Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024, 1:32:52 μμ
Κυριακή, 13 Ιανουαρίου 2019 19:42

Η Συμφωνία των Πρεσπών και οι ευθύνες των Μακεδόνων Βουλευτών

Του Δημήτρη Ιωαννίδη, Δασκάλου / τ.Σχολικού Συμβούλου.

 

Κύριοι Βουλευτές,
Θεωρώ, πως πριν από τη «στρατιωτική « κατεύθυνση της ψηφηφορίας της συμφωνίας των Πρεσπών, υποχρέωσή μου ως Έλληνας Μακεδόνας, να κοινολογήσω ,μαζί σας, δεν θα έλεγα συμβουλές, ούτε καν σκέψεις, αλλά, προβληματισμούς για τις μεγάλες συνέπειες και το βάρος των ευθυνών που συνεπάγεται η ψήφος σας. Πριν απ αυτό πολύ μικρή ιστορική διαδρομή. Μικρό ιστορικό:

 

Οι γείτονές μας, οι σκοπιανοί ανήκουν στο σλαβικό έθνος, μια μεγάλη ινδοευρωπαϊκή εθνογλωσσική ομάδα της Ευρώπης που εισχώρησε τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ σε περιοχές της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μια ομάδα αυτών μαζί με άλλα σλαβικά φύλα, όπως Βερεζίτες, Δραγουβίτοι., Σμόλιανοι, Ρίνχινοι, Βελεγιζίτοι και άλλοι ήρθαν και κατοίκισαν στην ελληνική Μακεδονία και θεωρούνταν μέχρι και τον 20ό αιώνα Βούλγαροι. Κατά τον δημοσιογράφο της εποχής τέλος 19ου αι. αρχές 20ού Χένρι Νόελ Μπράιιλσφορντ (Henry Noel Brailsford) τους περιέγραφε ως Σέρβους ή Βουλγάρους, χωρίς εθνική συνείδηση. Όλοι αυτοί μιλούν τη σλαβική γλώσσα που καλύπτει σχεδόν το 50% της Ευρώπης ( Ρώσοι , Πολωνοί, Σέρβοι, Ουκρανοί, Τσέχοι κ.ά.). Χωρίζονται σε Βόρειους και Νότιους Σλάβους με τους τελευταίους να συνορεύουν με τη χώρα μας. Η περιοχή ιστορικά έχει παρουσιάσει μεταβαλλόμενα όρια ανά τη βαλκανική χερσόνησο. Γεωγραφικά ουδείς ορισμός των συνόρων η των υποπεριοχών της κρίνεται αποδεκτός από όλους τους ακαδημαϊκούς και όλες τις εθνότητες της περιοχής. Δημογραφικά κατοικείται σήμερα από 4 εθνότητες: την ελληνική, τη βουλγαρική, τη σλαβομακεδονική, όπως αυτοαποκαλούνται οι ίδιοι, και την αλβανική. Γλωσσολογικά τα ονόματα και οι ρίζες των γλωσσών και διαλέκτων που ομιλούνται στην περιοχή αποτελούν πηγή αντιπαράθεσης με αποκορύφωμα τη συμφωνία των Πρεσπών που καλείστε να ψηφήσετε..
Κύριοι Βουλευτές, είναι γνωστό ότι το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ (FYROM) που καλείστε με την ψήφο σας να επιλύσετε ξεκίνησε με τη δημιουργία της ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ του Τίτο και τις χλιαρές αντιδράσεις της χώρας μας, η οποία, έχοντας τη διαβεβαίωση «των συμμάχων και φίλων» και ιδιαίτερα των ΗΠΑ ότι δεν πρόκειται για κρατική οντότητα, αλλά, μέρος της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας. Έτσι, το αφήσαμε να σέρνετε ενώ μ αυτό μεγάλωσαν 2 και 3 γενιές των γειτόνων μας έχοντας την ψευδαίσθηση όχι μόνο να λέγονται Μακεδόνες αλλά ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων. Ο «ωχαδερφισμός» της χώρας μας και οι ψεύτικες υποσχέσεις οδήγησαν μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας,- με το γνωστό τρόπο-, στα 1990/92, τη δημιουργία του ανεξάρτητου πλέον κράτους της λεγόμενης «δημοκρατίας της Μακεδονίας». Έκτοτε παρουσιάστηκαν κάποιες ευκαιρίες συμβιβασμού γύρω από το όνομα, τις οποίες άλλες «κλωτσήσαμε» εμείς και άλλες οι γείτονες. Δεν θα αναλύσω (καθόσον δεν είμαι και ο καταλληλότερος ) τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν και από τις 2 πλευρές. Παρακολουθώντας όμως τις εξελίξεις από το 1995 και μετά με τις διαμεσολαβήσεις του όχι και τόσο αδιάβλητου μεσολαβητή των ΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς (mathieu nimitz), παρατηρούμε ότι συνεχώς ολισθαίνουμε σε χειρότερες θέσεις και καταστάσεις για τη χώρα μας.
Και, παρ όλα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «με το δάκρυ του» έδειξε το δρόμο και τη δυσκολία του πράγματος, ο Αντρέας με το «καμποϋστικο» εμπάρκο και την παρολίγον εξόντωση του κρατιδίου, ο Μητσοτάκης με το «σε 10 χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς» και τη μετέπειτα αξιοπρεπή παραίτησή του, και τέλος με τους Σημίτη, Κ.Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι, με τη χλιαρή, αλλά, πάντα εθνική και πατριωτική στάση τους προσπάθησαν ο καθένας με τον τρόπο του να προστατέψουν τα συμφέροντα της χώρας μας, φτάσαμε στο σήμερα. Φτάσαμε στο σήμερα και στο διαταύτα, που κανείς απ όσους ανέφερα δεν τόλμησε να προχωρήσει σε μια συμφωνία, που, ενώ δεν φαίνονταν να λύνει το πρόβλημα προς το συμφέρον της χώρας μας οδηγούσε σε μια de fakto διχοτόμηση της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα ημών των Μακεδόνων. Από την υπογραφή της μέχρι σήμερα πασχίζουν οι υπογράψαντες (ΣυριζΑνελ) να μας πείσουν για το ορθόν και δίκαιο της συμφωνίας, αλλά «πλην αλέκτωρ λαλήσει» οι γείτονες έδειξαν τις προθέσεις τους.
1. Κανείς επίσημος σκοπιανός (Πρόεδρος, Πρωθυπουργός, Υπουργός ) δεν αποκάλεσε μέχρι σήμερα τα Σκόπια με τη συμφωνημένη ονομασία, δηλαδη, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας.
2. Έδειξε τις αλυτρωτικές διαθέσεις ακόμη και πριν την υπογραφή της συμφωνίας με τη διδασκαλία της δήθεν μακεδονικής γλώσσας και στη χώρα μας
3. Με τη συμφωνία παραδόθηκε η γλώσσα (ποιά γλώσσα αλήθεια; )
4. Παραδόθηκε η εθνότητα άλλο στοιχείο αχαλίνωτου αλυτρωτισμού.
Και τώρα, φίλοι Μακεδόνες Βουλευτές, αλλά και λοιποί καλοπροαίρετοι
Πως θα επιτρέψει η συνείδησή Σας, η μακεδονική και η ελληνική (διαλέξτε όποιαν θέλετε ) να υπογράψετε αυτό που 6 Κοινοβουλευτικοί Πρωθυπουργοί της χώρας δεν το έκαναν. Ο κ. Τσίπρας είναι ο πιο έξυπνος κι εσείς οι εξυπνότεροι που θα βάλετε την υπογραφή σας σε μια ετεροβαρή συμφωνία, που, ενώ δίνουμε τα πάντα δεν παίρνουμε σχεδόν τίποτα, γι αυτό απορρίπτεται από το 80% του ελληνικού λαού .
Πριν υπογράψετε, αγαπητοί φίλοι, περάστε από την πόλη των Σκοπίων να θαυμάσετε το τεράστιο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πλατεία τους, και, τις αναρίθμητες προτομές των στρατηγών του Αλεξάνδρου και του Φιλίππου στις γέφυρες του Αξιού της πόλης τους.
Και τώρα επιτρέψτε μου να απευθυνθώ προσωπικά και στο φίλο μου το Θόδωρο τον Παραστατίδη που κάποτε του εμπιστεύτηκα την ψήφο μου, την οποίαν δυστυχώς, αφού περιέφερε σε διάφορες πολιτικές πόρτες την εναπόθεσε στα σκαλιά του Σύριζα. Δεν είμαι ιδεολογικά αντίθετος με την επιλογή. Θα σου πω μόνο με πιο δικαίωμα απαξιώνεις όλους αυτούς που σου εμπιστεύθηκαν και θα σου ζητήσω στο όνομα της φιλίας και της αγάπης που σου έδειξε όλα αυτά τα χρόνια ο λαός του Κιλκίς να διορθώσεις το λάθος που έκανες. Είναι ευκαιρία να καταψηφίσεις και να αποκαταστήσεις και το δικό σου όνομα αλλά και ημών των ψηφοφόρων που κάποτε σε περιβάλαμε με την εμπιστοσύνη μας.
Να η ευκαιρία!!!