Την απόλυτη πεποίθησή του για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές διαδήλωσε ο Βουλευτής και πρώην Υπουργός Γιώργος Φλωρίδης σε μεγάλη συγκέντρωση της νέας αλλά και της παλαιότερης γενιάς του ΠΑΣΟΚ, που οργάνωσαν φίλοι του στο Δημοτικό Κήπο.
«Η πολιτική επιλογή είναι πράξη λογικής. Δεν ψηφίζουμε κάποιον επειδή είναι ωραίος, ή καλό παιδί, ή… Ψηφίζουμε εκείνον που μας πείθει με τον πολιτικό του λόγο, τις προτάσεις του, εκείνον που εκτιμούμε ότι θα φανεί χρήσιμος στον τόπο…» τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Έφη Τζούρα – Τζεβελέκη, εκ των οργανωτών της συγκέντρωσης.
Περίμενε μια συνήθη σύναξη λίγων δεκάδων στελεχών του ο Γιώργος Φλωρίδης γι’ αυτό και όταν μπήκε στον ΚΗΠΟ ακόμα και ο συνηθισμένος σε μεγάλα ακροατήρια δεινός ρήτορας της δημοκρατικής παράταξης αισθάνθηκε αμηχανία.
Περισσότερα από 400 άτομα  περίμεναν να τον δούν, να τον ακούσουν και να του σφίξουν το χέρι, δηλώνοντας τη στήριξή τους στο πρόσωπό του.
Κι ανάμεσά τους η παλιά και η νέα γενιά. Η γενιά που πρωταγωνίστησε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ στο νομό μας και η νέα γενιά, που σε πείσμα της κριτικής που δέχεται ως δήθεν απολίτικη, διψά ν’ ακούσει πολιτικό λόγο στέρεο και προτάσεις για το μέλλον της, για το μέλλον του τόπου
Από την παλιά γενιά ξεκίνησε το λόγο του ο Γ. Φλωρίδης. Εξάλλου ήταν και το βράδυ της 3ης Σεπτέμβρη, γενέθλιας ημερομηνίας του ΠΑΣΟΚ. Θυμήθηκε τα πρώτα χρόνια, τους πρώτους μήνες της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, όταν ως νεοεισελθών φοιτητής στη Νομική Θράκης  γνώριζε την οργάνωση του ΠΑΣΟΚ στο τεχνικό γραφείο του Σπύρου Αυγητίδη στο Κιλκίς. Μνημόνευσε τον Νίκο Αφεντουλίδη, θυμήθηκε τον Χρίστο Ανθρακίδη, τους αείμνηστους Αχιλλέα Μιχαηλίδη και Διογένη Ξενίδη. ΙΘυμήθηκε τα χρόνια της αφισοκόλλησης, με την Ασφάλεια να κυνηγά το συνεργείο των φοιτητών αφισοκολλητών.
Κι αργότερα, υπενθύμισε πως σε εκείνα τα χρόνια του αγώνα, ακόμα κι όταν υπήρχαν διαφορές, ακόμα κι όταν υπήρχαν διαφωνίες ή καυγάδες, έμεναν μέσα στην οργάνωση. Προς τα έξω έβγαινε η κοινή μας πίστη. Οι κοινές μας αξίες. Τα κοινά μας οράματα. Υπήρχε αλληλοσεβασμός. Δεν προσπαθούσε κάποιος να γκρεμίσει τον άλλον.
Έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι είναι ο μοναδικός της ηγετικής ομάδας του Κινήματος που επέλεξε να μείνει στο νομό του και να μην μεταναστεύσει είτε στην Αθήνα είτε στη Θεσσαλονίκη. Εδώ στο Κιλκίς η σχέση μου με τους 30.000 περίπου ψηφοφόρους που επιλέγουν το ΠΑΣΟΚ είναι προσωπική και δεν μπορεί να διαστρεβλωθεί από μηχανισμός τηλεοπτικής ή άλλης προπαγάνδας. Γι’ αυτό και είμαι αλώβητος από μηχανισμούς πίεσης. Στον καιρό που ήρθα σε σύγκρουση με τον μηχανισμό της παράγκας για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου, τον καιρό που συγκρούστηκα με τον Κόκκαλη ως υφυπουργός Αθλητισμού, αντλούσα τη δύναμη από τις ιδέες μου, από τη στάση ζωής μου και πολιτικά από τη δύναμη που μου έδινε το Κιλκίς.
Αναφέρθηκε σε διάφορες φάσεις της υπουργικής θητείας. Όταν η σύγκρουση με το κατεστημένο του αθηναϊκού κράτους τον έφερε αντιμέτωπο με αδυσώπητους μηχανισμούς. «Δέκα δικηγορικά γραφεία έψαχναν επί μήνες να βρουν μια λανθασμένη υπουργική μου απόφαση.. Να βρουν μια απόφαση του αδελφού μου εισαγγελέα ή της δικαστικού γυναίκας μου για να με εκβιάσουν. Δεν βρήκαν όσο κι αν έψαξαν. Και δεν βρήκαν γιατί δεν υπήρχε τίποτε επιλήψιμο.
Ο Γιώργος Φλωρίδης αναφέρθηκε δι’ ολίγων στα μεγάλα και μικρότερα έργα που είτε χρηματοδότησε ως υπουργός, είτε βοήθησε αποφασιστικά να ενταχθούν σε προγράμματα υλοποίησης.
Εξέφρασε τη βαθιά του λύπη διότι έργα πνοής όπως τα έργα του αθλητικού κέντρου Κιλκίς (Κλειστό κολυμβητήριο, κλειστό γυμναστήριο, εξέδρες γηπέδου κ.α.)  καθυστέρησαν τραγικά ή παραμένουν σε τέλμα αν και επί ημερών του είχαν ενταχθεί χρηματοδοτηθεί και δημοπρατηθεί.
Είναι κρίμα για μια πόλη 35 χιλιάδων κατοίκων όπως το Κιλκίς να στερείται η νεολαία του έργα όπως αυτά, είπε.
«Είμαι μόνιμος κάτοικος Κιλκίς διότι επέλεξα να ζήσω εδώ, διότι δεν με εκφράζει ο τρόπος ζωής στην Αθήνα. Τα παιδιά μου πηγαίνουν σχολείο στο Κιλκίς, ζω τα προβλήματα, συμμετέχω στις αγωνίες και στις ελπίδες των συμπολιτών μου.
Μέσα σε μια δεκαετία βοήθησα να χτιστούν τόσες σχολικές αίθουσες όσες χτίστηκαν όλα τα περασμένα χρόνια, είπε.
Και ύστερα μίλησε και για τον αγώνα του ΠΑΣΟΚ εκφράζοντας την ακλόνητή πεποίθησή του πως η νίκη είναι βέβαιη. Θέλουμε μια οικογένεια σε κάθε κάλπη. Έξι ψήφους περισσότερους από εκείνες του 2004. Ένα φύσημα θέλει για να γκρεμιστεί η κυβέρνηση Καραμανλή, κατέληξε.
Είπε και άλλα πολλά ο Γιώργος Φλωρίδης. Όχι πως δεν τον ήξεραν εκείνοι που τον αποθέωσαν στο τέλος. Αλλά γιατί ξαναθύμισε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ τις κοινές αξίες που ενώνουν τον δημοκρατικό λαό, τα κοινά οράματα, και εν τέλει την κοινή πίστη πως το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου θα είναι η αφετηρία για τη Νέα Αλλαγή. Με κερδισμένη ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και το Κιλκίς  με την ισχυρή του εκπροσώπηση και στη νέα κυβέρνηση. Και τον Γιώργο Φλωρίδη από θέση ισχύος και στη νέα κυβέρνηση να  συνεχίζει την παράδοση προσφοράς του στον τόπο μας.