Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Σάββατο, 09 Ιουνίου 2018 20:00

Δικαίωση για την εθελόντρια στο προσφυγικό π. αντιδήμαρχο Πολυκάστρου Εβελίνα Πολιτίδου

Ο ανθρωπισμός αποκαταστάθηκε. Τουλάχιστον, και ευτυχώς, δικαστικά. Με μια λέξη, «αθώα» η πρώην αντιδήμαρχος Πρόνοιας του Δήμου Παιονίας, Εβελίνα Πολιτίδου, που σύρθηκε και σπιλώθηκε, επί τρία χρόνια, κατηγορούμενη ως διακινήτρια προσφύγων.

Επρεπε όμως πρώτα να βρεθεί κατηγορούμενη για… κακούργημα(!) επειδή έκανε αυτό που γνώριζαν εκατοντάδες άνθρωποι εκείνες τις κολασμένες για τους πρόσφυγες μέρες στην Ειδομένη: βοηθούσε ανθρώπους.

 

Η τρίχρονη περιπέτεια της κ. Πολιτίδου είναι η επιτομή των συνεπειών της νομοθετικής ακαμψίας και του γραφειοκρατικού παραλογισμού που οδηγεί σε δίωξη τον αλτρουισμό και την ανιδιοτέλεια.

Ούσα πρωτοπόρος εθελόντρια, συνελήφθη στις 6 Αυγούστου 2015 (αρχή του προσφυγικού δράματος) και έπειτα από καταγγελία(!) έξω από το ξενοδοχείο των συνόρων –όπου βρίσκονταν ήδη 1.000 πρόσφυγες– για μεταφορά από το Πολύκαστρο δύο Σύρων προσφύγων οι οποίοι είχαν νόμιμα χαρτιά, μόνο που του ενός έληγαν το μεσημέρι της ίδιας μέρας και του δεύτερου την επομένη.

Μέσα στον απόλυτο παραλογισμό που βίωσε την παρελθούσα τριετία η κ. Πολιτίδου, ας σημειωθεί ότι το ελληνικό Δημόσιο όχι μόνο κατέσχεσε το αυτοκίνητό της αλλά ο ΟΔΗΧΧ το εκποίησε κιόλας…

Τώρα τι θα κάνει, άραγε, το Δημόσιο για να αποκαταστήσει και την οικονομική βλάβη της;

Ποιοι στάθηκαν χθες στο πλευρό της; Ο δικηγόρος της Αδριανός Διακάτος, ο τραγουδοποιός Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο πατήρ Δωρόθεος, προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πολυκάστρου, ο Γιάννης Δικελίδης, πρώην διευθυντής της υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών στο ΥΜΑΘ, και ο βραβευμένος ακάματος εθελοντής Βασίλης Τσαρτσάνης.

 

«Υπάρχει ελπίδα»

«Νιώθω απόλυτα ικανοποιημένη με την απόφαση του δικαστηρίου», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η κ. Πολιτίδου και τονίζει πως «η λέξη “αθώα” αποκτά μια άλλη έννοια όταν ακούγεται από τα χείλη του εισαγγελέα και του προέδρου του δικαστηρίου. Δεν θα μου ήταν εύκολο να δεχτώ πως η Δικαιοσύνη δεν είναι σε θέση να διακρίνει το αθώος από το ένοχος, το δίκαιο από το άδικο, την ανιδιοτελή προσφορά από την εκμετάλλευση και την κερδοσκοπία. Υπάρχει θεός. Υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει δικαιοσύνη. Ευχαριστώ όλους τους ανθρώπους που με πίστεψαν και μου στάθηκαν από την πρώτη στιγμή».

«Η απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης είναι η δικαίωση της ανθρωπιάς. Το δικαστήριο αποκατέστησε την αδικία σε βάρος της κ. Πολιτίδου. Υπάρχει ακόμη ελπίδα και η Δικαιοσύνη αποκατέστησε μία αδικία σε βάρος όσων άδολα συνεχίζουν και βοηθούν τους πρόσφυγες», μας λέει ο κ. Διακάτος.

«Ενας ακέραιος άνθρωπος, όπως η Εβελίνα, ταλαιπωρήθηκε άδικα –όχι από δόλο–, κηλιδώθηκε το όνομά της, πλήρωσε χρήματα που δεν είχε, της εκποίησαν το αυτοκίνητο γιατί ο νόμος είναι άκαμπτος. Η υπόθεσή της δεν έπρεπε να φτάσει καν στο δικαστήριο», μας λέει ο κ. Τσαρτσάνης.

«Πρέπει», τονίζει, «να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο, να αποσαφηνιστεί νομικά ότι είναι άλλο να δίνεις ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο και άλλο να είσαι διακινητής. Σημειώνω την ηχηρή απουσία διεθνών οργανισμών, των ΜΚΟ και της πολιτείας».

Πηγη: ΕΦ. ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΑΠ. ΛΥΚΕΣΑΣ