Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 10:17:20 πμ
Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου 2019 11:07

Το πνεύμα των Χριστουγέννων (2019)

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Πλησιάζουν πάλι οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων. Γέμισαν ήδη οι πλατείες με φάτνες, προβατάκια, βοσκούς και μάγους. Στο κάδρο κυριαρχούν τα πανύψηλα χριστουγεννιάτικα δένδρα, στολισμένα με χιλιάδες πολύχρωμα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν. Δεν λείπουν και οι εναέριες φωτεινές γιρλάντες στους μεγάλους δρόμους την ίδια ώρα που αντηχούν χριστουγεννιάτικες μελωδίες από τα μεγάφωνα που έστησαν οι Δήμοι. Όμορφα όλα αυτά, δεν λέω, αλλά μόνο για τον μαγικό κόσμο των παιδιών που η άδολη ψυχούλα τους έχει ανάγκη από όλον αυτόν τον πολύχρωμο διάκοσμο και καλά κάνουμε και τον διατηρούμε.


Για μας τους μεγάλους όμως; Αντιπροσωπεύει όλο αυτό το πανηγύρι το πραγματικό και ουσιαστικό πνεύμα των Χριστουγέννων; Θα βγουν τις μέρες τούτες διάφοροι που με τους γνωστούς βερμπαλισμούς τους θα μας αναλύσουν το πνεύμα αυτό μέσα από την κατεστημένη θρησκευτική του μόνο πλευρά. Θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε κούφιες ευχές πολιτικών, πολιτευτών και πολιτικάντηδων. Θα πούμε κι εμείς τις εξίσου κούφιες ευχές για υγεία, ευτυχία, ‘’επί γης ειρήνη’’ κτλ. Προσευχές και ψαλμωδίες όπως κάθε χρόνο στις εκκλησιές μας.
Και η ανθρωπότητα κάθε χρόνο πάει από το κακό στο χειρότερο. Τα πλούσια χριστιανικά κράτη της Δύσης, εδώ και αιώνες διέπραξαν εγκλήματα κατά της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Μην ξεχνάμε τις Σταυροφορίες. Χριστιανοί ήταν και οι τυχοδιώκτες που πλημμύρισαν τον νέο κόσμο (ΗΠΑ) και κατέστρεψαν τις κοινωνίες των Ινδιάνων. Οι ίδιοι είναι αυτοί που εξεφτέλισαν το πνεύμα του Χριστιανισμού μεταφέροντας εκατομμύρια μαύρους από την Αφρική για να τους χρησιμοποιήσουν ως δούλους. Μην παραβλέπουμε την εξαφάνιση πολιτισμών στην Κεντρική και Νότια Αμερική (Μάγιας, Ίνκας, Αζτέκοι κτλ.) και τη γενοκτονία που επακολούθησε από χριστιανικά κράτη της Ευρώπης. Χριστιανικά κράτη ήταν και αυτά που κατέκτησαν τους λαούς της Αφρικής μετατρέποντάς τα εδάφη τους σε αποικίες. Και όλα αυτά για να κατακλέψουν το πλούσιο υπέδαφός τους. Το βλέπουμε και σήμερα. Τα χριστιανικά κράτη της πλούσιας Δύσης, εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο των κρατών της Μέσης Ανατολής βουτώντας τους λαούς τους στην εξαθλίωση και στους πολέμους για να κλαίνε μετά υποκριτικά για τους δυστυχισμένους πρόσφυγες που πλημμυρίζουν την Ευρώπη.
Αλλά και μέσα στην επικράτεια των πλουσίων κρατών της Δύσης χτυπάει κόκκινο η παραβατικότητα και η εγκληματικότητα. Κι εμείς οι απλοί άνθρωποι κρίνοντας επιφανειακά, ζητούμε περισσότερη αστυνόμευση και καταστολή χωρίς να μπορούμε να αντιληφθούμε τις γενεσιουργές αιτίες που δημιουργούν όλα αυτά και δεν είναι άλλες από την ΦΤΩΧΕΙΑ και την ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ που επικρατούν στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη μας. Ο άνθρωπος που πεινά, πολύ απλά, θα κλέψει, θα ληστέψει, θα σκοτώσει. Ο λαός που πεινά ή μαστίζεται από πολέμους, πολύ απλά, θα ξεσπιτωθεί και θα θαλασσοπνιχτεί για να επιβιώσει. Είναι νομοτέλεια της ανθρώπινης ιστορίας.

Σημαντικό βέβαια το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας αλλά απ’ ό,τι δείχνει η
διαχρονική διαιώνιση της φτώχειας, δεν αρκεί για την ριζική εξάλειψή της.
Το μυστικό λοιπόν για να επικρατήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων αλλά και ευρύτερα το πνεύμα του Χριστιανισμού είναι να πάψουν να υπάρχουν πείνα, φτώχεια πόλεμοι και δυστυχία στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με κούφιες ευχές, ψαλμωδίες και μεμονωμένες φιλανθρωπίες αλλά με συνεχή αγώνα του ανθρώπινου είδους για καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας, για στοιχειώδη αξιοπρεπή διαβίωση όλων των ανθρώπινων πλασμάτων στον πλανήτη μας. Αγώνας για να σταματήσουν οι φονικοί πόλεμοι για τα συμφέροντα γιγάντιων πολυεθνικών που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος.
Το πνεύμα λοιπόν των Χριστουγέννων φίλοι μου, σύμφωνα με την ταπεινή, υποκειμενική μου γνώμη δεν είναι μόνο θρησκευτικό αλλά και πολιτικό.
Με όλα τα παραπάνω λόγια, σας εύχομαι κι εγώ να περάσετε τις άγιες αυτές μέρες με τα αγαπημένα σας πρόσωπα με αγάπη αλλά πάνω απ’ όλα με περισυλλογή όπως αρμόζει στον Λόγο του Χριστούλη μας που ήταν ο πρώτος επαναστάτης κατά της φτώχειας, της ανισότητας και της κοινωνικής αδικίας.