Και ο Χλαπαχλούπας που δεν κλώτσησε ποτέ μπάλα, βγάζει άχρηστο τον προπονητή Φερέιρα που γεννήθηκε μέσα στα γήπεδα, έπαιξε μπάλα σε πρώτο επίπεδο και προπόνησε ομάδες και ομάδες.
Σεισμός και ο νεοέλληνας Μάριος ο ξεραόλας αποφαίνεται:
-6 ρίχτερ…στάνταρ.
-Μααα…ο σεισμολόγος ο Τσελέντης είπε ότι ήταν 4,5 ρίχτερ.
-Και τι ξέρει ο Τσελέντης ρε. Εμένα θ’ ακούς, 6 ρίχτερ. Αυτοί τα κρύβουν. Άκου με που σε λέω.
Μετά τη θεατρική παράσταση ο Χλαπαχλούπας με βαρύγδουπο ύφος:
-Μάπα το καρπούζι…
-Αμάν ρε Μάριε, έναν χρόνο παιζόταν στην Αθήνα και πήρε πολύ καλές κριτικές.
-Άσε ρε συ με τους κριτικούς. Αυτοί ‘’τα παίρνουν’’ κανονικά. Εμένα θ’ ακούς.
Χειμώνας και ο κολλητός του ο Τόλης αρπάζει τη γρίπη.
-Πήγες στο γιατρό ρε; ρωτάει ο Μάριος.
-Πήγα ρε φίλε και μούδωσε αντιβιοτικό, το ‘’αλντισιρίν’’.
-Είσαι καλά ρε; Το ‘’αεισιχτιρίν’’ έπρεπε να σου δώσει. Αυτό ενδείκνυται για την περίπτωσή σου. Μου κάνει εντύπωση ρε Τόλη που δε με ρώτησες πριν.
-Μα είναι επιστήμονας ο γιατρός ρε Μάριε.
-Τρίχες. Δεν ξέρει τι του γίνεται. Άλλη φορά θα ρωτάς.
Φίλε μου που τώρα με διαβάζεις, σκέψου πόσους Χλαπαχλούπες συνάντησες στην μέχρι τώρα ζωή σου. Δεκάδες ξεραόλες που έχουν κάθετη άποψη για όλα.
Γραφικοί τύποι, διαποτισμένοι από έναν αρρωστημένο εγωισμό, αποτελούν θλιβερά δογματικά παράγωγα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δεν καλλιεργεί ουδόλως την κριτική σκέψη στους μαθητές. Ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δεν καλλιεργεί το ‘’γνώθι σαυτόν’’ ώστε το κάθε άτομο μεγαλώνοντας να γνωρίζει σε βάθος τα όριά του σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης λειτουργίας.
Ανεχόμενοι λοιπόν παθητικά όλους αυτούς τους ξεραόλες γύρω μας, του αξίζουμε του κάθε Μάριου και δυστυχώς…μάς αξίζει…