Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 15 Μαϊος 2018 22:10

Το σκοινί που θα μας κρεμάσουν

Του Ανδρέα Μακρίδη.

Τον Ιανουάριο του 2004, λίγο πριν τις εκλογές, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε παρουσιάσει από το Λαύριο μια τολμηρή πρόταση για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων: Είχε προτείνει για τους άνεργους νέους μέχρι 25 ετών, να εξασφαλιστεί η δυνατότητα απορρόφησής τους στον ιδιωτικό τομέα για τέσσερα χρόνια, χωρίς ασφάλιση. Άμεση υπήρξε τότε η αντίδραση της ΝΔ: Ο Γιώργος Σουφλιάς είχε πει πως ο Γ. Παπανδρέου “διαταράσσει την κοινωνική γαλήνη της χώρας”, ενώ ο Γ. Αλογοσκούφης είχε απαντήσει πως “η πρόταση ανακατανέμει την ανεργία μεταξύ των ηλικιακών ομάδων”. Τι θα απαντούσε άραγε σήμερα η ΝΔ, σε μία τέτοια πρόταση;


Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι θρησκεύματα να υπακούνε σε συγκεκριμένα δόγματα. Από το 2004 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 14 χρόνια, οι κ.κ. Σουφλιάς και Αλογοσκούφης αποτελούν πολιτικό παρελθόν, η χώρα χρεοκόπησε και η διαμαρτυρόμενη “γενιά των 700 ευρώ”, βλέπει σήμερα το μισθό εκείνο μονάχα με τα κιάλια. Μια αλλαγή πολιτικού προγράμματος και μία προσαρμογή, θα θεωρούνταν κατά συνέπεια αναγκαία από πολλούς. Το ερώτημα είναι: Έχει αρχές ένα κόμμα ή όχι; Πού σταματά η αλλαγή προγράμματος και πού ξεκινάει το ξεχαρβάλωμά του;
Ακούσαμε τις προάλλες τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να θεωρεί “μάλλον ξεπερασμένη” την οκτάωρη εργασία. Άλλο τόσο, στο παρελθόν “μάλλον ανήκει” και η δια βίου απασχόληση στον ίδιο τομέα, ενώ “μάλλον ξεπερασμένη” θα πρέπει να θεωρείται η εξασφάλιση σύνταξης από την ίδια δουλειά. Έχει βεβαίως τη δική του λογική: Στο πλαίσιο της σωτηρίας μιας επιχείρησης, ο συνάδελφος δεν είναι πλέον συνάδελφος αλλά αντίπαλος. Το ίδιο αντίπαλος είναι κι ο άνεργος που περιμένει στην ουρά για μία θέση εργασίας, ο μετανάστης, ο συνδικαλιστής, εκείνος που ζητά μερίδιο στα κέρδη της επιχείρησης θέτοντας την εργασιακή ειρήνη “σε κίνδυνο”.
Για τις παραπάνω θέσεις, θα ήταν πολύ βολικό να εγκαλέσουμε τον πρόεδρο της ΝΔ – αλλά θα ήταν άδικο. Η Νέα Δημοκρατία είναι αδιαμφισβήτητα κόμμα δημοκρατικό: Μόλις τον προηγούμενο Δεκέμβριο, πραγματοποιήθηκε το συνέδριό της, όπου οι σύνεδροι αποφάσισαν και για ζητήματα αιχμής, απαντώντας σε συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο. Ας θυμηθούμε λίγο τις αποφάσεις τους:
Μια πρώτη απόφαση ήταν “να περάσουν τα νοσοκομεία στη διαχείριση των δήμων”. Η εφαρμογή της πρότασης θα δώσει πράγματι την δυνατότητα στο κράτος να ξεφορτωθεί δαπάνες και να προβεί και σε φοροελαφρύνσεις των επιχειρήσεων (κάτι που διατρανώνει η ΝΔ με κάθε ευκαιρία), φορτώνοντας ωστόσο τις δαπάνες και τις ευθύνες στους δήμους και τελικά στους φορολογούμενους.
Μια δεύτερη απόφαση ήταν να επιλέγει ο νέος ασφαλισμένος εάν θα πληρώνει τον ΕΦΚΑ, ή θα επιλέγει κάποια ιδιωτική ασφάλιση. Έξοχα – να δούμε μόνον τότε, πού θα πάνε οι συντάξεις των ήδη ασφαλισμένων (προφανώς η ΝΔ, εάν κερδίσει στις επόμενες εκλογές, θα χρεώσει τη μείωση των συντάξεων στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ).
Μια τρίτη απόφαση ήταν, να ορίζουν τα ίδια τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, τον κατώτατο βαθμό για την εισαγωγή φοιτητών σ' αυτά (κι αν ο βαθμός είναι υψηλός, οι κομμένοι στις εξετάσεις να καταφεύγουν στα ιδιωτικά πανεπιστήμια επί πληρωμή).
Μια άλλη απόφαση ήταν, οι νέοι αγρότες να λαμβάνουν επιδοτήσεις, μονάχα αφού περάσουν υποχρεωτικά από σχολές εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Για το αν θα είναι ιδιωτικές, δημόσιες, αν θα είναι στον τόπο τους ή αλλού, αν θα ισχύει και γι' αυτές ο “κατώτατος βαθμός”, οι σύνεδροι της ΝΔ δεν ερωτήθηκαν.
Δεν ξέρουμε βεβαίως εάν η σύνθεση του συνεδρίου της ΝΔ είναι αντιπροσωπευτική της ελληνικής κοινωνίας. Θυμόμαστε όμως τη ρήση του Λένιν, ότι “οι αστοί θα μας πουλήσουν το σκοινί που θα τους κρεμάσουμε”. Και ίσως την ώρα που η ηγεσία της ΝΔ κάνει τους κ.κ. Σουφλιά και Αλογοσκούφη να μοιάζουνε σχεδόν με αριστερούς, καλό θα ήτανε κι η βάση να σκεφτεί το τι επιλέγει.