Στήνονται ψηφοδέλτια με συναλλαγές· το ίδιον όφελος είναι κυρίαρχο ιδεολόγημα για την επιλογή προεκλογικού σχήματος, όσο περίτεχνα και αν προσπαθούν να το αποκρύψουν, πολύ γρήγορα αποκαλύπτονται και εκτίθενται. Κάποιους δε εκ των αιρετών, τους διακρίνει ρεβανσισμός. Όλοι μας ζητούμε την ψήφο για να εργαστούμε έχοντας προτάξει τον τόπο και τους πολίτες, υποσχόμενοι χρηστή διοίκηση, έργα, αποτελεσματική αντιμετώπιση της καθημερινότητας και άλλα ων ουκ έστι αριθμός. Αντί αυτών, προανέφερα τον ρεβανσισμό. Για χρηστή διοίκηση ούτε λόγος, έργα ούτε τα στοιχειώδη και αυτά με ανισοκατανομή των πόρων έναντι των δημοτικών ενοτήτων και με αναθέσεις υπέρ των ημετέρων εργολάβων. Αν σε όλα τα ανωτέρω προσθέσουμε και την κακή λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, τότε θα αντιληφθούμε γιατί μας κρίνουν οι πολίτες ως ανεπαρκείς και το συμβούλιο ως «παιδική χαρά». Πολλοί συνάδελφοι έχουν μπερδέψει την δεοντολογία και την τάξη των πραγμάτων. Στρεφόμενοι προς το κοινό που παρακολουθεί την συνεδρίαση, αρκετές φορές απευθύνονται προς αυτούς και όχι προς το σώμα των συμβούλων ως οφείλουν. Οι συνεδριάσεις ναι μεν είναι δημόσιες, αλλά η διαδικασία διαλαμβάνεται μεταξύ των μελών του συμβουλίου. Οι δημότες μπορούν να έχουν το λόγο, όμως τα θέματα ημερήσιας διάταξης αφορούν το δημοτικό συμβούλιο. Οι εν λόγω δημοτικοί σύμβουλοι, προκειμένου να γίνουν πειστικοί και αρεστοί, παρασύρονται σε μια ρητορική εντυπωσιασμού που καμία σχέση δεν έχει με τον γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο των θεμάτων του συμβουλίου για την επίλυση των προβλημάτων του δήμου. Μια άλλη παράμετρος πολύ σημαντική είναι οι απαντήσεις που δίνονται στα ερωτήματα και στις παρεμβάσεις δημοτικών συμβούλων. Αν δοθούν πολιτικές απαντήσεις, τότε η συνεδρίαση εξελίσσεται ομαλά, διότι καταγράφεται η άλλη προσέγγιση που είναι σεβαστή. Αν οι απαντήσεις που δίδονται είναι πολιτικάντικες όπως είθισται πλέον από την πλευρά της διοίκησης του δήμου με σκοπό την απαξίωση του άλλου και την αμφισβήτηση των λεγομένων του, τότε δημιουργείται ένταση. Ενώ αντιθέτως, με ορθό χειρισμό, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Παιονίας θα μπορούσε να δώσει το λόγο είτε για διευκρινήσεις είτε επί προσωπικού, αυτός δεν το κάνει νομίζοντας προφανώς ότι προστατεύει την πλειοψηφία γενικότερα και ειδικότερα ότι προσφέρει καλές υπηρεσίες στον Δήμαρχο. Τότε είναι που δημιουργείται ένταση ως εύλογο αποκύημα αυτής της συμπεριφοράς του προεδρεύοντος του σώματος και με την ανοχή και ενθάρρυνση του Δημάρχου. Έτσι κατεβαίνει κι άλλο το ήδη χαμηλό επίπεδο με ανούσιες αντιδικίες, αντεγκλήσεις, προσβλητικές εκφράσεις και οχλαγωγία. Όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε καλοπροαίρετος συνδημότης, με ευθύνη του προέδρου και της διοίκησης του δήμου, είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων και των προσδοκιών του. Με αυτό το κείμενο και αυτές τις απλές σκέψεις, δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι κάτι θα βελτιωθεί, δεν προσπαθώ να κομίζω γλαύκας εις Αθήνας· είναι γνωστά όλα αυτά. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όμως, τα πρόσωπα που στελεχώνουν τους συνδυασμούς (βλέπε συναλλαγή και ίδιον όφελος) και έχουν εκλεγεί, στη προσπάθεια να καλύψουν την καταφανή ανεπάρκεια τους, λειτουργούν με αυτές τις λογικές και με αυτόν τον ανορθολογικό τρόπο. Το ήδη χαμηλό επίπεδο, η εκφορά λόγου κενού επιχειρημάτων, η σιγουριά της κάλυψης με αντιδεοντολογικό και αντιδημοκρατικό τρόπο από έναν ανεπαρκή πρόεδρο, οδηγεί τους πολίτες αβίαστα στην σκέψη (επί δικαίων και αδίκων): «μα ποιους στείλαμε να μας εκπροσωπήσουν και να λύσουν τα προβλήματα μας, σε ποιους εμπιστευθήκαμε την πορεία του τόπου;». Ιδού κάποιες από τις αιτίες για τις οποίες με άκρα επιείκεια οι συμπολίτες μας κατατάσσουν ως «παιδική χαρά». Με την τακτική που ακολουθούμε, θα καταστεί άθλος το να κρατηθούμε ως «παιδική χαρά» και να μην υποβιβαστούμε στην κατηγορία της «αλάνας». Σε όλα τα προαναφερθέντα κακώς κείμενα, ένας σώφρων πολίτης μπορεί να επιμερίσει τις ευθύνες εκεί που ανήκουν. Και πάντοτε την πρωτοβουλία των κινήσεων αλλά και την πρωτοκαθεδρία των διαδικασιών την έχει ο επικεφαλής του δήμου.