. Αλλά και στα συνταξιοδοτικά καλά τα πήγε αφού έδωσε συντάξεις που αρκούσαν και να ζουν και να αποταμιεύουν για τα «γεράματα».
Αφού, λοιπόν, ο ψεύτης βοσκός, τα τακτοποίησε όλα τόσο καλά έστειλε «τελάληδες και μπιστικούς», για να πείσουν το λαό του, το κοπάδι του, να τον ξαναεμπιστευτούν, γιατί έβαλε μυαλό και θα τους σώσει καλύτερα. Όμως είναι η Τρίτη του ψεύτη βοσκού και την κατάληξη της ιστορίας όλοι την ξέρουμε. Κανείς δεν έτρεξε για βοήθεια. Και φοβούμαι πως ο μεγάλος Κυβερνήτης και της δικής μας ιστορίας θα μείνει με τους τελάληδες και τους μπιστικούς της νεοπαλαιάς γενιάς συνεργατών που παρουσιάζονται αυθορμήτως.