Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Πέμπτη, 12 Οκτωβρίου 2017 23:09

Αναστάσιος Αμανατίδης: Προσωπικά ενθυμήματα "Το Πηκάδι που δεν ήταν ‘’Πηγάδι’ "

Ο Σεπτέμβριος του 1968 με βρίσκει να υπηρετώ την στρατιωτική μου θητεία, ως οπλίτης ιατρός, στη Μοίρα Πυραύλων στην Αργυρούπολη του Κιλκίς. Ήταν ο μήνας που εντάθηκε η προσπάθεια της ‘επαναστατικής’  κυβέρνησης των συνταγματαρχών να προωθήσουν προς υπερψήφιση, ύστερα από δημοψήφισμα, το Σύνταγμα Μητρέλια*.


Οι μάχιμες μονάδες της περιφέρειας δια των αξιωματικών τους, ανάλαβαν την προπαγάνδα ‘ενημέρωσης’, στην ουσία πλύσης εγκεφάλου, κυρίως των φτωχών χωρικών της ελληνικής υπαίθρου.
Στην Μοίρα μας, την 194 ΜΠΗJ, ανατέθηκε το έργο της ενημέρωσης των χωριών μας από Τέρπυλλο μέχρι Ποντοκερασιά. (Γενέθλιος τόπος).
Κάθε απόγευμα ένας αξιωματικός, κυρίως λοχαγός, χρεωνόταν ένα χωριό όπου έκαμνε σε συγκέντρωση ανάλυση των πλεονεκτημάτων του νέου συντάγματος.
Παράλληλα διατηρούσε η στρατιωτική διοίκηση την επαφή με τον λαό, αφουγκραζόμενη τα προβλήματά του με την ευκαιρία των επισκέψεων.      
Ο λοχαγός Νικόλαος Πράπας, εξαίρετος αξιωματικός, αριστοκρατικής εμφάνισης, ψηλός, λεπτός, παίκτης του βόλλεϋ, με αδρά αρρενοπρεπή χαρακτηριστικά και λεπτό οριζόντιο μουστακάκι, αλλά προ πάντων αγαπητός, λόγω καλής συμπεριφοράς, στους οπλίτες του, έφθασε με τον καιρό στα ανώτατα αξιώματα, μου προτείνει ένα απόγευμα: Σε θέλω μαζί μου στο Παρόχθιο, όπου θα μιλήσω για το Σύνταγμα. Πήγαμε…
Μας περίμεναν στο καφεπαντοπωλείο η ‘Ειλικρίνεια’, της θείας Παρθένας, αδελφής του πατέρα μας Τήμου.
Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολούθησα, πως ανάπτυξε, ή πως προσέγγισε το θέμα ο προσεκτικός και προσγειωμένος λοχαγός. Περισσότερο αφιερώθηκα να απαντώ παραδίπλα στις ιατρικές απορίες της πάντα ευαίσθητης θείας Παρθένας, αδελφής του πατέρα.  Μου φάνηκε πως  λοχαγός Πράπας, διέθεσε πολύ λίγο χρόνο για το σύνταγμα Μητρέλια. Πιο πολύ αναλώθηκε να απαντά στις ερωτήσεις και τα παράπονα των χωριανών.
Ο Χρήστος Χαλκίδης, τριαντάρης, ίσως και λίγο παραπάνω, τότε στην ηλικία, απόφοιτος πέμπτης Γυμνασίου, ‘εγνωσμένων κοινωνικών φρονημάτων’, πήρε τον λόγο, για λογαριασμό του διστακτικού και φοβισμένου, δικαιολογημένα, γαμπρού του Θεόφιλου, ‘ετέρων κοινωνικών προσανατολισμών’.
…Κύριε λοχαγέ, ο γαμπρός μου διαθέτει μεγάλη, ως προ τα μέτρα του χωριού, κτηνοτροφική μονάδα αγελάδων, που την έστησε με πολύ μεράκι αλλά και ανάλογο κόπο, για τις ανάγκες των οποίων διατηρεί και ένα καλό και αποδοτικό ‘πηκάδι’. Είναι φυσικό, κύριε λοχαγέ, μερικοί γείτονες, συγγενείς και φίλοι από το μικρό χωριό μας και μερικοί από τα γύρω κοντινά χωριά, όπως το Αναβρυτό ή το Μελισσουργιό*, να θέλουν να ‘φέρουν’ τις αγελάδες τους στο ‘πηκάδι’ του γαμπρού μου.
Και που είναι το πρόβλημα; Απορεί ο λοχαγός Πράπας!
…Ο Χριστόφορος* σπερματεγχύτης της τεχνητής γονιμοποίησης, κύριε Λοχαγέ, υπάλληλος της Γεωργικής Υπηρεσίας της Νομαρχίας Κιλκίς, αποδίδει την μείωση του αριθμού των καθημερινών περιστατικών σε αγελάδες, που ‘σέρνουνε’, στο Παρόχθιο και τα γύρω χωριά, στο ‘πηκάδι’ που διατηρούμε. Γι’ αυτό καταγγέλλει τον δυστυχή γαμπρό μου, που όλοι οι νόμοι εξαντλούνται ‘για ευνόητους λόγους’ επάνω του, τόσο στην υπηρεσία του, όσο και στη Μεραρχία* ‘μας’. Κινδυνεύομε να τιμωρηθούμε με σκληρές κυρώσεις, όπως διακοπής επιδοτήσεων και επιβολής προστίμων! Θέλω να πάτε στη Μεραρχία ‘μας’ και να τους πείτε να αφήσουν ήσυχο τον νομοταγή συγγενή μου.
Έστησα αυτί στον διάλογο, όπως έκαναν και οι καμιά δεκαπενταριά χωριανοί του καφενείου, που γνώριζαν τα καταγγελλόμενα.
…Μα γιατί πειράζει τον Χριστόφορο, πως τον είπατε, δεν τον ξέρω, αλλά θα ήθελα να τον γνωρίσω, αν πίνουν νερό οι ξένες αγελάδες από το πηγάδι του γαμπρού σου; Έδειξε να απορεί ο λοχαγός Πράπας!
…Μου φαίνεται παράλογο και σας δίνω τον λόγο μου πως θα ενδιαφερθώ και σας διαβεβαιώνω ότι, αν είναι έτσι, θα σταματήσει το κυνηγητό σας!
Ήταν προφανές ότι ο αμύητος των τοπικών ‘γλωσσικών’ ιδιωματισμών κατωμερίτης λοχαγός μπέρδευε το ‘(μ)πηκάδι’ με το κοινό πηγάδι (το φρεάτιο) άντλησης νερού!  
…Δεν μιλάμε για πηγάδι, ούτε για νερό, κύριε λοχαγέ, … μπήκε στη μέση ο σοβαρός χωριανός μας  Γιώργος Παρασκευαΐδης*, που παρακολουθούσε διακριτικά από την αρχή την συζήτηση, και έπιασε την ‘αθώα’ παρανόηση του λοχαγού.
…Όταν λέμε ‘πηκάδι’, εννοούμε τον νεαρό ‘’μπήκο’’, τον ταύρο τον επιβήτορα(!). Και μετά από μικρή διακοπή συνέχισε…
…Έναν τέτοιο ανεξάντλητο ‘μπήκο’ και χαϊδευτικά ‘’(μ)πηκάδι’’ εννοεί ο καλός πατριώτης μας Χαλκίδης, ότι διαθέτει ο γαμπρός του Θεόφιλος, για τις ανάγκες των δικών του, οιστρηλατούμενων* αγελάδων, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, που τον επιτρέπει ο νόμος και καμιά φορά να ικανοποιεί  ‘επειγόμενη’  αγελάδα και κανενός γείτονα, που κανονικά δεν επιτρέπεται. Γι’ αυτές τις ‘απιστίες’ των αγελάδων διαμαρτύρεται ο κατά τα άλλα πολύ καλός υπάλληλος  Χριστόφορος, σπερματεγχύτης του προγράμματος της τεχνητής γονιμοποίησης, που περιέρχεται κάθε μέρα τα χωριά για αυτήν ακριβώς τη δουλειά. Δεν έχει απτά παραδείγματα ο Χριστόφορος, δεν έπιασε δηλαδή τον ταύρο στα πράσα να ερωτοτροπεί με ξένες αγελάδες, αλλά αποδίδει στατιστικά την μείωση των περιστατικών του στα χωριά μας στην ανταγωνιστικότητα του δικού μας ρωμαλέου φυσικού σπερματεγχύτη, που σημειώστε ότι δεν είναι όποιος -  όποιος, αλλά βελτιωμένης ράτσας και πολύ ζωηρός!
Ο λοχαγός Πράπας παραδέχθηκε την γκάφα του. Ωστόσο πείσθηκε ότι η βελτίωση του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, δεν κινδυνεύει από το ‘(μ)πηκάδι’, τον ζωηρό και περιζήτητο επιβήτορα ΄μπήκο’ του Παροχθίου, αν κρίνουμε, όπως μάθαμε, ότι η Μεραρχία του Κιλκίς έβαλε στο αρχείο τον φάκελο των καταγγελιών κατά του φιλήσυχου Θεόφιλου (μακαρίτου πλέον από πενταετίας τώρα).  Όμως κούνησε το κεφάλι του και απευθυνόμενος σε μένα, παρατήρησε:
… Δεν σε πήρα μαζί μου γιατρέ, για να κάνεις δημόσιες σχέσεις. Σε πήρα για να παρακολουθείς, να μεταφράζεις, να εξηγείς  και να με προφυλάξεις, όταν  κινδυνέψω να περιπέσω σε παρανοήσεις, λόγω του ποντιακού γλωσσικού ιδιώματος. Θα σκεφθώ, αν και όταν άλλη φορά!
Δεν ξέρω αν ο λοχαγός Νικόλαος Πράπας είχε άλλες αποστολές σε ποντιακά χωριά.
Εκείνο που ξέρω είναι, ότι δεν με ξαναπήρε μαζί του άλλη φορά!
 
* Το (μ)πηκάδι: Σχετικό δικό μας δημοσίευμα στην εφημερίδα ‘Πρώτη Σελίδα’ Απρίλιος 2013.
*Σύνταγμα Μητρέλια: Στις 29 Σεπτεμβρίου 1968 η δικτατορία των συνταγματαρχών προκήρυξε δημοψήφισμα για νέο Σύνταγμα της χώρας, που επεξεργάστηκε ομάδα νομομαθών υπό την προεδρία του επιτίμου προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας Μητρέλια. (+1988). Το Σύνταγμα αυτό ψηφίσθηκε με 92% ΝΑΙ.
* Οιστρηλατούμενες αγελάδες: Αγελάδες που βρίσκονται σε οργασμό εξ αιτίας ωορρηξίας. (Οιστρογόνες ορμόνες).
* Χριστόφορος Μαριάδης: Υπάλληλος στην Γεωργική Υπηρεσία της Νομαρχίας, στο τμήμα της τεχνητής γονιμοποίησης. Εργάστηκε με πάθος και επιτυχία για την εφαρμογή του γιγαντιαίου προγράμματος του Υπουργείου Γεωργίας για την  βελτίωση του ζωικού κεφαλαίου της χώρας. Ζούσε  ως συνταξιούχος του δημοσίου στην Τέρπυλλο, από όπου καταγόταν. Πέθανε το 2015.
* Μεραρχία. Τον καιρό εκείνο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, τα παράπονα του κόσμου απευθύνονταν πέραν της Νομαρχίας και στη Μεραρχία.
* Γιώργος Παρασκευαΐδης του Νικ.: Από το Παρόχθιο. Διετέλεσε Πρόεδρος της κοινότητας Ποντοκερασιάς, και Πρόεδρος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Κιλκίς. Ζει στη Θεσσαλονίκη.
* Από Μελισσουργιό: Εγώ που τα γράφω, βοήθησα τον γέροντα πατέρα Τήμο, μια φορά, μπρος εκείνος και πίσω εγώ, να οδηγήσουμε μια ‘σπουταλεμένη’ αγελάδα μας στον ‘μπήκο’ της μονάδας του Θεόφιλου, στο Παρόχθιο (4 χιλιόμετρα). Ο ανατολίτης πατέρας μας, ήταν υπέρ του παραδοσιακού φυσικού τρόπου αναπαραγωγής του ζωικού είδους. Οι μικρόσωμες και ελευθέρας βοσκής αγελάδες της ελληνικής υπαίθρου εκείνης της εποχής, δεν ήταν δυνατόν, έλεγε, να ‘σηκώσουν’ το υπέρβαρο κύημα από την διασταύρωση με σπέρμα μεγαλόσωμων Ολλανδικών ταύρων. Και δεν είχε άδικο. Υπήρχαν πολλά προβλήματα κατά τον τοκετό των αδύναμων αγελάδων, που τις περισσότερες φορές γινόταν με ερασιτεχνική μηχανική εμβρυουλκία, με ότι αυτή συνεπάγονταν…

Κιλκίς Σεπτέμβριος 2017