Με την ευκαιρία, να πούμε και δυο λόγια για την πολυβασανισμένη πλατεία και τις ‘προεκτάσεις’ της.
Είναι φανερό ότι οι σχεδιαστές της μελέτης από το ακριβοπληρωμένο γραφείο της Αθήνας δεν συμπεριέλαβαν στα σχέδια το μνημείο, που στήθηκε εκεί από την εποχή που το Κιλκίς ήταν Κοινότητα για τους πεσόντες στους πολέμους 1912-1922 και συμπληρώθηκε από εμάς το 1997 για τους νεκρούς του Αλβανικού έπους 1940-1941. Όπως δεν προέβλεπαν καν επανατοποθέτηση σε αρμόζουσες θέσεις των προτομών σημαντικών προσώπων, που υπήρχαν διάσπαρτες στις πρώην πλατείες. Που επανατοποθετήθηκαν άρον-άρον ύστερα από πικρά σχόλια του τοπικού τύπου.
Ειδικά για τις αναθηματικές μαρμάρινες στήλες η σημερινή εικόνα είναι αισθητικά τελείως ασύμμετρη και άκομψη και από πλευράς συμβολισμού ανίερη. Για όσους ενθυμούνται η παλαιότερη κεντρική πλάκα αποτελούσε την κορυφή ισοσκελούς τριγώνου που συμπληρώθηκε αρμονικά πλευρικά από τις δύο μεταγενέστερες σε ένα αρμονικό σύνολο με πυραμοειδή κορυφή. Ενώ τώρα, εδώ και πέντε χρόνια, βλέπουμε την κεντρική πλάκα να ΄χάσκει΄ χαμηλότερη από τις πλαϊνές! Ωσάν αλατιέρα ανεστραμμένη! Ουδέν αντιαισθητικότερο αυτού. Ρώτησαν κάποτε γιατί τα νερά (οι πίδακες) της Ομόνοιας πάνε στραβά; Για να απαντήσει ο θυμόσοφος και έμπειρος, μακαρίτης τώρα, δήμαρχος Αγγελίδης: Γιατί τα μυαλά του καλλιτέχνη ήταν ‘λοξά’!!! Αλλά εκεί που είναι φανερή για εμάς κακοτεχνία, είναι η απ’ ευθείας πρόχειρη, χωρίς βάση εμφύτευση των αναθηματικών πλακών με τα ονόματα, στο μαρμάρινο γήπεδο. Αλλά ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Είπε κάποιος γείτονας, φουρκισμένος από θυμό, ‘για να κατουρούν άνετα τα σκυλιά’. Σε όλο τον κόσμο, σε Ανατολή και Δύση, σε ανάλογα μνημεία, υπάρχει κάποια βάση, ένα υπερυψωμένο και αναβαθμισμένο βάθρο, (τις περισσότερες φορές καλλιτεχνικό), όπου κατατίθενται σε ένδειξη τιμής εύσχημα τα στεφάνια και τα άνθη από εκπροσώπους επίσημους και κουστουμαρισμένους προέδρους.
Με την ευκαιρία του σχολίου, ας δούνε, όσοι ειδικοί και σχετικοί, αλλά κυρίως αυτοί που αποφασίζουν, την μετακίνηση και μεταφορά του μνημείου στην απέναντι βόρεια πλευρά της πλατείας, διορθώνοντας, όσον ένεστι, τα κακώς κατασκευασμένα και πρόχειρα τοποθετημένα. Αλλά και για έναν επί πλέον λόγο: Διότι η έντονη ηλιοφάνεια του Κιλκίς και το αστραφτερό στα μάτια λευκό και γυαλιστερό μάρμαρο της πλατείας , κλέβουν την λαμπρότητα και ιερότητα των στιγμών της τελετής.
Για τις άλλες κακοτεχνίες και αμέλειες του ‘έργου’, θα αναφερθούμε σε άλλο σημείωμα.
Αντιλαμβάνεσθε ότι ήμουν από τους λίγους, που δεν ψήφισαν το παραπάνω έργο της ανάπλασης του Κήπου-Πάρκου, παρά το δέλεαρ των 5 εκατομμυρίων ευρώ του ΕΣΠΑ που ήδη εγκρίθηκαν και παρέσυραν την επόμενη δημοτική αρχή. Απορώ, ωστόσο, πως η καλλιτεχνική κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από γνωστούς μηχανικούς και τεχνικούς, όλοι του συλλόγου μηχανικών και λοιπών του Κιλκίς, που πήρε στον λαιμό της τον τότε Δήμαρχο, έβγαλε πρώτο το σχέδιο του γραφείου των Αθηνών, που έδωσε και χρηματικό μπόνους επί πλέον, πέραν της ακριβής νόμιμης αμοιβής του! Άκρα του τάφου σιγή επ’ αυτού. Αλλά αυτό αφορά το τεχνικό και αισθητικό μέρος του έργου. Η πολιτική όμως απόφαση με τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις του όλου έργου της Βενιζέλου, αφορούν φυσικά τον Δήμαρχο και το υπ΄ αυτόν συμβούλιο. Όπως και, η από εμάς δρομολογημένη με εγκατεστημένο ανάδοχο εργολάβο, κατάργηση του έργου της πεζοδρόμησης της 21ης Ιουνίου, που θα άλλαζε θετικά την εικόνα της πόλης και θα άφηνε ήσυχη την Βενιζέλου με τον Κήπο και το Πάρκο, ήταν δική τους πολιτική επιλογή.
