Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 9:46:30 μμ
Τετάρτη, 02 Σεπτεμβρίου 2009 11:13

ΝΕΡΟ: Από φυσικό κοινωνικό αγαθό προϊόν κερδοσκοπίας .. από τον Κώστα Πινέλη

O Νομός Κιλκίς είναι μέσα στους 6 νομούς της Ελλάδας
με άμεσο κίνδυνο ερημοποίησης λόγω έλλειψης-υποβάθμισης
υδάτινων πόρων.
Τη δραματική κατάσταση περιγράφει μελέτη που εκπόνησε το Ινστιτούτο Αγροτικής Συνεταιριστικής Οικονομίας (ΙΝΑΣΟ), σχετικά με την ένταση των προβλημάτων έλλειψης/υποβάθμισης υδατικών πόρων που παρουσιάζονται στις διάφορες περιοχές της χώρας.
Σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη, ο Νομός Κιλκίς αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο ερημοποίησης μαζί με τους νομούς Αργολίδας, Ανατολικής Κρήτης, Λέσβου και Νάξου.


Επίσης, ο Νομός Κιλκίς είναι μέσα στις περιοχές στις οποίες υπάρχει επιτακτική ανάγκη ορθολογικής διαχείρισης των υδατικών πόρων και άμεσης ίδρυσης Φορέων Διαχείρισης Νερού (ΦοΔΝΕ). Οι υπόλοιπες περιοχές είναι οι νομοί Μαγνησίας και Λάρισας, Αργολίδας και νησιών του Αιγαίου.
Στην ίδια μελέτη του ΙΝΑΣΟ εκτιμάται ότι είναι μονόδρομος η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, η κατασκευή σύγχρονων δικτύων ύδρευσης/άρδευσης κ.λ.π.
Και ενώ υπάρχει αυτό το πρόβλημα, το γνωστό σε όλους πια, οι τοπικοί μας αιρετοί άρχοντες στο ν. Κιλκίς (βουλευτές, Νομάρχης, Δήμαρχοι) κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Γιατί μην μου πουν ότι υπάρχουν σχέδια αντιμετώπισης του σοβαρότατου προβλήματος έλλειψης-μη καλής διαχείρισης  των υδάτινων πόρων και προτάσεις και πίεση προς την κεντρική εξουσία..
Το νερό είναι ο πιο ζωτικός φυσικός πόρος στον πλανήτη. Η ίδια η ζωή προήλθε από αυτό, η ίδια η ζωή εξαρτάται από αυτό. Και όμως σήμερα, όλο και περισσότερα λέγονται για την έλλειψη νερού. Δυσοίωνες προβλέψεις, ότι «οι πόλεμοι του 21ου αιώνα θα οφείλονται στους υδατικούς πόρους», έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Αυτό δεν είναι μια φανταστική υπόθεση. Για παράδειγμα, ένα από τα όπλα επιβολής της κατοχής των Ισραηλινών επί των Παλαιστινίων, είναι η κατοχή  απ’ αυτούς των αποθεμάτων του νερού. Η «λειψυδρία» - την οποία όλο και περισσότεροι επικαλούνται και στη χώρα μας – είναι «προ των πυλών».
Όλα τα παραπάνω, όμως, τι είναι; Τίποτα άλλο, παρά τα αποτελέσματα της μετατροπής του νερού από φυσικό πόρο, από κοινωνικό αγαθό, σε εμπόρευμα.. τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης τα βιώνουμε και στην Ελλάδα, με πρώτο αντίκτυπο, στην τσέπη των εργαζομένων και των αγροτών, στην κατακόρυφη αύξηση στα τέλη παροχής νερού. Όλα αυτά όμως δεν είναι μια ελληνική πρωτοτυπία. Είναι απόρροια της συνολικής εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος για την αποκόμιση κερδών από τις πολυεθνικές, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος.
Μοναδικός γνώμονας για τη χρήση και τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της Ελλάδας και των άλλων κρατών-μελών της ΕΕ είναι η κερδοφορία και αυτό διαπερνά κάθε πτυχή της κοινοτικής οδηγίας 2000/60 για τη διαχείριση των υδάτων και των υδάτινων οικοσυστημάτων, που ενσωματώθηκε και στο ελληνικό δίκαιο με το νόμο 3199/2003 που εφαρμόζεται πιστά από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Νερό υπάρχει, αλλά…
Παρά το γεγονός ότι  η Ελλάδα, ως γεωγραφική περιοχή στο σύνολό της, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα έλλειψης νερού, το διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό δεν αξιοποιείται, αφού δεν υπάρχουν τα αναγκαία έργα υποδομής για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και την κατανομή των διαθέσιμων υδάτων. Αυτό το βλέπουμε τόσα χρόνια και στο νομό Κιλκίς.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε πανελλαδικό επίπεδο προτείνουμε και διεκδικούμε:
1. Τη δημιουργία ενός διαφορετικού από το υπάρχον, θεσμικού πλαισίου που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο που θα ανήκει στο λαό.
2. Σχεδιασμό και υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής που θα αυξήσουν τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων.
3. Καθορισμένες χρήσεις  για τους υδάτινους πόρους με βάση τις λαϊκές και αναπτυξιακές ανάγκες και δυνατότητες της χώρας, μακριά από τις δεσμεύσεις και εξαρτήσεις που επιβάλει η ΕΕ και το συμφέρον του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
4. Συνολική διαχείριση των λεκανών απορροής των χειμάρρων και δασοτεχνικά-φυτοτεχνικά έργα σε όλη την υδρολογική λεκάνη. Αντιμετώπιση του χειμαρικού προβλήματος της χώρας με αποτροπή της διάβρωσης και της συνολικής διευθέτησης των χειμάρρων.
5. Μέτρα προστασίας του νερού με μέτρα ορθολογικής χρήσης των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
6. Άμεση αντιμετώπιση των απωλειών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης. Κατάλληλη μέθοδος άρδευσης κατά καλλιέργεια. Αντικατάσταση των απαρχαιωμένων δικτύων ύδρευσης και όσων είναι επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.
7. Προστασία των δασών και αναδασώσεις που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
8. Κατασκευή μεγάλων έργων στις περιοχές που έχει εξαντληθεί ο υπόγειος και επιφανειακός υδροφόρος ορίζοντας στις αγροτικές περιοχές, αλλά και στις αστικές. Εκτός από τα μεγάλα έργα συγκέντρωσης και διάθεσης νερού να γίνουν μικρότερα αρδευτικά και εγγειοβελτιωτικά έργα.
9. Την κατάργηση των ΔΕΥΑ και την δημιουργία υπηρεσιών στους Δήμους για τη διαχείριση και διάθεση του νερού. Κάλυψη της μισθοδοσίας των υπαλλήλων από τον κρατικό προϋπολογισμό, συμμετοχή του κράτους στη δαπάνη κατασκευής μεγάλων έργων ύδρευσης - αποχέτευσης, ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο το κόστος του νερού.
Υπάρχουν και ξεχωριστές, επιπλέον προτάσεις για την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκης και τη Θεσσαλία που αφορούν τις συγκεκριμένες μόνο περιοχές.