Από την 18η  έως την 22α Φλεβάρη διεξάγεται το 18 Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Για τη διεξαγωγή του το Κόμμα έδωσε στη δημοσιότητα δύο κείμενα.
Το πρώτο κείμενο με τίτλο «οι θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο» είναι 79 σελίδες κατανέμεται σε 7 κεφάλαια και αποτελεί το πρώτο θέμα του Συνεδρίου.
Το δεύτερο κείμενο με τίτλο «Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό» είναι 43 σελίδες  και κατανέμεται σε 4 κεφάλαια.
Ήδη, με βάση τα δύο παραπάνω κείμενα, αναπτύσσεται πλούσιος προσυνεδριακός διάλογος μέσα από τις στήλες του Ριζοσπάστη και της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης.
Είναι σημαντικό να διαβαστούν τα κείμενα, όχι μόνο από τα μέλη και τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος, αλλά και από κάθε προοδευτικό άνθρωπο, κάθε άνθρωπο καλής θέλησης, γιατί δίνονται απαντήσεις για πολλά και σημαντικά ζητήματα 
Οι θέσεις της Κ.Ε. για το 18ο Συνέδριο, πρέπει να εκτιμηθούν ιδιαίτερα για την ακρίβεια και τη σαφήνεια που τις χαρακτηρίζει, στην περιγραφή της επικρατούσας κατάστασης, στην ανάλυση των αιτιών της και φυσικά στην ανάδειξη των συνεπειών που προκύπτουν για την εργατική τάξη και το λαό γενικότερα.
Σαν χρήσιμες και απόλυτα αναγκαίες και ρεαλιστικές, πρέπει να αξιολογηθούν οι προτάσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί άμεσα η βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού.
Γενικά οι θέσεις της ΚΕ διατηρούν ενιαία εσωτερική λογική, έχουν επιστημονική βάση και τεκμηρίωση και φυσικά παίρνουν υπόψη τους κάθε πρόοδο στις επιστήμες και την τεχνολογία.
Ζ Αναφέρονται σε όσα σημαντικά έγιναν στην Ελλάδα και στον κόσμο τα τελευταία χρόνια.
Ζ Παρουσιάζουν τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, ξεκινώντας από την οικονομική βάση της κοινωνίας μας.
Ο τρόπος που προσεγγίζουν τα ζητήματα και η αναλυτική προσπάθεια για την εξήγηση καταρρίπτει κάθε αντίληψη πως οι κομμουνιστές είναι αρνητές της μελέτης και της πολύπλευρης ανάλυσης, απόλυτοι και δογματικοί.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να κατανοηθεί από όλους πω στο καινούργιο έχει αξία, εάν είναι και θετικό για το λαό.
Το κείμενο των θέσεων για το Σοσιαλισμό, αποτελεί αναμφισβήτητα ιδιαίτερης αξίας ντοκουμέντο όχι μόνο για τους Έλληνες κομμουνιστές, αλλά για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, για κάθε προοδευτικό άνθρωπο που στο σήμερα ψάχνει εναλλακτική λύση απέναντι στη βάρβαρη καπιταλιστική πραγματικότητα.
Το κείμενο είναι αποτέλεσμα πολύχρονης μελέτης και δουλειάς που ξεκίνησε μετά την ανατροπή του Σοσιαλιστικού συστήματος.
Αφορά εκτιμήσεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, την προσφορά του Σοσιαλιστικού συστήματος, τις θέσεις για το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό και τα στάδια περάσματος. Ιδιαίτερα τα κείμενα για την οπορτουνιστική στροφή μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και τα αρνητικότατα παρεπόμενά της, δείχνουν ότι η αλήθεια «άρχισε να λάμπει».
Για τα χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο Συνέδριο, πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα η ποιότητα της δουλειάς που έγινε από τις Επιτροπές και τα Τμήματα της Κ.Ε., ιδιαίτερα από την Ιδεολογική Επιτροπή, το Ιστορικό Τμήμα και το Οικονομικό Τμήμα.
Σε κάθε περίπτωση στη πολύχρονη ιστορία του κόμματος έχει αποδειχθεί ότι το Κόμμα έχει ισχυρά αντισώματα από τότε που γεννήθηκε μέχρι και σήμερα. Μπορεί να έκανε λάθη στην μακρόχρονη πορεία του, αλλά στις κρίσιμες στιγμές δεν παρασύρθηκε, και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.
Χάρη, για παράδειγμα,  σ’ αυτά τα αντισώματα και στην ωριμότητα  μικρής μειοψηφίας της Κ.Ε. και στον σκληρό αγώνα που δόθηκε στο 13ο Συνέδριο και στην Κ.Ε. που ανέδειξε Γ.Γ. τη σ. Αλ. Παπαρήγα, σώθηκε το Κόμμα από τον οπορτουνιστικό κατήφορο.
Απομένουν, βέβαια μερικά ζητήματα που το Κόμμα μας πρέπει να τα λύση, να επανατοποθετηθεί και ν’ απαντήσει σ’ αυτά και πιστεύω ότι και αυτό θα γίνει σύντομα.
Τα ζητήματα αυτά έχουν να  κάνουν:
Ζ Με το κοινό πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ για τη δημιουργία του ΣΥΝ.
Ζ Με τη συμμετοχή στις κυβερνήσεις Τζανετάκη-Ζολώτα.
Ζ Με εκδόσεις που τυπώθηκαν από το εκδοτικό του κόμματος την περίοδο 1987-1991.
Ζ Με τον τρόπο ανάδειξης στελεχών την περίοδο 1980-1989.
Ζ Με την έκδοση του Β΄τόμου της ιστορίας του Κόμματος.
Τέλος υπάρχει και ένα ζήτημα ηθικής τάξης να λυθεί.
Να αποκατασταθούν επίσημα από το Κόμμα όσοι αντιτάχθηκαν στον ρεβιζιονισμό και τον οπορτουνισμός και συνέχισαν μέχρι το θάνατό τους ή συνεχίζουν να παραμένουν πιστοί στις αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού και δεν πρόδωσαν ή συκοφάντησαν το Κόμμα. Πρόκειται για στοιχειώδη πράξη αναγνώρισης και δικαίωσης.
Σχετικά με τη λεγόμενη «σταλινολογία».
Πρόκειται για επίθεση στην ιδέα του Σοσιαλισμού και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Παινεύουν  τους πεθαμένους για να θάβουν τους ζωντανούς, ή παινεύουν τους ζωντανούς για να θάβουν τους πεθαμένους. Ξεχωρίζουν με την προσφιλή τους τακτική τη «Λενινιστική» από την «Σταλινική» περίοδο.
«Η στάση απέναντι στον Στάλιν είναι Λυδία λίθος για να κρίνουμε εάν ένας είναι κομμουνιστής ή όχι. Όποιος τάσσεται εχθρικά στο Στάλιν είναι δειλός αντικομουνιστής. Κριτική μπορεί να γίνει για επιλογές του, αλλά όχι ξεθεμέλιωμα των πάντων. Εάν δεν υπήρχε ο Σοβιετικός λαός με επικεφαλής τον Στάλιν, η γερμανική σημαία μπορεί να κυμάτιζε ακόμη στην Ακρόπολη. Αυτά και καλά κρασιά» (Κώστας Κάππος, συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία στις 28-7-2004).
Όλα δείχνουν ότι πάμε καλά. Είμαστε σε καλό δρόμο. Μπορεί ακόμη σε μερικά πράγματα να υστερούμε, όπως η αναντιστοιχία της αποδοχής των θέσεων με την κομματική οικοδόμηση, ιδιαίτερα στους χώρους δουλειάς. Όμως είμαστε ένα κόμμα ατσαλωμένο στη θεωρία και στην πράξη και με ηγετικό ρόλο στο διεθνές κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, στην ανασύνταξη και στο σωστό προσανατολισμό του.
Έχουμε όλα τα εφόδια για ένα Συνέδριο αντεπίθεσης, που θα βοηθήσει τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη και την αποστολή τους.
Το ΚΚΕ είναι ο κύριος φορέας διείσδυσης της επαναστατικής συνείδησης στις μάζες. Από εδώ προκύπτει η αναγκαιότητα το ίδιο το Κόμμα να έχει υψηλή θεωρητική στάθμη και ατσάλωμα, να είναι αταλάντευτο στη μάχη κατά του καπιταλισμού και του οπορτουνισμού, για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης, για τη λαϊκή εξουσία, για το Σοσιαλισμό.
Ζήτω το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ.