Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 12 Απριλίου 2018 21:18

Η «Εγκριτη εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ" και ο Ιβάν

Του Δημήτρη (Μ, ήτου) Ιωαννίδητ. Συντονιστή Σχολικών Συμβούλων ΠΕ.  Ομολογώ  πως γαλουχήθηκα, μεγάλωσα και ανδρώθηκα με την εν λόγω εφημερίδα των Λαμπράκηδων.

Στο μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα των 50 χρόνων υπήρχαν και στιγμές «απείρου» κάλους» όπως, όταν καίγαμε ομαδικά την εφημερίδα στην περίοδο της « αποστασίας» όταν έκανε μια μικρή μεταστροφή προς τους αποστάτες για να επιστρέψει τάχιστα, μετά την κατακραυγή, στη δημοκρατική της πορεία. Και, είναι γεγονός, πως όλα αυτά τα χρόνια λειτούργησε μαζί με το «Βήμα» ως πυλώνας της δημοκρατικής παράταξης, αλλά, και των δημοκρατικών θεσμών, γιαυτό, και είχε όλα αυτά τα χρόνια την πρωτιά στην κυκλοφορία των εφημερίδων με πάνω από 100χιλ.φύλλα ημερησίως.

 

Δυστυχώς με το θάνατο του τελευταίου των Λαμπράκηδων και την εξαγορά της από τον Όμιλο Μαρινάκη (Alter Ego), αργά, αλλά σταθερά διολισθαίνει προς άλλες ατραπούς (όπως θα έλεγε και ο φίλος μου Παπαχρίστος). Άρχισε να αλλάζει γραμμή πρώτα από τα ποδοσφαιρικά και σιγά-σιγά και από τα πολιτικά. Υπάρχουν βέβαια ακόμη αξιόλογοι και πολύτιμοι συνεργάτες όπως ο Γιώργος Παπαχρίστος (τον οποίο συμπαθώ ιδιαίτερα), ο Μιχάλης Μητσός, αλλά, και ο Γιάννης Πρετεντέρης με την διαχρονικά αιχμηρή του πέννα, κι ας με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι καταξιωμένοι επίσης δημοσιογράφοι που δεν αναφέρονται ονομαστικά στο παρόν κείμενο. Την εφημερίδα, όμως, δεν την προσδιορίζουν μόνο δύο ή περισσότεροι δημοσιογράφοι όσο καλοί κι αν είναι, αλλά, η κεντρική πολιτική της γραμμή, που στην περίπτωση των Νέων, δεν εκφράζει πλέον μεγάλη μερίδα των αναγνωστών της.                                                                                                  

Τελευταία μάλιστα έχασε παντελώς την αξιοπιστία της με την καθημερινή ενασχόλησή της με τον ΠΑΟΚ και τον Ιβάν. Παρακολουθούσα και ήμουν υποχρεωμένος να διαβάζω στην ΟΜΑΔΑ καθημερινά όχι μόνο τα αρνητικά σχόλια-τα οποία σε κάποιο βαθμό θα δεχόμουν-αν δεν ήταν υποκριτικά και υποβολιμαία, χωρίς καμιά αντικειμενική κριτική. Το ξέρουμε ότι εκφράζουν τον Ολυμπιακό,- όταν προ Μαρινάκη-, ήταν το κόκκινο πανί για την εφημερίδα, αλλά, τέτοιο μένος κατά του ΠΑΟΚ και γενικά τη Β.Ελλάδα, όχι. Ως εδώ και μη παρέκει! Λυπάμαι Γιώργο και Γιάννη, αλλά δεν διαβάζεστε πια. Επί μια εβδομάδα οι εφημερίδες σας και τα φιλικά κανάλια ασχολούνταν με το κουμπούρι του Ιβάν, λες, και δεν έχει κουμπούρι ο Μαρινάκης και όλοι οι άλλοι Ιβάνηδες και Μαρινάκηδες. Κουβέντα για το καθαυτό γεγονός, για το «έγκυροάκυρο» γκολ.                            

Τίποτα δεν είδατε εσείς. Δεν είδατε τον Κομίνη να δείχνει τη σέντρα. Δεν είδατε τον επόπτη με κατεβασμένη τη σημαία. Δεν είδατε που όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ έπεσαν πάνω στον 4ο διαιτητή και άρχισαν τα πισωμπρός του ανεκδιήγητου Κομίνη. Και, είδατε, βεβαίως, που τρομοκρατήθηκαν τόσο πολύ οι παίκτες της ΑΕΚ ( ήμουν κι εγώ κάποτε φίλος  της AEK)  και οι συνοδοί ( κρίμα ρε Δημητριάδη, έφαγες και ψωμί στη περιοχή) που κρύφτηκαν στα αποδυτήρια και δεν βγήκαν όταν τους κάλεσε ο διαιτητής γιατί φοβήθηκαν να μην τους πυροβολήσει ο Σαββίδης. Και δεν ντρέπονται κάποιοι εκεί κάτω να τον αποκαλούν και Ρώσο παίρνοντας και δήθεν ανταποκρίσεις από την πατρίδα του τη Ρωσία. Ποιον αυτόν τον γνήσιο Έλληνα, τον Τραντέλληνα, όπως λέμε εμείς οι πόντιοι, ο οποίος, ήρθε και έκανε τόσες επενδύσεις στην ¨ταλαίπωρη» χώρα μας όταν « οι προστατευόμενοι» του συστήματος έπαιρναν τα χρήματά τους και εξαφανίζονταν, δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας στη χώρα.
Δυστυχώς, άλλο είναι το πρόβλημα πολλών εκεί κάτω. Γιατί βρέθηκε ένας άνθρωπος να ανταγωνιστεί, να κοντράρει το μεγάλο διαπλεκόμενο  οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο. Αυτός είναι ο φόβος, και στρέψατε όλα τα πυρά εναντίον του για ένα ατυχές- και κατακριτέο βέβαια- γεγονός, και το κάνατε σημαία εναντίον του και εναντίον του ΠΑΟΚ, του λαοφιλέστερου σωματείου όχι μόνο της Θεσσαλονίκης αλλά και όλης της Ελλάδος γιατί βρίσκεις φιλάθλους παντού ακόμη και στη εύανδρο Ήπειρο του 1972. ( Παραθερίζαμε με τις οικογένειες μας στην Πάργα Γιώργο και τα σπάσαμε στης Πάργας τις ανηφοριές με τους συμπατριώτες σου Παοκτσήδες).
Ελπίζω, και εύχομαι όπως όλοι οι γνήσιοι φίλαθλοι, η Πολιτεία να αναλάβει επί τέλους τις ευθύνες της, και αντί να διακόπτει το πρωτάθλημα και να «λεονταρίζει» ο άσχετος  Βασιλειάδης, να ξεφύγει από τις πελατειακές σχέσεις και να αναδείξει τα κατάλληλα πρόσωπα- γιατί υπάρχουν και τέτοια- που θα χειριστούν με τον καλύτερο τρόπο τα ποδοσφαιρικά θέματα , για να αποφύγουμε τα χειρότερα για το λαοφιλέστερο άθλημα, όπως μας απειλούν οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί θεσμοί.