Σωστό από πρώτη ματιά. Αν και τίποτα δεν εγγυάται πως στον "αντίπαλο" χώρο θα παραμείνει μόνος του ο Τονικίδης.
Δεν είναι λίγοι όσοι κινούνται προς το παρόν στο παρασκήνιο για μια εναλλακτική επιλογή στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
Ούτε λίγοι είναι, ούτε από ένα και μόνο κόμμα.
Είναι καιρός
Από την άλλη πλευρά η κριτική είναι και λίγο άδικη. "Κύριοι αποσύρομαι, έχετε όλο τον χρόνο να βγείτε στο προσκήνιο" μοιάζει να τους προτρέπει ο Δήμαρχος. Και ως γνωστόν κανείς δεν μπορεί να διεκδικήσει εκλογή σε δυο τρεις μήνες προεκλογικό αγώνα.
Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται καιρός να βγουν στο προσκήνιο και θαρρετά να δηλώσουν ενδιαφέρον.
Κι ας λένε πως οι πρώτοι απλώς καίγονται.
Δεν τον πιστεύουν
Στη Παιονία πάλι το σκηνικό είναι κάπως παραλλαγμένο. Ο Δήμαρχος Χρήστος Γκουντενούδης όταν ερωτάται ανεπισήμως τι θα κάνει, απαντά: Θα πάω στο σπίτι μου και στις δουλειές μου.
Με μια διαφορά: Δεν τον πιστεύει κανείς. Και όλοι προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις μελλοντικές κινήσεις του και κυρίως ενδεχόμενο αναπροσανατολισμό του ενδιαφέροντός του για τα κοινά.
Ειδικά σε αυτό το τελευταίο (δηλαδή ενδεχόμενη συμμετοχή στην κεντρική πολιτική σκηνή) συμβαίνουν διάφορα περίεργα και αντιφατικά.
Στην μεν Παιονία ηρεμούν πολλοί, στο δε Κιλκίς ανησυχούν περισσότεροι.
Ειδικά αν η "κεντρική σκηνή " επικεντρώνεται στη συμπρωτεύουσα κι όχι στην πρωτεύουσα.
Κατανοητόν;
¨Φάγαμε” τον Νίτσε
Στην τελευταία παράγραφο του άρθρου της κ. Δέσποινας Πολυχρονίδου ο δαίμων του τυπογραφείου, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε τον δαίμονα της βιασύνης, το ...διέπραξε. Και αφαίρεσε ένα ΘΑ.
Διορθώνουμε λοιπόν:
“... Κι ας μελλοντολογούσε ο Νίτσε, ξέρεις, αυτός που έλεγε ας φάμε κι ας πιούμε αύριο θα πεθάνουμε, αυτός είπε και το άλλο: Οι Έλληνες ΘΑ είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού. Οι πρόγονοι μας ναι, θα είναι οι ηνίοχοι του κόσμου και ίσως και να καταφέρουν να τον χειραγωγήσουν, ώστε οι απόγονοι τους, που από τώρα εγκαταλείπουμε την Ελλάδα, να μην καταντήσουν παρίες της ιστορίας, Έλληνα”