Την αφορμή μου την έδωσε μια γνωστή μου, η Αναστασία, η οποία μια μέρα με πήρε τηλέφωνο για επαγγελματικούς λόγους και μετά από δύο λεπτά βρέθηκε να μου αναλύει το δράμα που περνάει λόγω, χωρισμού με τον λεγάμενο, τον οποίο δειλό τον ανέβαζε, μαμάκια, τον κατέβαζε. ..
Για την ιστορία η Αναστασία διανύει την εικοστή τέταρτη Άνοιξη της ζωής της και δηλώνει απελπισμένη, στο να βρεθεί κάποιος στον δρόμο της που να της θυμίζει η συμπεριφορά του, κάτι από αρσενικό.
Τώρα για να λέμε και του στραβού το δίκιο το κορίτσι τα δίκια του τα έχει, μια που ο ακατανόμαστος μετά από σχέση τεσσάρων μηνών και υποσχέσεις αμοιβαίας αγάπης, πίστης και τα λοιπά, της ανακοίνωσε πως ίσως θα ήταν καλύτερα να αναθεωρήσουν την σχέση τους (δηλαδή, εγώ την κάνω τώρα).
Αυτό δεν ενόχλησε τόσο πολύ τη φίλη μας δικαίωμά του και σ΄ άλλα με υγεία…αυτό όμως που πραγματικά την έκανε έξαλλη ήταν το γεγονός πως ο χωρισμός – αναθεώρηση έγινε μέσω μηνύματος στο κινητό.
Η τεχνολογία στην υπηρεσία των διαπροσωπικών σχέσεων, ναι βοηθάει, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις το κάνει μόνο για να μπορούν κάτι «αντράκια» να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια και αναίμακτα.
Γιατί σου λέει αν την δω πως θα το πω;Αν της τηλεφωνήσω, πως θα την αντιμετωπίσω, άσε που μπορεί να βάλει και τα κλάματα…
Πάρε λοιπόν το SMS που λέει στο τέλος, ένα ε! σε παρακαλώ διέγραψε το τηλέφωνό μου, να ξεμπερδεύουμε!Τώρα η Αναστασία αν αναρωτιέται τι σόι άντρας ήταν αυτός που κρύβεται πίσω από το κινητό του; δεν έχει δίκιο;
Γιατί αν είσαι άντρας και θες να υποστηρίξεις την φύση σου κάνε έστω την τελευταία κλήση και πέστα ωραία και καλά όπως ακριβώς τα νιώθεις.Άσε για το είδος των ανδρών που κυκλοφορεί και δηλώνει αρσενικό, συνέχισε η Αναστασία, και λες πως όπα! το έχω τώρα, μέχρι την στιγμή που θα τηλεφωνήσει η μαμά του… γιατί τότε το αρσενικό αρχίζει να μιλάει, όπως τότε που ήταν πρώτη δημοτικού στη μητέρα και να κλείνει στέλνοντάς της φιλάκια και αγάπες που θυμίζουν αποχωρισμό πρώτης μέρας στον παιδικό σταθμό.
΄Εσύ μένεις σύξυλη, ξενερώνεις και τον κοιτάς με απορία…ενώ σκέφτεσαι, όχι την καλύτερη των περιπτώσεων, πως πρόκειται για έναν ευγενικό νέο που απλά έχει άριστες σχέσεις με την «μαμά», αλλά τον τρόπο που θα σε οδηγήσει πιο γρήγορα μακριά του.
Η απορία παραμένει, που πήγαν οι άντρες;
Μήπως μεγαλώνουν κομματάκι αργά, μήπως ωριμάζουν δύσκολα;
Δύσκολες εποχές για κορίτσια που ψάχνουν για συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τα γνήσια αρσενικά.
Εκείνους δηλαδή που θα κάνουν μια κοπέλα όπως την Αναστασία να πιστέψει πως μπορεί να ακουμπήσει στον ώμο τους, και όχι να τρέχει να ψάχνει πάνες για τον καλό της, τις οποίες θα έχει ανάγκη, σε κάθε δύσκολη περίσταση.
Εκείνους που θα δείχνουν την μαγκιά τους με κιμπαριλίκι, και όχι με δήθεν τρόπους του τύπου, καλά εγώ είμαι και κανείς σαν και μένα… εκείνους που θα κάνουν προσπάθειες να δείξουν πως είναι χαρούμενοι που είσαι πλάι τους, αν και εφόσον το επιθυμούν, βέβαια.
Ανησυχώ λοιπόν μπας και το είδος αρχίζει να απειλείται από εξαφάνιση…όσο για τις μαμάδες, καλό θα ήταν να μεγαλώνουν άντρες και όχι υποκατάστατα.
Τώρα η Αναστασία έκανε κάτι πιο δραστικό… αφού χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού του και της άνοιξε λέγοντας ένα αμήχανο, α! εσύ, δεν σε περίμενα… πέρασε μέσα, ανακάλυψε το κινητό του, το οποίο λίγα μόλις λεπτά αργότερα βρέθηκε «κατά λάθος» στη λεκάνη της τουαλέτας… τον κοίταξε και τον συμβούλευσε να ενημερώσει τη μαμά του και αυτή θα του πάρει άλλο…
Να μην ανησυχεί!!!