Τα λάθη είναι ανθρώπινα-αν και στους πολιτικούς δεν είναι χωρίς συνέπειες-κι όταν αναγνωρίζονται, αντιμετωπίζονται αναλόγως. Και εδώ, τώρα, στη χώρα μας αρχίζουν τα περίεργα και τα παράξενα, και εν πολλοίς, ανεξήγητα στην ελληνική κοινωνία, από τους πολιτικούς μας. Σε όλες τις προηγμένες χώρες τα λάθη των πολιτικών οδηγούν σε ένα μόνο αποτέλεσμα. Την παραίτηση του πολιτικού που υπέπεσε στο συγκεκριμένο λάθος-παράπτωμα. Και γιατί;;; Γιατί αν είναι λάθος άγνοιας οφείλει να παραιτηθεί γιατί δεν κάνει για τη συγκεκριμένη θέση. Είναι λίγος λέμε εμείς, ανίκανος λένε άλλοι. Αν τώρα είναι λάθος που κρύβει σκοπιμότητα, ακόμη χειρότερα για τον πολιτικό, ο οποίος, προσπάθησε να εξαπατήσει-ίσως και προς ίδιον όφελος-το λαό παραπλανώντας τον με λαϊκίστικες η και ψευδείς δικαιολογίες. Στις δημοκρατικές χώρες, που η πολιτική ευθιξία είναι δεδομένη, η παραίτηση είναι επιβεβλημένη για να περισωθεί το κύρος και η αξιοπιστία των δημοκρατικών θεσμών αλλά και της Κυβέρνησης. Εδώ, δυστυχώς, όχι μόνο δεν παραιτούνται, αλλά, αποθρασύνονται εξυβρίζοντας τους πάντες –με την ανοχή πάντα του Πρωθυπουργού-γιατί τολμούν να αμφισβητούν και να καταγγέλλουν τις καταφανώς αξιόποινες πράξεις τους και να ζητούν τις παραιτήσεις τους.
Δεν είχα σκοπό να αναφερθώ σε ονόματα, αλλά, θα το κάνω για να καταδείξω του λόγου το αληθές και να αιτιολογήσω την περί παραίτησης άποψη όπως ο πολύς κόσμος την αντιλαμβάνεται. Πρόκειται για τρεις υπουργούς της Κυβέρνησης-παραδείγματα προς αποφυγήν για τους υπόλοιπους-.
1) Του κ.Πολάκη που δεν τιμά το αξίωμα που του εμπιστεύθηκε ο Πρωθυπουργός, αλλά, και του περήφανου κρητικού λαού που τον ψήφησε. Δεκάδες φορές με χυδαίες εκφράσεις και απειλές εξύβρισε όχι μόνο πολιτικούς αντιπάλους αλλά και όλους που δεν συμβαδίζουν και δεν αποδέχονται τις τραμπούκικες συμπεριφορές του. Σκέψη για παραίτηση ουδεμία.
2) Του κ. Τόσκα, που κατά την άποψή μου, πιο αποτυχημένο υπουργό δεν θα εύρισκε ο κ. Τσίπρας όσο και όπου και αν έψαχνε. Η απαξίωση που οδήγησε το αστυνομικό επάγγελμα είναι πρωτοφανής με την ανοχή και ασυλία που παρέχει σε κάθε έκνομη πράξη ( Εξάρχεια, Ρουβίκωνας, ναρκοπανεπιστήμια κ. α.). Όμως παραμένει ακλόνητος στη θέση του. Καμία πολιτική ευθιξία. (Λέξη άγνωστη και για τον πρωθυπουργό).
3) Του κ. Γαβρόγλου (το καλό το άφησα τελευταίο), ο οποίος ζει σε έναν άλλο κόσμο, σε έναν φανταστικό κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και έχουν τα ίδια δικαιώματα (στη σημαία, στα πανεπιστήμια, στη Βουλή) αλλά, καμία υποχρέωση αφού όλοι θα αυτοαξιολογούνται, σύμφωνα με τον υπουργό και θα βγαίνουν όλοι άριστοι, έτσι δεν θα χρειάζεται να ψάχνουμε τους άριστους, όπως θέλει η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, αφού όλοι θα είναι ίσοι. Μπράβο κ. Γαβρόγλου! Πως ήθελα να ήμουν φοιτητής σας να σας ψηφίσω και για πρύτανη. Και τέλος, με την ισοπέδωση που επαγγέλλεσθε δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια των φοιτητών αφού τους δίνεται η δυνατότητα εξαγοράζοντας μια εργασία να την χρησιμοποιούν κατά ομάδες των 106 φοιτητών και να επαληθεύσουν όλοι το δόγμα Γαβρόγλου μακριά από την «αλλεργική αριστεία» γιατί θα είμαστε «όλοι, μα όλοι ίσοι»
Παρέθεσα τρία παραδείγματα, που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν είναι τα μόνα, σ αυτήν τη Κυβέρνηση, στα μέλη της οποίας, είναι άγνωστη η λέξη «ευθιξία και περισσεύει η υποκρισία».
