Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2010 07:56

Χρήστος Ανδρεανίδης : Οδός Τύχης

Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν οδοί Τύχης και Ευτυχίας στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, την πολυπληθέστερη σε οικονομικούς μετανάστες περιοχή Αττικής και Χώρας που μεταβλήθηκε σε γκέτο. Εδώ ήλθαν να βρουν την τύχη τους οι εξαθλιωμένοι και πεινασμένοι από ασιατικές κυρίως χώρες. Από τον πρόσφατο ξεσηκωμό τους και μετά είχα κατά νου να περπατήσω τις περιοχές που ζουν και το έκανα την ημέρα απεργίας της ΓΣΕΕ με εκτός λειτουργίας τα μαζικά μέσα μεταφοράς.
Ήθελα να γίνω κοινωνός της κατάστασης παρά την επικινδυνότητα της διέλευσης και μόνο. Πέντε χιλιόμετρα περπάτησα από Κεραμικό μέχρι Κάτω Πατήσια από του δρόμους των μελαψών οικονομικών μεταναστών. Εντυπωσιάστηκα με την κατάσταση στις οδούς Αριστοτέλους και Φυλής αλλά το χρώμα γκέτο των παράλληλων της Αχαρνών δρόμων και των κάθετων στενών από Πλατεία Αττικής , Άγιο Παντελεήμονα μέχρι Άγιο Νικόλαο ήταν σελήνης φαεινότερο γιατί άρχιζε και να βραδιάζει.
Βρήκα την οδό Τύχης αλλά και Ευτυχίας στην περιοχή του γκέτο και είδα την υποβαθμισμένη περιοχή σε όλο της το βάθος. Φοβήθηκα να μιλήσω με ανθρώπους αν και περαστικός και όχι μόνιμος κάτοικος.
Με ικανοποίηση άκουσα την εξαγγελία την ίδια μέρα από την Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής προγράμματος για την αναβάθμιση της περιοχής του γκέτο με στόχο την ομαλή συμβίωση μονίμων κατοίκων και οικονομικών μεταναστών.  
Πριν από είκοσι χρόνια άκουσα για Ευρωπαϊκή Πολιτική να μείνουν στις πατρίδες τους. Αν είχαν την δουλειά τους στην πατρίδα τους για να επιβιώνουν δεν θα έψαχναν την τύχη τους σε οδούς Τύχης των Ευρωπαϊκών πρωτευουσών.
Είναι λυπηρό να σταματάς στο φανάρι και να έρχονται εκατό να σου καθαρίσουν το καθαρισμένο παρμπρίζ.
Είναι λυπηρό να κάθεσαι μισή ώρα σε καφέ και να περνάνε τριάντα άνθρωποι με CD ή άλλα μπιχλιμπίδια.
Είναι λυπηρό να συναντάμε πεινασμένους και εξαθλιωμένους οικονομικούς μετανάστες σε κάθε μας βήμα.
Πρέπει να βρεθεί κάποιος Ευρωπαϊκός τρόπος να μη περιφέρονται πεινασμένοι.
Πρέπει να βρεθεί κάποιος Ευρωπαϊκός τρόπος παραμονής ή επιστροφής στις πατρίδες τους.
Αληθινό είναι ότι η θνησιμότητα στις πατρίδες τους είναι πολύ μεγάλη και δεν τους νοιάζουν οι κίνδυνοι του ταξιδιού τους με φουσκωτά ή άλλα κακής ποιότητας πλεούμενα στις μικρές διαδρομές του Αιγαίου Πελάγους.
Η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται με φύλαξη συνόρων και ανθρώπινους χώρους υποδοχής.
Ο μόνος τρόπος είναι να πριμοδοτείται η παραμονή στις πατρίδες τους και να εξασφαλίζεται μορφή απασχόλησης.
Μεταξύ αυτών ζουν και πολλοί που ανεβάζουν τους δείκτες εγκληματικότητας, κλοπών και ληστειών.
Συνάντησα σε δρόμους του γκέτο ακριβά τζιπ με οδηγό και επιβάτες οικονομικούς μετανάστες.
Άκουσα για τον τρόπο σύγχρονων κλοπών πορτοφολιών ή χρημάτων που γίνεται από ομάδες πολλών ατόμων με το πρώτο να σπρώχνει, τον δεύτερο να απασχολεί, τον τρίτο να αρπάζει και τον δέκατο αποδέκτη των κλοπιμαίων που είναι αδύνατο να παρακολουθήσεις ταχύτητα και ενέργειες.
Οπωσδήποτε χρειάζεται αυστηρή και δυναμική αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων που μεταδίδουν ανασφάλεια σους πολίτες. Μικρό το ποσοστό των κακοποιών μεταξύ των οικονομικών μεταναστών αλλά όταν είναι μεγάλος και ανεξέλεγκτος ο αριθμός των εισερχομένων και διαβιούντων τόσο μεγαλύτερος και ο αριθμός των κακοποιών.