Δε χωρά αμφιβολία ότι στην πιο κρίσιμη ιστορική περίοδο της μεταπολίτευσης μας κυβερνά η χειρότερη κυβέρνηση. Συνεχείς καθυστερήσεις, αδυναμία επίλυσης των θεμάτων, επικοινωνιακά τεχνάσματα, δήθεν αριστερές κορώνες για εσωτερική κατανάλωση και στο τέλος άτακτη υποχώρηση είναι η μόνιμη στρατηγική που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μέρα ανάληψης της διακυβέρνησης αλυσοδένοντας με αυτόν τον τρόπο τη χώρα.
Το επαχθές Μνημόνιο 3 δεν ήταν παρά αποτέλεσμα της τυχοδιωκτικής διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του ’15, των capital controls και της πολιτικής Βαρουφάκη.
Και τώρα από το «Δε θα ψηφίσουμε ούτε ένα ευρώ μέτρα» του κ. Τσίπρα στην Εφημερίδα των Συντακτών έχουν περάσει στο «Δε θα κάνουμε πίσω από τις αρχές μας» προϊδεάζοντάς μας για τον νέο οδυνηρό συμβιβασμό.
Ήδη ο υπουργός Οικονομικών κ. Τσακαλώτος παραδέχθηκε ότι αυτά που είπε ο κ. Πρωθυπουργός ήταν για διαπραγματευτικούς λόγους για τους δανειστές.
H Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να γίνει συνεργός στο προμελετημένο από την κυβέρνηση έγκλημα. Με ευθύνη τους έφτασαν ξανά σε αδιέξοδο, μεγάλωσαν το λογαριασμό και τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών και δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να ψηφίσουμε νέα μέτρα.
Δεν είναι η Ελλάδα των συμβιβασμών και των αδιεξόδων η Ελλάδα που μας αξίζει. Εμείς θέλουμε τη μαχητική Ελλάδα, τη δημιουργική, την υπερήφανη, την αισιόδοξη. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας παγιδεύει σε διλήμματα «Grexit ή διαρκής λιτότητα». Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας οδηγήσει σε μια εθνική καταστροφή. Για να αποφευχθεί αυτό όμως χρειάζεται σχέδιο.
Μόνο όταν παρουσιάσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, όταν υπάρχει πολιτική σταθερότητα και ενότητα των πολιτικών δυνάμεων στον τόπο, τότε όλοι μπορούν να σε ακούσουν και να διαπραγματευτείς πραγματικά.
Σχέδιο βασισμένο σε 3 προτεραιότητες.
Πρώτον: Να διαμορφώσουμε ένα κοινό σχέδιο ανατροπών και προοδευτικών αλλαγών στο κράτος, την οικονομία, το κοινωνικό κράτος. Αυτό το σχέδιο που ονομάσαμε στη Δημοκρατική Συμπαράταξη «σχέδιο Ελλάδα». Να αξιοποιήσουμε υποδομές που φτιάχτηκαν τα προηγούμενα χρόνια: αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους και πάνω σε αυτές τις υποδομές να υπάρξει ανάπτυξη βάσει της αναπτυξιακής ταυτότητας κάθε περιφέρειας, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της.
Δεύτερον: Τα πρωτογενή πλεονάσματα. Δε μπορούμε να πετύχουμε 3,5% με βάση τις συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή. Και χρειάζεται μια ισχυρή και δυνατή κυβέρνηση να το διαπραγματευτεί αυτό.
Τρίτον: Χρειάζεται ουσιαστική διαπραγμάτευση για να μειωθεί το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και όχι τα μεσοπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα «καλαθάκια» που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και θα αποδώσουν μετά από 25 χρόνια.
Για να συμβούν τα παραπάνω απαιτείται μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης με πυλώνα της την εθνική γραμμή. Αυτό όμως προϋποθέτει να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί. Με τη δύναμη που έχουν σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επιβάλλουν την επιθυμία τους να διαδέχονται ο ένας τον άλλον και να εναλλάσσονται στον ρόλο του σωτήρα με το μαγικό ραβδί. Ακόμα και σήμερα μετά από 7 χρόνια κρίσης και τη χώρα στην εντατική, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «να μείνω ακόμα» και της ΝΔ « να έλθω τώρα». Σωτήρες όμως δεν υπάρχουν πια.
Για αυτό, σήμερα περισσότερο από ποτέ, η χώρα έχει ανάγκη μια ισχυρή δημοκρατική προοδευτική παράταξη, παράγοντα πολιτικής σταθερότητας και καταλύτη εθνικής συνεννόησης. Εμείς αυτή τη συνεννόηση μπορούμε να την εγγυηθούμε, γι’ αυτό και διεκδικούμε την αποφασιστική ενίσχυση μας.
