Πέμπτη, 18 Απριλίου 2024, 7:31:20 πμ
Σάββατο, 23 Φεβρουαρίου 2019 19:27

Να είσαι ή να μην είσαι τέλεια;

Γράφει η Βίκυ Καλφοπούλου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος, Δημητράκου 21 Α Κιλκίς, τηλ. 2341028087, facebook: Βίκυ Καλφοπούλου.

 

Να είσαι ή να μην είσαι τέλεια; ιδού η απορία! Ας μην λέμε ψέματα. Όλες μικρές ονειρευόμασταν οτι όταν μεγαλώσουμε θα θέλαμε να μεταφέρουμε την τελειότητα της μικρής οθόνης στο δικό μας σπιτικό. Κυρίως αν τα πρότυπα μας ήταν μια μαμά αφοσιωμένη, δοτική, χαρούμενη, περιποιητική και ανεξάντλητη, τότε ένα παραπάνω.


Τι συμβάινει όμως με αυτή την τελειότητα και γιατί έχουμε τόσο έντονα την ανάγκη να την προβάλουμε μέσα απο την καθημερινότητα μας; Γιατί την θαυμάζουμε, την αποζητούμε και επιδιώκουμε να την μιμηθούμε; Γιατί προσπαθούμε να αποκρύψουμε τα προσωπικά ή οικογενειακά μας ψεγάδια; Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά δυστυχώς αυτή η τελειότητα που επιδιώκουμε, δεν υπάρχει. Όλοι έχουμε τέλειες στιγμές, αλλά τέλεια ζωή κανένας. Θα το θέσω απλά. Αν υπήρχε τόση τελειότητα, η ζωή θα ηταν μόνο χαρές και καθόλου θλίψη, χωρίς δυσκολίες και απογοητεύσεις. Αν η ζωή ήταν τοσο τέλεια, ακόμη και εμείς οι ειδικοί θα είμασταν περιττοί. Δυστυχώς όμως, ο λόγος που δουλεούμε, είναι γιατί οι άνθρωποι προσπαθώντας να βρουν την τέλεια ευτυχία, χάνουν το νόημα της απλής καθημερινής ευτυχίας και καταλήγουν δυστυχισμένοι και καταθλιπτικοί.
Θυμάμαι πριν χρόνια ήρθε ένα ζευγάρι που πρόσφατα είχαν αποκτήσει παιδάκι, και μου ζήτησαν να τους εκπαιδεύσω ώστε να γίνουν δυο τέλειοι γονείς. Τους απάντησα οτι μπορώ να τους βοηθήσω να γίνουν δυο καλοί και επαρκείς γονείς, αλλά τέλειοι όχι. Αυτό ήταν και το τέλος της εκπαίδευσης. Είχαν ανάγκη από μια τελειότητα που δεν ήταν εφικτή. Η τελειότητα έρχεται να καμουφλάρει αυτό που δεν θέλουμε οι άλλοι να δουν σε μας. Αυτό που διστάζουμε να δούμε σε εμάς. Δηλαδή τον πραγματικό μας εαυτό, την πραγματική μας ζωή, τις πραγματικές μας δυσκολίες. Η δυσκολία στο μυαλό μας είναι συνώνυμο με την ανεπάρκεια, με την αποτυχία, με το πρόβλημα, με την δυστυχία και τη μιζέρια.
Θέλουμε οι άλλοι να μας θαυμάζουν, να μας ζηλεούν, να μας μιμούνται, αλλά όχι να μας λυπούνται. Αυτό ακριβώς κάνουν και τα social media που προσπαθούν να μάς πλασάρουν τέλεια ψώνια, τέλειες διακοπές, τέλεια ρούχα, τέλειες οικογένειες και φυσικά τέλειες αψεγάδιαστες μαμάδες με μωρά. Μπορώ πλέον να καταλάβω και να νιώσω την ανακούφιση των πελατών μου οταν τους απαντώ “και φυσικά δεν συμβαίνει μόνο σε σένα”. Είναι σαν να παίρνουν και πάλι ανάσα. Είναι σαν να έχουν και αυτοί το δικαίωμα να ζουν, να νιώθουν λυπημένοι, να έχουν δυσκολίες και προβλήματα. Βάζουμε τον εαυτό μας στη διαδικασία να νιώσουμε υποδεέστεροι, ελλιπείς, ανεπαρκείς γιατί απλά η καθημερινότητα μας δεν συμβαδίζει με την τέλεια ζωή κάποιας σταρ της τηλεόρασης. Αρνητικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις που μας οδηγούν στο κατώφλι της θλίψης της απελπισίας και της απογοήτευσης.
Ας επικεντρωθούμε στη δική μας καθημερινότητα και ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε όμορφες και αληθινές στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Ας εκτιμήσουμε οτι έχουμε και ας το απολαύσουμε στο έπακρον, χωρίς να αποζητούμε το άπιαστο, το ακατόρθωτο, το ανεκλπήρωτο. Γιατί μπορούμε να έχουμε τέλειες και αληθινές καθημερινές στιγμές. Στιγμές πραγματικά δικές μας!!!