Σάββατο, 20 Απριλίου 2024, 2:16:57 μμ
Τρίτη, 24 Οκτωβρίου 2017 20:27

Ποια απελευθέρωση από τους Γερμανούς εορτάζουμε;

Του Σωτήρη Χρυσάφη. 

 

Σίγουρα ζούμε στην χώρα του παραλόγου. Μιά μεγάλη  μερίδα των ατόμων που στηρίζει την Κυβέρνηση είναι της αρχής ότι πρέπει οι παρελάσεις και οι πανηγυρισμοί εθνικών επετείων να ελαττωθούν  αν όχι να εξαλειφθούν, και από την άλλη η ίδια  η Κυβέρνηση παίρνει την απόφαση να δημιουργήσει νέες τοπικές  ιστορικές επετείους. Βλέπε γιορτή «απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης» το 1944 από τους Γερμανούς και κατά διαβολική σύμπτωση αυτή τυχαίνει  να είναι τις ίδιες ημερομηνίες με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, και φυσικά και από την επέτειο του ΟΧΙ.


Στο παρών δημοσίευμα δεν θα ασχοληθούμε με το να εξηγήσουμε γιατί  πρέπει να γιορτάζονται τα  σημαντικά γεγονότα της Ιστορίας μας, αν και προσωπικά το θεωρώ αυτονόητο.
Σκοπός του δημοσιεύματος είναι να δούμε το κατά πόσον είναι γεγονός το ότι η Θεσσαλονίκη ελευθερώθηκε ή εγκαταλείφτηκε με την υποχώρηση των στρατευμάτων  κατοχής.
Γιατί όσο θαυμάσιο είναι να γιορτάζεις θριαμβικά Ιστορικά γεγονότα,τόσο φαιδρό είναι να δημιουργούμε επίπλαστους  θριάμβους.
Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει στην πραγματικότητα με την «απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης».
Απελευθερώνω σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι κάτι που είναι υπό κατοχή, με δικές μου ενέργειες το καθιστώ ελεύθερο.
Στην προκειμένη περίπτωση ο ΕΛΑΣ ισχυρίζεται ότι απελευθέρωσε την Θεσσαλονίκη.  Από κανένα δημοσίευμα της εποχής αυτής , ούτε στα απομνημονεύματα των καπεταναίων του ΕΛΑΣ περιγράφεται μάχη που υποχρέωσε τους Γερμανούς να εγκαταλείψουν την Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτή την ήττα του Άξονα είχαν δουλέψει όλοι  οι Λαοί που δεν ήταν στον Άξονα, με ηγέτες Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσώρτσιλ, και φυσικά και με τις τοπικές αντιστάσεις  των κατεχομένων λαών.
Τέλη 1944  η Γερμανία έχει ήδη χάσει τον πόλεμο και υποχωρεί από όλες τις κατεχόμενες χώρες, το ίδιο φυσικά και από την Ελλάδα, ανενόχλητοι και βάσει δικών τους σχεδίων υποχωρούν προς Γιουγκοσλαβία.
Ο ΕΛΑΣ έχοντας ισχυρές δυνάμεις   μπαίνει στην Θεσσαλονίκη και όπως αποδεικνύεται από τα απομνημονεύματα του Βαφειάδη (Β Τόμος σελ 223) ο σκοπός τους είναι η συντριβή των ενόπλων που έχουν συγκεντρωθεί στο Κιλκίς (Αναλυτικά τα γεγονότα τα περιγράφω στο υπό έκδοση βιβλίο μου για την Μάχη του Κιλκίς).
Το ότι δεν ενήργησαν τις μέρες αυτές για την εξολόθρευση¨ των υποχωρούντων Γερμανών αποδεικνύεται από  τα λεγόμενα δικών τους ανθρώπων.
Ο επιτελάρχης του ΕΛΑΣ  Θ. Μακρίδης δήλωσε χρόνια μετά την Κατοχή «{….}οι Γερμανοί που υποχωρούσαν, είχαν κυκλωθεί εκεί στην Μακεδονία και μπορούσαν να εξοντωθούν. Και η εξόντωση των Γερμανών θα μας έδινε 40-50 κανόνια, ναι τόσα κανόνια μπορούσαμε να κυριεύσουμε και να  αναπτύξουμε ανάλογη μαχητική ικανότητα και αριθμητική δύναμη της ΟΜΜ και του ΕΛΑΣ γενικά. Αλλά ο Μάρκος και ο Μπακιρτζής προτίμησαν να τρέξουν στην Θεσσαλονίκη, που μπορούσαν να την έχουν όποιαδήποτε  στιγμή στα χέρια τους, αντί να εξοντώσουν τις κυκλωμένες γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή τους».  
Ποια καλύτερη μαρτυρία έχουμε από την ομολογία του επιτελάρχη του ΕΛΑΣ ότ  ο Μάρκος με τις δυνάμεις του «απελευθέρωσε» μιά ήδη ελεύθερη πόλη.
Και όμως τις ημέρες αυτές  η Δημαρχία της Θεσσαλονίκης έχει χαρές και πανηγύρια  για ένα επίπλαστο γεγονός. Όχι μόνο παραχάραξη της  ιστορίας αλλά και εορτασμοί.