Η πιο ενδιαφέρουσα ιδεολογική τοποθέτηση του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου, υπήρξε αναμφισβήτητα εκείνη της 26ης Φεβρουαρίου του 2013 στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τα προβλήματα του αγροτικού κλάδου:
“Η γεωργία ήταν µία πραγµατική επανάσταση, όπως µία πραγµατική επανάσταση στη συνέχεια ήταν και η βιοµηχανική επανάσταση” σημείωσε ο Ν. Μιχαλολιάκος. Οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να προχωρήσουν στην βιομηχανική επανάσταση, όμως “δεν προχώρησαν, γιατί ο αρχαίος ελληνικός πολιτισµός ήταν ένας πολιτισµός µε υψηλά ιδεώδη, που δεν στηριζόταν στη δουλεία της οικονοµίας, δεν στηριζόταν στους νόµους της προσφοράς και της ζήτησης” υποστήριξε.
Με βάση τα παραπάνω, κατά τον Ν. Μιχαλολιάκο, ο γεωργικός τομέας θα πρέπει να γίνει “ατμομηχανή της εθνικής μας οικονομίας, διότι ο αγρότης, είναι ο φύσει πατριώτης, είναι αυτός που έχει να υπερασπιστεί βωµούς, εστίες, που εκεί, στον τόπο που καλλιεργεί και βγάζει το ψωµί του είναι και ο τάφος του παππού του, είναι η ιστορία του, είναι το αίµα του”.
Ίσως οι νεοέλληνες να είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στα χωριά μας, για να καλλιεργήσουμε τη γη με τα άροτρα, τις κόσες και τα δρεπάνια όπως οι παππούδες μας. Το πρόβλημα με την πρόταση είναι ωστόσο άλλο - και καταγράφεται στην ίδια την ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής, η οποία διακηρύσσει πως “πρώτος στόχος είναι η ελληνική αυτάρκεια σε όλα τα βασικά είδη διαβιώσεως του λαού. ΤΡΟΦΙΜΑ, ΦΑΡΜΑΚΑ, ΚΑΥΣΙΜΑ ΚΑΙ ΟΠΛΑ”. Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως με την ανάπτυξη του γεωργικού τομέα, η χώρα αποκτά αυτάρκεια σε τρόφιμα. Πώς θα αποκτήσει η χώρα αυτάρκεια σε όπλα; Θα πολεμάει σαν τους αρχαίους Έλληνες με δόρατα και με σπαθιά, ή μήπως είναι σε θέση να παράγει μαχητικά αεροσκάφη επιπέδου F-18 και Σουχόι; Και πώς θα αγοράσουμε τα αεροσκάφη; Με κέρδη απ' τα λεμόνια και τα πορτοκάλια μας;
Την απάντηση επιχειρεί να δώσει η Χ.Α., με την πρότασή της για μία “μείζονα ενεργειακή και αμυντική συμφωνία με τη Ρωσία, με στόχο την εξάλειψη της τουρκικής απειλής”. Την ίδια ώρα λοιπόν που η Χ.Α. διακηρύσσει πως “πρώτος στόχος είναι η εθνική ανεξαρτησία”, την ίδια ώρα εναποθέτει την άμυνα της χώρας στους Ρώσους, σε αντάλλαγμα με τη δυνατότητά τους να συμμετάσχουν στην “έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών μας κοιτασμάτων”.
Πάμε παρακάτω: “Το ευρώ αποδείχθηκε η καταστροφή μας”, ενώ “εθνικό νόμισμα ισοδυναμεί με εθνική ανεξαρτησία”. Στη Βουλή και στο δημόσιο λόγο της ωστόσο, η Χ.Α. περιορίζεται να μιλά για “έξοδο από το ευρώ εφόσον χρειαστεί” και εξακολουθεί να υποστηρίζει πως “η απειλή της βίαιης αποπομπής της χώρας μας από το ευρώ είναι έωλη”. Προφανώς, δεν είναι όλοι οι υποστηρικτές της πρόθυμοι να εγκαταλείψουν το ευρωπαϊκό νόμισμα. Ο αγρότης μπορεί επίσης να αποτιμήσει την θέση της Χ.Α. πως “η είσοδος της Ελλάδας στην Ε.Ε. σηματοδότησε την απόλυτη καταστροφή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής” και να αποφασίσει εάν επιθυμεί την αποχώρησή μας.
Ο χώρος δεν επιτρέπει να συνεχίσουμε στις υπόλοιπες θέσεις της Χ.Α., αν και θα θέλαμε. Ο πολίτης όμως είναι υπεύθυνος για την ψήφο του και για το μέλλον του, ιδίως σε περιοχές όπως ο αποβιομηχανοποιημένος νομός Κιλκίς, όπου η ανεργία ξεπερνά το 26%. Τις απαντήσεις για τις επιλογές του, δεν θα τις δώσει ο αρθρογράφος, αλλά η ίδια η ζωή.
