Ο γνωστός Συμεωνίδης της Ασφάλειας του Κιλκίς, Πόντιος καλός, με σταμάτησε ένα βράδυ στην ‘βόλτα’ της 21ης Ιουνίου…
…Μαθαίνω, γιατρέ, πως παρ’ ότι μουσουλμάνος ο Λίβυος γιατρός, τον ‘παρασέρνετε’ κατά τις εξόδους σας στις ταβέρνες, σε απαγορευμένες για μουσουλμάνους διαιτητικές παρεκτροπές, όπως χοιρινά κλπ και τον ωθείτε να πιει κόκκινο κρασί!* …Πρέπει να ξέρεις, ότι μας ενδιαφέρει, ως κράτος, η ‘φιλία’ με την Λιβύη και αυτός προορίζεται για υψηλές κυβερνητικές θέσεις!... Δεν πρέπει να τον ‘περιπαίζουμε’ και να τον στενοχωρούμε!...
Δεν είχε δίκιο ο Συμεωνίδης. Ο Λίβυος γιατρός μετά δεκαετή παραμονή στην Ελλάδα, εξοικειώθηκε από μόνος του με τον τρόπο ζωής στη χώρα μας και ως ένα βαθμό τον υιοθέτησε! Ως χαρακτήρας σήκωνε αλλά και ανταπέδιδε τα πειράγματα. (Ο όρος του μπούλιγκ δε είχε εισαχθεί ακόμη και δεν ξέρω πότε μπήκε και πότε γενικεύτηκε)
Κάποιος θα φθόνησε μάλλον τις εγκάρδιες συναναστροφές και παρέες στην εκλεκτή ταβέρνα - ψησταριά της εποχής ‘ Κληματαριά’**, εκεί στην αρχή της οδού Καλούδη, των Χάρη, Τζαβέλα, (μακαρίτες πλέον), Μαρίντση και μας …‘κάρφωσε’!
Κούνησα το κεφάλι, χωρίς να απαντήσω, αλλά σκέφθηκα:
…Αν είναι να επηρεασθούν οι σχέσεις μας με την Λιβύη από το διαιτολόγιο του Αλή Ασκάρ, τότε με την επιρροή που ασκούσα επάνω του, η χώρα του θα μπορούσε να γίνει ‘δορυφόρος’ της Ελλάδας!...
Ο Αλή Ασκάρ ήταν καλό, φιλότιμο και εργατικό άτομο! Εξαιρετικός γιατρός, με ‘καλές’ μέχρι τώρα ιατρικές σπουδές στη Θεσσαλονίκη. Το ‘καλές’ αφορούσε τους πολλούς από Αραβικές χώρες, που σπούδαζαν - όλοι με υποτροφίες - στην Στρατιωτική Ιατρική σχολή Θεσσαλονίκης! Είχε μάθει καλά την Ελληνική και έδειχνε ότι θα προχωρήσει παρά πέρα… Αυτά έβλεπε ο Συμεωνίδης και…
Ο γνωστός Θεσσαλονικιός Κώστας Παρίσης, βοηθός ιατρός στην Ορθοπεδική, συμφοιτητής μου στο Πανεπιστήμιο, ο ‘ψηλός’, καλός γιατρός, αλλά μεγάλο ‘πειραχτήρι’, διέδιδε έντεχνα στους διαδρόμους του νοσοκομείου ‘παραμύθια’: Όπως, αυτοί οι μουσουλμάνοι είναι επικίνδυνοι, όταν αποσύρονται στον κοιτώνα τους! Κοιμούνται, εθισμένοι από το θερμό κλίμα της χώρας τους,… γυμνοί!... Και έχουν διαφορετικά ανατομικά μεγέθη!...
Τ’ άκουγε και η μακαρίτισσα, καλή της ώρα, Αγαθούλα, εκ του βοηθητικού προσωπικού, στρουμπουλή μεγαλοκοπέλα με υστερήσεις και στερήσεις και με αρμοδιότητα την περιποίηση και καθαριότητα των κοιτώνων των γιατρών, τ’ άκουε, λέγω, όλα αυτά, αλλά και ‘άλλα’ και οργίαζε η φαντασία της. Συχνά ακούγαμε στους διαδρόμους την σπαρακτική κραυγή της πανικόβλητης Αγαθούλας:
Μάναααα!… Άμον σκοτωμένον οφίδ’ έν’…
Ο Παρίσης έσκαγε στα γέλια, λέγοντας με νόημα:
Η Αγαθούλα άνοιξε ‘μάλλον τυχαία’ την πόρτα του Αλή και τον είδε γυμνό με το δικτυωτό εσώρουχο!...
Όμως την αναφορά μου στον μελαμψό Αλή δεν την κάνω μόνο για τα ‘καλαμπούρια’, αλλά να τονίσω και την άποψή του Λίβυου γιατρού για τους Έλληνες, που έδειχνε να μας μελέτησε αρκετά καλά!
Ένα βράδυ πριν τα μεσάνυχτα, μας έρχεται στο νοσοκομείο με σφοδρούς πόνους ψηλά στην κοιλιά (επιγάστριο), γνωστός και συμπαθής, αγαπητός σε όλους τους Κιλκισιώτες, υπάλληλος της Νομαρχίας. Ο πονεμένος ασθενής, πριν ξεκινήσει για το νοσοκομείο, ειδοποίησε τον κύριό του, (ήταν περίοδος δικτατορίας) και πριν αναλάβουν οι γιατροί, ο νομάρχης Σαμπατακάκης ήταν εγκατεστημένος στο νοσοκομείο! Αλλά εγκαταστάθηκε και η εικόνα της οξείας χειρουργικής κοιλίας, που έχριζε άμεσης αιτιολογικής διάγνωσης και κυρίως επέμβασης, με όλα τα ρίσκα της, καταστάσεις, που μόνον ένας γιατρός γνωρίζει.…
Όλοι οι γιατροί του νοσοκομείου, χειρουργοί και παθολόγοι, ακτινολόγοι και μικροβιολόγοι και όλοι εμείς οι βοηθοί και ένα πλήθος νοσηλευτών ήμασταν εκεί, άλλοι γύρω από τον ασθενή και άλλοι γύρω από τον νομάρχη Σαμπατακάκη, το πολιτικό μάτι των δικτατόρων, σαν να δίναμε εξετάσεις επιμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων μας μπροστά του, που ειρήσθω εν παρόδω, ο Σαμπατακάκης, αν και πρώην στρατιωτικός και χουντικός, δεν ήταν ως άνθρωπος υποχρεωτικά κακός!
Η αρχική διάγνωση για διάτρηση του στομάχου, που ταίριαζε αρκετά, αποδυναμώνονταν από την απουσία ιστορικού και την ακτινογραφία με κατάποση σκιαστικού βαρίου. Οι χειρουργοί δίσταζαν να μπουν στο χειρουργείο με την λογική του ‘’ανοίγουμε, βλέπουμε και πράττουμε’’, όπως έκαμναν άλλοτε, όταν ο επειγόμενος δεν ήταν το αγαπητό στέλεχος της νομαρχίας, έστω και χαμηλόβαθμο και που δεν υπήρχε απ’ έξω ο ‘’χουντικός’’ νομάρχης.
Επενέβη ο τελευταίος: Φέρτε όποιον χειρουργό θέλετε, φέρτε τον καλύτερο, από την Θεσσαλονίκη…
Όλοι κοίταξαν τον Κώστα Παρίση***! Ο Παρίσης της Ορθοπεδικής έκανε τον χειρουργικό του χρόνο στο ΚΝΘΒΕ στο Ασβεστοχώρι, το κατόπιν ‘’Παπανικολάου’’, κοντά στον διάσημο, πρώτο ‘’μαχαίρι’’ τότε, της Θεσσαλονίκης Οικονομόπουλο. Προθυμοποιήθηκε ο Παρίσης για την επικοινωνία!
Ο χειρουργός της Θεσσαλονίκης ήρθε περασμένα μεσάνυχτα, πιθανολόγησε ρήξη κάποιας ασυμπτωματικής, μέχρι εκείνη την ημέρα, κύστης, μπήκε με αυτοπεποίθηση στο χειρουργείο, έπεσε διάνα στις προβλέψεις του, έκανε ότι έπρεπε να κάνει για την περίπτωση και πριν ξημερώσει το στέλεχος της νομαρχίας οδηγούνταν στην ανάνηψη. Για τους περίεργους να μάθουν, το ιατρικό ανακοινωθέν μιλούσε για ρήξη δύο μικρών κύστεων εχινοκόκκου στην κάτω επιφάνεια του αριστερού λοβού του ήπατος, που επικάθεται στο σώμα του στομάχου.
Οι συγγενείς του χειρουργημένου, καλοί γνωστοί μου, έλεγαν αργότερα, ότι ο Τάσος υποδείκνυε κάποιες θολές ακτινολογικές σκιάσεις στην περιοχή του αριστερού ήπατος, εκείνο το δραματικό βράδυ, στο διαφανοσκόπιο του ακτινολογικού κάτω στο στενό υπόγειο του νοσοκομείου, μη ακουόμενος ωστόσο από ευήκοα ώτα…
Ο νομάρχης ευχαρίστησε τον μεγάλο χειρουργό, χωρίς να μεμφθεί τους ημέτερους, ίσα – ίσα είχε την ευγένεια να πει έναν καλό λόγο για όλους. Μου φάνηκε πως ήταν από τους λίγους που κατάλαβε το δύσκολο έργο του γιατρού, όταν καλείται να αποφασίσει και να δράσει αποφασιστικά για ασθενή ευρισκόμενο ξαφνικά σε κρίσιμη κατάσταση.
Μόνον ο Αλή Ασκάρ, ο μελαψός συμμαθητής του τρομερού Καντάφι σχολίαζε μουρμουρίζοντας:
Ωραία Ελλάς! Εσείς εδώ οι Έλληνες για να τύχετε της καλύτερης επέμβασης, θεραπείας και περίθαλψης θα πρέπει να είστε ‘στελέχη’ του νομάρχη, έστω και χαμηλόβαθμα!... αφήνοντας πολλά υπονοούμενα…
* Το Κοράνιο των μουσουλμάνων απαγορεύει στους πιστούς του την χρήση του χοιρινού κρέατος και του ερυθρού οίνου.
* *Κληματαριά: Περιώνυμη ταβέρνα – ψησταριά του Κιλκίς στην οδό Καλούδη κατά την περίοδο ’60 – ’90, με επικεφαλής την τελευταία δεκαετία τον Χάρη Παπαδόπουλο (+) στα κάρβουνα, τον Νίκο Τζαβέλλα (+) στον γύρο σε συνεργασία με τον Λάκη Μαρίντση, κυρίως στη διαχείριση. Στις ημέρες αιχμής συνεπικουρούσε και ο συμπαθέστατος Λάκης Τσιτουρίδης.
*** Παρίσης Κώστας: Ορθοπεδικός γιατρός, τ. διευθυντής της ορθοπεδικής κλινικής του νοσοκομείου Άγιος Παύλος Θεσσαλονίκης, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Πήρε την ειδικότητα της ορθοπεδικής στο Νοσοκομείο Κιλκίς. Διεθνής καλαθοσφαιριστής (έπαιξε Ανατόλια και Άρη). Μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Μπάσκετ από 35ετίας και γιατρός της πρωταθλήτριας Ευρώπης (1987) εθνικής μπάσκετ.
Κιλκίς Μάρτιος 2019
