Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 11 Ιουνίου 2018 22:48

Το αλκοόλ ως φάρμακο

Του Αναστάσιου Αμανατίδη.

 

Ους να (γ)ίνεται ο Πέπης ημ’ διατρός, Ττάσο, εσύ θα τερείς με! (Μέχρις ότου τελειώσει ο Μπέμπης* μου (ο εγγονός μου) ιατρός, εσύ θα με παρακολουθείς, Τάσο!).
Ήταν η εντολή και η προσταγή, η ευχή και η επιθυμία της Καυκάσιας ογδοντάρας, ίσως και περισσότερο, από μεγάλο καυκάσικο χωριό, με την ‘χοντρή’ μεταλλική φωνή, τα αδρά ανατολίτικα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του προσώπου και τα έντονα γαλαζοπράσινα μάτια. (τσιακάλα**).


Μόνον που ο εγγονός αργούσε να τελειώσει το Πανεπιστήμιο στην Ιταλία και τα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς της γραίας γιάγιας, έδιναν όλο και περισσότερα και εμφανέστερα ηλεκτροκαρδιογραφικά ευρήματα σκλήρυνσης και ανεπάρκειάς τους.
Τον τελευταίο καιρό προστέθηκαν, ακόμα και σε ηρεμία, περισσότερα υποκειμενικά ενοχλήματα με πιο μόνιμο τον πόνο ‘πίσω’ στο στήθος. (Είναι το κύριο σύμπτωμα της στηθάγχης, που οδηγεί, αργά ή γρήγορα σε έμφραγμα). Το παθολογικό καρδιογράφημα έδινε μια εξήγηση μέχρι σε ένα σημείο. Το λέμε αυτό, γιατί τα συμπτώματα δεν ενέδιδαν, δεν ανταποκρινόταν όσο θα ήθελε ο γιατρός, στην θεραπεία, ιδιαίτερα στην χρήση των υπογλώσσιων, όπου αλλού λαμβάνονται και ως διαγνωστικό μέσο!
Ήτανε βλέπετε και η αδυναμία λήψης καλού ιστορικού, συνεργούσης και της γραίας σ’ αυτό, αλλά και του περιβάλλοντος, που υπερτόνιζαν τα της καρδιάς. Λέτε και ήταν το μόνο όργανο στην περιοχή του στήθους που προκαλεί πόνο και άλλα συνοδά ενοχλήματα.
Το αδιαμφισβήτητα παθολογικό καρδιογράφημα δικαιολογούσε πόνο και παρέσερνε τόσο τη ‘γιάγια’, όσο την καλή κόρη στο Κιλκίς, αλλά και τον γιατρό! Όλοι συμφωνούσαν! Η γραία έχει καρδιά!
Η επιμονή όμως των στηθικών ενοχλημάτων της γραίας, η δίψα της να απαλλαγεί από αυτά, κοντά στο αυξημένο ενδιαφέρον των οικείων της για αποτελεσματικότερη θεραπεία, με οδήγησαν, όταν με συμβουλεύτηκαν σε μία κατ’ οίκον εξέταση στο σπίτι της παντρεμένης κόρης στο Κιλκίς, στη σύσταση να εξετασθεί από πλέον εξειδικευμένο ιατρό, ή και ιατρούς στη Θεσσαλονίκη και να αναλάβουν αυτοί την θεραπεία της. Εμένα δε, μου αρκεί να με κρατούν ενήμερο, τους είπα.
Ο ‘Μπέμπης’ της γραίας κατά τις διακοπές του ιταλικού πανεπιστημίου, προτιμούσε την Σουηδία, λόγω πατρός, που εργάζονταν εκεί και οι εδώ συγγενείς αποφάσισαν να εξετασθεί η γραία μάνα από εξειδικευμένο ‘πανεπιστημιακό’ γιατρό στην Θεσσαλονίκη.
Επιβεβαίωσε ο ειδικευμένος στο εξωτερικό, (διανύουμε ήδη την εποχή της πλήρους εξειδίκευσης των ιατρών, χάρις στην οποίαν έγιναν και γίνονται οι αλματώδεις πρόοδοι της ιατρικής σε όλους τους τομείς), με όνομα, ‘καλός’ και ακριβοπληρωμένος (δεν έχει σημασία για τους συγγενείς) γιατρός της Θεσσαλονίκης, την διάγνωση της στηθάγχης εξ αιτίας της φανερής, από το καρδιογράφημα, στεφανιαίας ανεπάρκειας, έγραψε συνταγή φαρμάκων για καρδιά, ευχαριστήθηκαν και οι συγγενείς, γιατί έκαναν το καθήκον τους προς την ‘μεγάλη’ μάνα τους, την καλομάννα…
…Ατώρα, γιατρέ, εξόν ας σα φάρμακα σ’, ντο θα τρώγομε και ντο θα πίνομε;… ( Δε μου λες γιατρέ, από εδώ και πέρα, τι μπορώ να τρώγω και να πίνω κοντά στα φάρμακά;…). Ρώτησε η γραία τον σπουδαγμένο στην Αμερική γιατρό.
…Να αποφεύγεις τα παχιά κόκκινα κρέατα και τα βαριά φαγητά, είπε χωρίς βία, σχεδόν μηχανικά ο γιατρός.
… Ατά ζιατιάν ’κι επορώ να δεβάζατα κα, είπεν η γραία! (Αυτά ούτως ή άλλως δεν μπορώ να τα κατεβάσω, να τα σπρώξω προς τα κάτω), αλλά μόνον η ίδια είπε και άκουσε, γιατί κανείς δεν πρόσεξε, ούτε και ο γιατρός, που έπρεπε να προσέξει τη δυσκαταποσία και τη δυσφαγία, που εννοούσε η γραία, κοντά στα άλλα οπισθοστερνικά ενοχλήματα.
… Α!, με είπες ακόμη, τι μπορείς να πίνεις; Είπε ο ειδικευμένος στην Αγγλία γιατρός. …Μπορείς να πιεις και κανένα ποτηράκι κρασί, ουίσκυ, ή και κονιάκ. Το εφαρμόζουν στο εξωτερικό… Το αλκοόλ κάνει καλό στα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς….
Για να λέει ατο ο διατρόν ας σην Σαλονίκην, κατ’ παραπάν’ θα εξέρ’, ενούντσεν η γραία. ( Για να το λέει ο Σαλονικιός γιατρός κάτι παραπάνω θα ξέρει, σκέφτηκε η γραία). Οι συνοδοί συγγενείς συναίνεσαν! Αρκεί γίνει καλά η γιαγιά. Μέχρι να βγει γιατρός ο εγγονός, το ‘πουλόπον’ της γραίας καλομάνας!…
Επιστρέφοντας στο χωριό αγόρασαν εκτός από τα φάρμακα και ένα μπουκάλι κονιάκ πέντε αστέρων, ως συμπλήρωμα της θεραπείας, καθ’ υπόδειξη γιατρού!
Ήταν η εποχή, που πέρασε απ’ όλους η άποψη κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα, πως το αλκοόλ κάνει καλό στα στεφανιαία και γενικά βοηθά την καρδιακή λειτουργία. Ίσως μέχρις σε ένα σημείο να έχουν δίκιο…
Παρθένος ο οργανισμός της γραίας στο αλκοόλ, κι ο εγγονός αργούσε να τελειώσει και νάσου η γραία έπινε όλο και παραπάνω για να κρατήσει τα στεφανιαία της, που όσο πήγαινε, βάθαιναν τα Ταυ*** στο καρδιογράφημα περισσότερο, αλλά παράλληλα έχανε κιλά και δυνάμεις, ώσπου έφθασε στο σημείο να μην είναι σε θέση να έρθει στο Κιλκίς, όπως πρώτα, ούτε για μια συνηθισμένη ιατρική εξέταση.
…Γιατρέ, θα μπορούσες να έρθεις μέχρι το χωριό για την γιαγιά του Μπέμπη;
Πήγα. Η γεροδεμένη γραία που ήξερα, μέσα σε λίγους μήνες ήταν σκελετός! Εκείνη η αδρή φωνή, που την χαρακτήριζε και από την οποία την αναγνώριζαν όλοι, έβγαινε με σχετική δυσκολία. Επί πλέον είχε και δυσκολία να σταθεί όρθια στα πόδια της.
…Ατός πα ο διατρόν τη Σαλονίκης, τεάμ καλός γιατρός, εδέκε με και το κονγιάκ ση φάρμακονος την οδόν και ας σο πρωί και αν πίνω και κανέναν χαΐρ ’κι ελέπω. Κι άφ’ς’ ατο, όσον πάω, ’ς σο χειρότερον πάω! (Αλλά και αυτός ο ευλογημένος ο γιατρός της Θεσσαλονίκης, υποτίθεται καλός γιατρός, που μου έδωσε και το κονιάκ σαν φάρμακο; Να σκεφθείς, πίνω από το πρωί διαρκώς, χωρίς να δω καμία βελτίωση. Και ας αφήσουμε αυτό. Από το κακό στο χειρότερο πάω!).
…Για ας τερώ σε μίαν κι άλλο γραία, ( Για να σε ξαναδώ μια φορά ακόμη - είχα πολύ καιρό να την δω και να την εξετάσω), είπα και πρόσεξα το χρώμα των ματιών και του σουφρωμένου και βαθιά ρυτιδιασμένου πλέον δέρματός της.
Τα μάτια ήταν αναιμικά και υποκίτρινα. Τα χνώτα τη μύριζαν αλκοόλ και η όλη στάση της ήταν ανθρώπου τελούντος υπό την επήρεια αλκοόλ!.
Άφ’σ’ αφκά το ποτήρ’ και ας παίρομε ασήν αρχήν έναν καλόν ιστορικόν. (Άφησε κάτω το πιοτό και ας πάρομε εξ αρχής το ιστορικό σου).
Κυρίαρχο σύμπτωμα πλέον, από την περιγραφή της, ήταν η δυσφαγία! Δεν ‘κατέβαινε’ η τροφή στο στομάχι, ιδίως η στερεά!
Από τις σχετικές ερωτήσεις, έβγαινε το ασφαλές συμπέρασμα, ότι η καλή ‘γιάγια’ του τελειόφοιτου συνάδελφου γιατρού, από καιρό είχε προσβληθεί ύπουλα από την επάρατη αρρώστια στον οισοφάγο.
Η καημένη, ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει, μπροστά στη δίψα για ζωή, όπως όλοι οι άνθρωποι άλλωστε, έστω με το πρόσχημα της ειλικρινούς και πολυπόθητης αναμονής του εγγονού με το δίπλωμα, που ως τελειόφοιτος, το τελευταίο καλοκαίρι την έκαμνε βόλτες αναψυχής στις παρυφές του χωριού, για να κρατηθεί στη ζωή, υπέστη, καθ’ υπερβολή, όλες τις υποδεικνυόμενες θεραπείες, λόγω της μη συνδυασμένης διάγνωσης, έως και την δια κονιάκ θεραπεία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα εκτός από την φθοροποιό επάρατη αρρώστια, να παραλύει το σώμα και από την χρήση(!) αλκοόλ, του ‘ευεργετικού’ αυτού συμπληρώματος της θεραπείας της στεφανιαίας ανεπαρκείας, κατά τον ‘αγγλοτραφή’ εξειδικευμένο ιατρό!

* Μπέμπης και με ποντιακή προφορά Πέπης: Κοινό προσωνύμιο ‘χαϊδεμένων’ μικρών αγοριών ποντιακής οικογένειας, ιδίως μοναχογιών, πιο πολύ στους Καυκάσιους Ποντίους.
** Τσιακάλα: Αυτή που έχει μάτια γαλανά. (Από το ουσ. τσακάλιν ή τσάκαλος και αυτό από το τουρκ. Τσιακάλ: το τσακάλι. – Άνθ. Παπαδόπουλος: Ιστορικό λεξικό ποντικής διαλέκτου )
*** Ταυ: Γραφική απεικόνιση στο καρδιογράφημα. Οι αλλοιώσεις του είναι ενδεικτικές της ανεπάρκειας των στεφανιαίων αγγείων της καρδιάς.
Κιλκίς Ιούνιος 2018