Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 7:58:26 μμ
Παρασκευή, 03 Νοεμβρίου 2017 00:11

Κεντροαριστερά, ένα «κάρο χωρίς άλογο»

Του Δημήτρη (Μήτου) Ιωαννίδη. 

 

Η αναζήτηση του αλόγου που θα σύρει το «κάρο» άρχισε, και ,οι προσπάθειες των υποψηφίων καθημερινά εντείνονται με συσκέψεις των επιτελείων τους , επισκέψεις ανά την Ελλάδα, ακόμη και τηλεμαχίες (Depate) που προγραμματίζονται από το επιτελείο των εκλογικών διαδικασιών (λέγε με Αλεβιζάτος). Στην προσπάθεια αυτή των υποψηφίων οι λοξές ματιές και τα υπονοούμενα δεν λείπουν, πράγμα, που ανησυχεί όλους τους πολίτες που στηρίζουν τις ελπίδες τους στο νέο πολιτικό φορέα της Κεντροαριστεράς ή όπως τέλος πάντων θα λέγεται.

 

Και η ανησυχία τους είναι «αντιστρόφως ανάλογη» της ημερομηνίας προσέγγισης της εκλογής του αρχηγού, όσο, δηλαδή, πλησιάζει-μικραίνει η απόσταση της ημερομηνίας της εκλογής Αρχηγού, πολλαπλασιάζονται-μεγαλώνει- οι φόβοι για εκτροχιασμό και πρόκληση ατυχήματος στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας των υποψηφίων. Ο κόσμος του σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου έχει «χορτάσει» και από το παλαιό πολιτικό σύστημα και από το «νέο», ένα δήθεν νέο που στηρίχτηκε σε παλαιά και φθαρμένα υλικά που δεν έχουν πλέον καμία απήχηση στο εκλογικό ακροατήριο, θα έλεγα, ίσως, ακόμη και στο κομματικό ακροατήριο.
Οι πολίτες βλέπουν καθημερινά τη ζωή τους να δυσκολεύει και να χειροτερεύει χωρίς ελπίδα αναστροφής στον ορίζοντα. Η ανεργία, που στα χαρτιά φαίνεται να μειώνεται, είναι και αυτό μια αυταπάτη αφού όλες σχεδόν οι νέες θέσεις εργασίας είναι ημιαπασχόλησης. Η «μαύρη εργασία» και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης πολλαπλασιάζονται καθημερινά, ενώ αντιστοίχως μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων. Μισθοί των 300 και στην καλύτερη περίπτωση των 400 ευρώ είναι πλέον ο κανόνας μισθοδοσίας των εργαζομένων και μάλιστα εργαζομένων με πολύ αυξημένα προσόντα. Οι νέοι μας δεν τολμούν πλέον να δημιουργήσουν οικογένειες και το δημογραφικό μας πρόβλημα που μεγαλώνει καθημερινά θα το βρούμε πολύ σύντομα μπροστά μας. Το πολιτικό σύστημα ή κατεστημένο (αν θέλεις) είναι πλήρως αναξιόπιστο και απομακρύνει όλο και περισσότερο τους πολίτες από τους πολιτικούς και τα κόμματα.
Ο νέος φορέας που θα δημιουργηθεί είναι ευκαιρία να εκμεταλλευτεί αυτή τη χρονική στιγμή να αναδείξει όλες τις αδυναμίες, τις αστοχίες και τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, (κόβοντας αυτόν τον για χρόνια άλυτο γόρδιο δεσμό των κομμάτων με τους πολίτες), που μας οδήγησαν στα Μνημόνια και κατέστρεψαν τον ελληνικό λαό, διέσυραν τη χώρα και την έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Οι υποψήφιοι αρχηγοί του νέου φορέα έχουν τεράστια ιστορική (θα έλεγα)  ευθύνη να αλλάξουν το πολιτικό τοπίο σφυρηλατώντας μια εθνική ενότητα.  Να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό με τις ιδέες και τις προτάσεις τους, την διαβεβαίωση για οριστική απαλλαγή από το πελατειακό κράτος, τα μνημόνια, κι όλα αυτά που φτωχοποίησαν για χρόνια,  και καταρράκωσαν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια ου ελληνικού λαού.                                                                                                                                                                                                                                                                                                            
Θα τα καταφέρουν;;; Ίδωμεν!                                                                                                                                                                                                                                                                                         
Οι υποψηφιότητες είναι σημαντικές και με σπουδαία παρουσία στους πολιτικούς και κοινωνικούς Αγώνες. Οι πολίτες που θα προσέλθουν στις κάλπες στις 12 ή 19 Νοέμβρη για να εκλέξουν το νέο Αρχηγό ανησυχούν, αγωνιούν και ταυτόχρονα ελπίζουν ο εκλεκτός τους, ( όποιος κι αν είναι από τους υποψηφίους ) να οδηγήσει το νέο φορέα σε ασφαλές εκλογικό λιμάνι και το κάρο του σε απάνεμο χάνι (πανδοχείο).
Ευχόμαστε, ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στον πολιτικό φορέα που θα προκύψει απ’ τις εκλογές του Νοέμβρη, και βέβαια το νέο Αρχηγό που θα αναδείξει, -ελπίζω- με τη μαζική του παρουσία, ο δημοκρατικός κόσμος της Κεντροαριστεράς.