Ήταν την Κυριακή 21 Ιουνίου 1976 και συνέπεσε με την 63η επέτειος της απελευθέρωσης της πόλης.
Βέβαια ο αγαπητός Τάσος από την δική του σκοπιά δεν παρέλειψε τίποτε και τα παρουσίασε όπως ακριβώς συνέβησαν τότε. Πιστεύω θα έχει ενδιαφέρον να τα θυμηθούμε και από την άλλη πλευρά, την πλευρά των ποδοσφαιριστών.
Πραγματικά η εβδομάδα πριν το σπουδαίο αυτό παιχνίδι ήταν συγκλονιστική. Παίζαμε μια κατηγορία. Παίζαμε σε 90΄τους κόπους όλης της περιόδου. Μια περίοδος πραγματικά δύσκολη όχι μόνο στο τοπικό πρωτάθλημα αλλά και μετέπειτα στο Ειδικό Πρωτάθλημα των πρωταθλητριών ομάδων Ε.Π.Σ. ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Στην….. δυσκολία του πρωταθλήματος αυτού αναφέρθηκε παλαιότερα με τον καλλίτερο τρόπο ο Τάσος.
Οι προπονήσεις με την καθοδήγηση του Αντώνη Κεμανίδη (αντικατέστησε τον Κων. Πεταλωτή από τον Φεβρουάριο 1976) κυλούσαν μπορώ να πω ευχάριστα και χωρίς άγχος. Υπήρχε μεγάλη αισιοδοξία γιατί όλη την εβδομάδα το σκηνικό ήταν ένας έντονος και ξέφρενος ενθουσιασμός των φιλάθλων σε όλη την πόλη. Βλέπαμε γύρω μας όλον αυτόν τον ενθουσιασμό και ανυπομονούσαμε για την έναρξη του παιχνιδιού γιατί θέλαμε να δώσουμε σε αυτούς την χαρά της νίκης για την επάνοδο στην Β΄Εθνική. Μάλιστα κυκλοφόρησαν όλη την εβδομάδα και φέιβολάν που τα έβρισκες σε όλα τα σημεία της πόλης και όχι μόνο.
Η ομάδα ΄΄ κλείστηκε΄΄ στο ξενοδοχείο από Παρασκευή. Στο Κιλκίς πρώτα και την επομένη Σάββατο σε ξενοδοχείο στους Ευζώνους !!!!!
Ερχόμενοι από τους Ευζώνους μάθαμε ότι μια στρατιά φιλάθλων με τα αυτοκίνητα (πολλά από αυτά βαμμένα με τα χρώματα του Κιλκισιακού) ΄΄έφερναν΄΄ από την Ν. Σάντα σημειωτών την αποστολή του Εθνικού.
Μπαίνοντας στην είσοδο του γηπέδου αυτό που αντικρίσαμε ήταν συγκλονιστικό. Δεν υπήρχε σπιθαμή που να μην υπήρχε κόσμος. Όλο το γήπεδο ήταν γεμάτο. Την στιγμή εκείνη οι φίλαθλοι του Εθνικού πηδούσαν από την κερκίδα για να αποφύγουν την πίεση που ασκούσαν επάνω τους οι δικοί μας φίλαθλοι. Ανταπέδιδαν αυτά που υπέστησαν στην Αλεξανδρούπολη στο πρώτο μεταξύ μας παιχνίδι.
Όπως αναφέρθηκε και ο Τάσος το παιχνίδι κύλισε ομαλά, χωρίς να κινδυνεύσουμε σοβαρά πλην των τελευταίων λεπτών που σε μια δύσκολη φάση στο 82΄ σε απευθείας χτύπημα φάουλ του Κουκουράβα ο Κώστας Χουρμούζης κατάφερε με μια σπουδαία απόκρουση να κρατήσει το 1-0.
Η μοναδική τότε εφημερίδα του νομού Μαχητής έγραφε στην αναφορά της για το παιχνίδι. Και τα μεταφέρω ακριβώς αφού αφαιρέσω όλα τα άλλα που αναφέρθηκαν από τον Τάσο.
΄΄ ΟΙ ΦΊΛΑΘΛΟΙ ΄΄ ΕΚΛΕΨΑΝ΄΄ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ.
Στο ΦΙΝΑΛΕ του αγώνος ήταν το πλήθος των χαμένων ευκαιριών από μέρους των κυνηγών του Κιλκισιακού. Χαρακτηριστικές ήσαν στο 4΄μόλις του Σ. Σημαιοφορίδη, στο 35΄ του Χ.Τομπουλίδη ο οποίος ωραιότατα τρίπλαρε δυο αμυντικούς και στην προσπάθεια να τριπλάρει και τον τερματοφύλακα έχασε τον έλεγχο της μπάλας. Στο 64΄ σούτ του Τομπουλίδη στην δοκό και στο 70΄και 80΄χαμέμες ευκαιρίες από τους Κ. Χαραλαμπίδη και Σ. Σημαιοφορίδη αντίστοιχα. Το γκόλ σημείωσε στο 20΄ο Σ. Σημαιοφορίδης με σούτ από πλάγια θέση.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ
Α.Ο.ΚΙΛΚΙΣΙΑΚΟΣ
Χουρμούζης, Στυλιανόπουλος, Κοραίδης, Βουλγαράκης, Καλτσάς, Λ. Σημαιοφορίδης, Τομπουλίδης, Καραμπίδης, Χαραλαμπίδης, Κεμπάπης, (87΄Νικολαίδης), Σ. Σημαιοφορίδης.
ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ
Γ. Παπαδόπουλος, Θ.Παπαδόπουλος, Χ. Χρυσοχόου, Κ.Αντωνιάδης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και την περίοδο 1984-1985 του πρωταθλήματος Γ΄ Εθνικής στο τελευταίο παιχνίδι, αν θυμάμαι καλά, μέσα στην Αλεξανδρούπολη ο Κιλκισιακός με δύο τέρματα του Β. Ιωσηφίδη κέρδισε και πάλι τον Εθνικό και επανήλθε στην Β΄Εθνική χωρίς να χάσει βαθμό στην έδρα του. Μάλιστα και τότε το παιχνίδι έγινε λίγες μέρες πριν τον εορτασμός της απελευθέρωσης της πόλης.
Χρήστος Τομπουλίδης
Γ.Γ. Βετεράνων Α.Ο.Κιλκισιακού
