Η Εύα μου τηλεφωνούσε από τη δουλειά από το γυμναστήριο, από την στάση του λεωφορείου, από το σούπερ μαρκετ για να μου επαναλαμβάνει ξανά και ξανά πόσο τυχερή ένιωθε, πόσο τον θέλει πόσο πόσο…. Μέχρι που μια μέρα ζήτησα να μην μείνουμε στα τηλέφωνα και να βρεθούμε επιτέλους μιας και την είχα χάσει για πάνω από μήνα… δεν την έβλεπα ούτε σε post αυτή που πήγαινε να φτιάξει τα τακούνια και ανέβαζε selfie με commend νιώθει υπέροχα στην τοποθεσία τσαγκάρης….Μέχρι που μια μέρα ζήτησα να μην μείνουμε στα τηλέφωνα και να βρεθούμε επιτέλους μιας και την είχα χάσει για πάνω από μήνα… δεν την έβλεπα ούτε σε post αυτή που πήγαινε να φτιάξει τα τακούνια και ανέβαζε selfie με commend νιώθει υπέροχα στην τοποθεσία τσαγκάρης…. Για να είμαι ειλικρινής κάτι δεν μου φαινόταν νορμάλ αλλά δεν μιλούσα… απλά περίμενα. Μόλις είπα στην Εύα να πάμε για ένα ποτό, άρχισε να μου τα μασά... να είμαι πνιγμένη, να ο Μιχάλης θέλει να έρχεται κάθε βράδυ σπίτι… να… να.. τι τρέχει ρε συ φιλενάδα της λέω μήπως ο Μιχαλάκης απαγορεύει εξόδους νυχτερινές χωρίς την φυσική του παρουσία; Ε… η απάντηση! Ωραία λοιπόν να πάμε για ένα καφέ… δεύτερο ε… κλείσε Εύα έρχομαι από το γραφείο παρήγγειλε καφέ και σε μια ώρα κανόνισε να μην έχεις κάτι.. Και ξεκίνησα. Και έφτασα… και είδα… που να μην έβλεπα δηλαδή και να μην πήγαινα… Η Εύα για να καταλαβαινόμαστε, δικηγόρος 35αρα κουκλάρα με τα κολλητά της με τα ανοιχτά της με τα όλα της μιας και η γυναίκα ήταν όμορφη.. Και λέω ήταν γιατί αυτό που αντίκρισα δεν ήταν… Πρώτη σκέψη ότι κάτι της συμβαίνει είναι άρρωστη… δεύτερη δεν υπήρξε την ρωτάω γιατί είναι άβαφη, με μια μπλούζα σίγουρα της μαμάς της και τα μαλλια κοτσο…. Ε.. βαρέθηκα όλη αυτή τη ψεύτικη ομορφιά μου λέει…εσύ που χωρίς κοκκινο κραγιον δεν πήγαινες ούτε τουαλετα…Λέγε αμέσως μη γυρίσει το μάτι μου... Ε.. να του Μιχάλη δεν του αρέσει και τόσο το έντονο μακιγιάζ κι εγώ συμφωνώ μαζί του.. για να είμαι ειλικρινής το βαρέθηκα αυτό το στυλακι... Μάλιστα.. για να είσαι Εύα μου ειλικρινής δεν το βαρεθηκες... Ζηλεύει; Ρωτάω. Όχι απαντάει ( το άλλο με τον Τοτό το ξέραμε)… Ωραία όταν εμφανιστεί η άλλη Εύα τότε τηλεφώνησε μου να βρεθούμε. Να πω την αλήθεια έκανε φιλότιμες προσπάθειες να με πείσει ότι ζει την απόλυτη ευτυχία και πως σκέφτεται πως έχει βρει εκείνο το λιμανάκι που θα αράξει. Τώρα τι να έλεγα πως το λιμάνι όταν έχει στοιχεία ζηλόφθονα πολύ πιθανό να το χτυπήσουν τυφώνες; Δε μίλησα.. Σ αυτές τις περιπτώσεις κάθεσαι και περιμένεις διότι όπως και στην σύλληψη ότι πεις θα είναι εναντίον σου… Μέρες 20 πέρασαν από την συνάντησή μας όταν χτύπησε το κουδούνι και αντίκρυσα την Εύα με κάτι μούτρα που θύμιζαν Επιτάφιο και μάλιστα στο τέλος της ολονυκτίας… Δεν αντέχω, ψάχνει παντού τηλέφωνα ντουλάπες ακόμη και την τσάντα μου θέλει οπωσδήποτε ν α βρει στοιχεία ότι υπάρχει κάποιος άλλος στη ζωή μου.. βλέπεις ούτε μάσκαρα φοράω για να μην του κινώ υποψίες ότι κουνάω την ουρά μου όπως λέει… αλλά ο άνθρωπος δεν στέκει καλά… Μάλιστα! Ο τυφώνας έκανε την εμφάνιση του… Και τώρα τι θες; Ρώτησα… Σε μια βδομάδα η απάντηση ήρθε.. και η ιστορία έλαβε τέλος, η φίλη μου εμφανίστηκε με γόβα, βαμμένη στη τρίχα με ένα φόρεμα κόλαση και μου δήλωσε πως η ιστορία έλαβε τέλος… Όλα καλά… μόνο που ο Μιχαλάκης οδυρόταν με υποσχέσεις του τύπου θα αλλάξ και τέτοια…. Φυσικά όταν μιλάμε για ζήλεια υποσχέσεις αυτού του τύπου, πέφτουν στο κενό και χάνονται… αρώστεια η ζήλεια και δυστυχώς φάρμακο που να την γιατρεύει δεν υπάρχει…
Μετά λοιπόν από αρκετές προσπάθειες η φίλη μου πείστηκε πως ο καλός της άλλαξε και δεν θα έχει πια καμια υποτροπή.. Ακολούθησε συνάντηση, ξέρετε αυτή με το δείπνο επαναπροσέγγισης με τα πόσο μου λειψες και τα τώρα όλα θα είναι αλλιώς…
Την ώρα όμως που όπως μου τα διηγόταν η Εύα, ήταν μεσα στα χαμόγελα και τις γλύκες και έτοιμοι να περάσουν στο επιδόρπιο η φίλη μου θέλησε να πάει στο μπάνιο… Αφησε το κινητό της σε εμφανές σημείο του τραπεζιού σηκώθηκε ίσιαξε τη φούστα και απομακρύνθηκε… πρότιμησε όμως να κρυφτεί πίσω από μια κολώνα και να περιμένει… ο καλός της αφού έριξε μια ματιά στο κινητό, δεύτερη τριγύρω το βούτηξε και άρχισε να το ξεψαχνίζει..
Η Εύα μόλις το είδε, πήγε από πίσω του, του άρπαξε το κινητό και τον βοήθησε να φάει το επιδόρπιο που μόλις είχαν σερβίρει… στο κεφάλι….
Πήρε τη τσάντα της και με ένα λοξό χαμόγελο άφησε τον Μιχάλη μια για πάντα με το σιρόπι σοκολάτας στο κεφαλάκι του…