Είναι μια μακροχρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από:
   -συμμετρική αρθρίτιδα
  -οίδημα μικρών περιφερικών αρθρώσεων
   -πρωινή δυσκαμψία που διαρκεί πάνω από μια (1) ώρα
   -υποδόρια οζίδια πάνω σε περιοχές πίεσης όπως αγκώνες ή αχίλλειος τένοντας
  -ήπια καταστροφή οστού ή χόνδρου απεικονίζεται στην ακτινογραφία κυρίως των μικρών αρθρώσεων χεριών και ποδίων.
    Εύκολη κόπωση,κακουχία,κατάθλιψη,απώλεια βάρους μπορεί να προηγούνται εβδομάδες ή μήνες της εμφάνισης΄της νόσου. Οι εργαστηριακές εξετάσεις δέιχνουν ήπια αναιμία, αύξηση των προτεινών οξείας φάσης ( CRP, TKE) και θετικό ρευματοειδή παράγοντα (80%).
      Η έξαρση της νόσου μπορεί να είναι οξεία ή προοδευτική και ύπουλη. Ο ασθενής παραπονείται ότι δεν μπορεί να κάνει γροθιά, έχει αδυναμία στα άκρα χέρια και πόνο στα άκρα πόδια όταν ξυπνά το πρωί.
      Σημεία που χρήζουν προσοχής κατά την έξαρση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι:
     - σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
– έλκη από πίεση σε σημεία επανειλημμένου τραυματισμού όπως αγκώνας ή ράχη δακτύλων ποδιού
– οξεία ρήξη θυλάκου συνηθέστερα στην οπίσθια επιφάνεια του γόνατος( κύστη Baker)
– διαφορική διάγνωση με σηπτική αρθρίτιδα, ασυνήθη στη ρευματοειδή, που συνηγορεί υπέρ λοιμώδους αρθρίτιδας
– νευρολογικά σημεία-πιθανόν- αγγείτιδας ή βλάβης νωτιαίου μυελού
– ρήξη τενόντων από τριβή τους πάνω σε επιφάνιες που εμφανίζουν διάβρωση
– πνευμονική νόσος, πνευμονικά οζίδια, πλευρίτιδα
– ξηροφθαλμία ή/και ξεροστομία ( σύνδρομο Sjogren) σύνηθες στη ρευματοειδή αρθρίτιδα
– επόδυνος και ερυθρός οφθαλμός/σκληρίτιδα
– λευχαιμία-λέμφωμα,αναιμία, θρομβοκυττάρωση

  Η αιτιολογία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι άγνωστη. Περιβαλλοντικοί παράγοντες που συνηγορούν σε άτομα με γενετική προδιάθεση υπέρ της νόσου είναι:
– κάπνισμα
– αλκοόλ
– παχυσαρκία
– περιοδοντίτιδα
    Αυξημένη είναι η επίπτωση της ρευματοειδούς σε συγγενείς πρώτου βαθμού π.χ. Παιδιά με γονείς πάσχοντες από τη νόσο έχουν τριπλάσια πιθανότητα εμφάνισής της σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.
    Τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε για την επίτευξη των θεραπευτικών στόχων εμπίπτουν στις παρακάτω πέντε ομάδες:

Αναλγητικά
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη)
Κλασικά συνθετικά νοσοτροποποιητικά αντιρευματικά φάρμακα.
Βιολογικά νοσοτροποποιητικά αντιρευματικά φάρμακα (ή βιολογικοί παράγοντες).   
   Η ρευματοειδής αρθρίτιδα σχετίζεται άμεσα με τη μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης και παράλληλα αύξηση της νοσηρότητας και θνητότητας του ασθενούς. Με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα αυξάνεται ο κίνδυνος για εμφάνηση εμφράγματος, καρδιαγγειακών και εκγεφαλικών επεισοδίων, λεμφώματος. Δίχως την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και φαρμακευτική αντιμετώπιση από ειδικό ιατρό ρευματολόγο.