Το σταμάτημα του κατήφορου στις δαπάνες για την Παιδεία στο 2,8% του ΑΕΠ για φέτος – ενώ στόχος του μεσοπρόθεσμου ήταν να φτάσει στο 1,9%- δεν αρκεί και απέχει πολύ από το διακηρυγμένο στόχο της ΟΛΜΕ του 5%. Τη λογική της εξοικονόμησης προσωπικού εξυπηρετούν και τα περισσότερα από τα μέτρα που πάρθηκαν, τα οποία οδηγούν σε περισσότερα τεχνητά πλεονάσματα, λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών, μετακινήσεις σε περισσότερα σχολεία, επιβάρυνση και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Οι αυθαίρετες αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα και στις αναθέσεις μαθημάτων, αυξάνουν την εργασιακή ανασφάλεια, ενώ η συνεχιζόμενη μισθολογική καθήλωση ιδιαίτερα των νεότερων συναδέλφων, δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο το εργασιακό τοπίο.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, εφαρμόζονται ή εξαγγέλλονται και κάποιες αλλαγές, που, παρά την αποσπασματικότητά τους, ακουμπούν σε διεκδικήσεις του εκπ/κού κινήματος περιέχοντας θετικά στοιχεία, όπως η συμμετοχή του Συλλόγου διδασκόντων στην επιλογή του διευθυντή σχολικής μονάδας (θέμα που ανοίγει ξανά μετά την απόφαση του Σ.τ.Ε.), η κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η μείωση εξετάσεων με αύξηση του διδακτικού έτους στα γυμνάσια, η μείωση ύλης και οι αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα, οι αλλαγές στη δομή των ΕΠΑΛ (τομείς στη Β΄ τάξη, ειδικότητες στη Γ΄ τάξη, θεσμοθέτηση μεταλυκειακού έτους σε σύνδεση με το χώρο εργασίας - καταρχάς σε θετική κατεύθυνση-, η κατάργηση των ΣΕΚ, η ενισχυτική διδασκαλία, η πιστοποίηση ξένης γλώσσας και Η.Υ., οι σχολικές βιβλιοθήκες, κ.ά.) Για να μη μείνει όμως στα λόγια και να είναι αποτελεσματική η υλοποίηση αυτών των μέτρων, απαιτείται αύξηση των δαπανών για την Παιδεία, μείωση του ανώτατου αριθμού μαθητών ανά τμήμα, επιμόρφωση εκπαιδευτικών, σεβασμός στα κατακτημένα εργασιακά δικαιώματα, επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα, και βέβαια, άρση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και των μετακινήσεων σε περισσότερα από δύο σχολεία.
Είναι επομένως ιδιαίτερα κρίσιμο σε αυτή τη φάση, κατά την οποία είναι σε εξέλιξη και αναδιαρθρώσεις στα πλαίσια των δεσμεύσεων του 3ου Μνημονίου και των κατευθύνσεων του ΟΟΣΑ (αδιοριστία, αξιολόγηση, δομή Λυκείου), το εκπαιδευτικό κίνημα να παρέμβει δυναμικά για να προωθήσει τα αιτήματά του και να εμποδίσει τη θεσμοθέτηση μέτρων που υποβαθμίζουν τη μορφωτική διαδικασία και δυσχεραίνουν τις εργασιακές συνθήκες.
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ (ΣΥΝΕΚ)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ 18Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
1. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΕ 04
2. ΚΑΣΑΠΗΣ ΑΒΡΑΑΜ ΠΕ19
3 . ΜΑΤΣΑΚΙΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΕ03
4. ΜΕΓΚΟΥΣΟΓΛΟΥ ΘΕΑΝΩ ΠΕ06
5 . ΞΕΝΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕ17
6. ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΕ11
7. ΡΙΖΑΚΗ ΑΝΝΑ ΠΕ02
8. ΤΖΙΑΛΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΠΕ04
9. ΤZΙΜΟΥΛΗ ΕΛΕΝΗ ΠΕ11
10. ΤΡΟΠΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕ02
