Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 9:20:23 πμ
Σάββατο, 14 Απριλίου 2018 19:39

Το Κιλκίς τίμησε την Κική της ΤΕΧΝΗΣ

Με μια όμορφη εκδήλωση, όπου περίσσεψε η συγκίνηση, το Κιλκίς τίμησε την Κική Παπαδοπούλου Πάγκου, την επί 26 συναπτά έτη πρόεδρο της ΤΕΧΝΗΣ Κιλκίς.
«…Άνθρωποι σαν την Κική Παπαδοπούλου-Πάγκου είναι οδηγοί, εμπνευστές και «φάροι» των νεωτέρων και η απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης και η αναγνώριση της σημαντικής, σπουδαίας και ανυστερόβουλης προσφοράς της στα πολιτιστικά δρώμενα του Κιλκίς έρχεται ως φυσική ακολουθία στο έργο τους…», ανέφεραν στο κάλεσμά τους οι διοργανωτές της εκδήλωσης, ο δήμος Κιλκίς και η ΤΕΧΝΗ.


Στο Συνεδριακό Κέντρο του Κιλκίς βρέθηκαν δεκάδες πολίτες του Κιλκίς και παράγοντες του τόπου, αλλά απουσίασαν και πολλοί που όφειλαν να είναι εκεί, για την Κική, για τον πολιτισμό και την κοινωνία της πόλης που υπηρέτησε.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με εξαιρετικές και φορτισμένες συγκινησιακά ομιλίες του αντιδημάρχου πολιτισμού Δημήτρη Τσαντάκη και της προέδρου της ΤΕΧΝΗΣ Σοφίας Κεσίδου, ενώ διαβάστηκαν μηνύματα του δημάρχου Δημήτρη Σισμανίδη, της Ειρήνης Αγαθοπούλου και του Χρήστου Σπίγκου.
Ακολούθησε σύντομη ομιλία του σκηνοθέτη-ηθοποιού και υπευθύνου της Θεατρικής Ομάδας της ΤΕΧΝΗΣ, Παύλου Δανελάτου, ενώ η συγκίνηση έφθασε στο αποκορύφωμά της με την ομιλία της κόρης της Κικής, Θούλας Πάγκου.
Τα προβλήματα υγείας δεν επέτρεψαν στην Κική να είναι παρούσα στην εκδήλωση και τις τιμητικές πλακέτες των δυο φορέων παρέλαβαν, δια του βουλευτή Γιώργου Γεωργαντά, οι κόρες της.
Εξαιρετικό ήταν και το βίντεο που προβλήθηκε με προσωπικότητες του Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης να μιλούν για την Κική και τη συνεργασία μαζί της.
Η εκδήλωση έκλεισε με το τραγούδι «το γελεκάκι που φορείς», μια επιθυμία της ίδιας της Κικής, ενώ τα μέλη του Μουσικού Συλλόγου Κιλκίς τραγούδησαν το «Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία».

 

Η ομιλία της προέδρου της ΤΕΧΝΗΣ
Σοφίας Κεσίδου
Μιλώ για την Κική της Τέχνης με διττή ιδιότητα Αφενός ως διάδοχη κατάσταση στην προεδρία αυτού του ιστορικού συλλόγου, αφετέρου ως φίλη και συνεργάτιδα της τα τελευταία 25 χρόνια.
 Θα μου επιτρέψετε λοιπόν η προσέγγιση να ακολουθήσει δυο δρόμους.
“Δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το μέλλον του κόσμου, γνωρίζω μόνο ένα πράγμα:                        οι μόνοι που θα είναι αληθινά ευτυχισμένοι θα είναι όσοι αναζητήσουν και βρουν    τον τρόπο να προσφέρουν”. Άλμπερτ Σβάιτσερ
Επιφανής Αλσατός θεολόγoς, φιλόσοφος, μουσικολόγος, ιατρός και ιεραπόστολος.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΓΚΟΥ.
Και εξ αυτού του λόγου η Κική  θαρρώ πως είναι τρισευτυχισμένη γιατι αναζήτησε και βρήκε τον τρόπο να προσφέρει στον τόπο  της όσο λίγοι.
Για την τοπική κοινωνία η Κική δεν χρειάζεται συστάσεις.  Άοκνη, διαχρονική, αέναη, μαστόρισσα των πολιτιστικών πραγμάτων τα τελευταία 40 χρόνια, σηματοδότησε τη δική της εποχή στην ΤΕΧΝΗ, στην πόλη, στο νομό.
Τι να θυμηθω και τι να πω για  οσα επι των ημερών της αξιωθηκε η Τέχνη και οι κάτοικοι του Κιλκίς να ζήσουν.
Τη δυνατότητα που έδωσε σε εκατονταδες παιδιά και ενήλικες να γνωρίσουν τη μουσική, τη ζωγραφική, το χορό, το θέατρο, την αγιογραφία;
Τη φιλοξενία  ατομικών εκθέσεων  καταξιωμένων καλλιτεχνών (ενδεικτικά τη Θάλεια Φλωρά Καραβία, τον Κ. Λαχά, τον  Κ. Λούστα, τον Μ. Γιανναδάκη, τον Απ. Κιλεσσόπουλο, τον Γ. Μαβίδη, τον Φ. Ζογλοπίτη, τον  Ν. Μπλιάτκα, την  Κ. Σταυρούδη, τον Γ. Κόρδη, τον Ζ. Κουμπλή, τον Μαυρομάτη, ).
Τη φιλοξενία  εικαστικών εκθέσεων  συλλόγωνν  φορέων και  ιδρυμάτων 'όπως το Ίδρυμα Κεραμέως, Τελλόγλειο, Ινστιτούτο Goethe, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης.
Τα υπέροχα μουσικά αφιερώματα σε ποιητές και συνθέτες όπως το αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι, στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Φ. Γκ. Λόρκα, στο Μάνο Ελευθερίου, στον Τάσο Λειβαδίτη, στον Ν. Καββαδία, στον Νίκο Γκάτσο.
Τις προσωπικότητες που περασαν από το  φιλόξενο βήμα  όπως ο  Χρήστος Γιανναράς,  ο  Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο Μανόλης Γλέζος, η  Άννα Συνοδινού, ο πατήρ Γ. Μεταλληνός, ο Δημήτρης Παντερμαλής, ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης, τις παρουσιάσεις βιβλίων  καταξιωμένων  λογοτεχνών  (π.χ. του Κιλκισιώτη συγγραφέα Λ. Παυλίδη, του Μ. Γλέζου «Συνείδηση Πετραίας Γης», της Ιωάννας Καρυστιάνη του Γ. Ξανθούλη, τις εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές εκδρομές-επισκέψεις  σε Μουσεία, Γκαλερί και θέατρα.
Να θυμηθώ ότι πρωτοστάτησε και στήριξε με νύχια και δόντια το 1993 τη δημιουργία της Θεατρικής Σκηνής της «ΤΕΧΝΗΣ»,  με την καθοδήγηση του  ηθοποιού του Κ.Θ.Β.Ε. Δημήτρη Καρέλλη.
Ότι πρωτοστάτησε και υλοποίησε για 22  συνεχείς χρονιές  τον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «Κούρος Ευρωπού» με ανταπόκριση από όλη την Ελλάδα αλλά και από Έλληνες του εξωτερικού,
Ή το γεγονός ότι αν η πόλη και ο νομός διαθέτουν σήμερα εικαστικό σημείο αναφοράς και Πινακοθήκη, το χρωστάμε στην Κική;
Η Πινακοθήκη της Τέχνης στον οικισμό Μεταλλικού του Δήμου Κιλκίς η οποία στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο το οποίο κατασκευάστηκε με ίδιες δαπάνες του συλλόγου και δωρητών, με έργα που συλλέχθηκαν μέσα στα χρόνια από προσφορές καλλιτεχνών ειναι αποτέλεσμα του όραματος, της επιμονής, του πείσματος και της απίστευτης δουλειάς της Κικής.
Χάρη στην Κική η Πινακοθήκη της Τέχνης συμπεριλήφθηκε στις 17  πιο  ενδιαφέρουσες Πινακοθήκες της περιφέρειας.
Να θυμηθώ  τη συνεργασία της με τον καθηγητή του ΑΠΘ  κ.Βασίλη Μέλφο και τη δημιουργία της μόνιμης έκθεσης  συλλογής πετρωμάτων από τον Ελλαδικό χώρο αλλά και από όλο τον κόσμο?
Το  πλήθος εκδρομών ψυχαγωγικού και μορφωτικού χαρακτήρα όπως π.χ. «Από το Θεοτοκόπουλο στο Σεζάν» στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, «Γκουέρνικα» του Π. Πικάσο στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Αθηνών.
Τις  διακρίσεις και βραβεύσεις της Τέχνης επί των ημερών της ή την έκδοση  Βιβλιοκατάλογου με έργα  της συλλογής της «ΤΕΧΝΗΣ», σε κείμενα και επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Κάτιας Κιλεσοπούλου.
Πώς να χωρέσω μέσα σε 40 χρόνια παρουσίας της όσα ονειρευτηκε και πραγματοποιησε…αλλά εσείς που ζήσατε,  απολαύσατε και γινατε αποδέκτες της προσφοράς της, ξερετε καλυτερα, από την όποια επιχειρούμενη καταγραφή, ποια είναι η Κική της Τέχνης. Εγω μόνο μικρές υπενθυμίσεις κανω.
 Οι δρόμοι μας συναντήθηκαν πριν 26  χρόνια, εγώ νεαρή δικηγόρος  και η Κική ήδη Πρόεδρος της Τέχνης  και καταξιωμένη γιατρός. Συνδεθήκαμε στενά. Μου δίδαξε πράγματα. Συμπορευτήκαμε  σε ένα ταξίδι, όπου μού χαρίστηκε με λόγο ειλικρινή, ευκρινή, καίριο και στακάτο. Όπως πορεύτηκε σε όλη της τη ζωή μέχρι σήμερα. Χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς ηττοπάθεια, χωρίς μιζέρια, χωρίς  φόβο. Με δημιουργικότητα, δυναμισμό, όραμα και επιμονή. Προχωρήσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια, εγώ,  από διαφορετικά μετερίζια, πότε μέλος του ΔΣ, πότε συνεργάτης,  πάντα ως μέλος της θεατρικής σκηνής της Τέχνης και νιώθω πως τα χρόνια της ωριμότητας μου την κουβαλούν, πότε σαν μπροστάρισα στα δύσκολα, πότε  με το γέλιο του παιδιού που χαίρεται με κάθε νέα του κατάκτηση....
 Άνθρωπος χαρισματικός, με πάθος για όλα, για την ιατρική, την τέχνη, τα γράμματα, τον πολιτισμό…., από τότε ακόμη που , κορίτσι,   χτυπούσε το πόδι και έλεγε πως ότι και να γίνει ..θα σπουδάσει
Και το έκανε… και  συνεχώς  έψαχνε διάβαζε  και μάθαινε … η αγάπη της για τα γράμματα και τις τέχνες  υπήρξε τόσο έντονη που οδήγησε πολλούς να εμπνευσθούν από αυτή και να  «αγκαλιάσουν» την τέχνη, μόνο και μόνο γιατί θαύμασαν το πάθος της.
Βεβαίως παρέμενε πάντα Ποντία, όχι μόνο φέροντας με περηφάνεια  την ιστορική καταγωγή της αλλά και τα χαρακτηριστικά της φυλής, όπερ σημαίνει ότι για την Κική η γροθιά κοιτούσε πάντα το μαχαίρι. Για την πιθανότητα ελιγμού ούτε λόγος. Ίσως είμαι από τους λίγους που τόλμησαν να της μιλήσουν για αυτή τη λέξη και  πάντα,  έκπληκτη, μου απαντούσε... Μα Σοφία,γιατί αφού μπορώ να πάω ευθεία γιατι να ακολουθήσω την τεθλασμένη.
Αλλά σε αυτή την ευθεία της η Κική ήταν πάντα έτοιμη να βαδίζει με το τίμημα της, με το επιχείρημα της, την ανάλυση του, τα δυνατά και αδύνατα σημεία του και το συναίσθημα του. Μεγαλώσαμε με την Κική, είναι η περπατόπιτα μας στα πολιτιστικά μονοπάτια της πόλης.
Αλλά Και η Κική μεγάλωσε με την Τέχνη,  την έζησε  από τη γέννησή της, την ανάθρεψε  μαζί με τα παιδιά της, τη βύζαξε με τη δουλειά, την πίστη  και το μεράκι της,  την είδε να ενηλικιώνεται και να καταξιώνεται στη συνείδηση του κόσμου, να αγκαλιάζεται   και να καρπίζει  μέρα με τη μέρα
Για την Κική η τέχνη ήταν και είναι ο δεύτερος ισάξιος σύντροφος της ζωής της, μια αγάπη χωρίς όρια και απαγορεύσεις, μια αγάπη σχεδόν μυθιστορηματική. Την αγαπά και την πονά μαζί, μάνα και γυναίκα και ερωμένη και κυρά και δούλα, πιστή στην Τέχνη της, η Κική της Τέχνης..
Κικίτσα,
Είσαι παρούσα παντού, όπου κι αν κοιτάξω, στο γραφείο είσαι πάντα εκεί, η στουμπουλή φιγούρα να μας φωνάζει για μια κουβέντα, μια κριτική, μια ιδέα.., σε βλέπω  στην πινακοθήκη, να καθαρίζεις, να απολαμβάνεις το έργο σου, όλα μα όλα στην τέχνη  είσαι εσυ Κική… είναι αποτύπωμα σου....
Κική της Τέχνης
 Εκ μέρους  όλων των μελών της Τέχνης, της θεατρικής ομάδας, των  συνεργατών σου, των φίλων σου, των συμμαθητών σου, σου μεταφέρω ένα πολύτιμο μήνυμα.
 Μας προσέφερες  μνήμες  και πράγματα ανεκτίμητα. Εχεις  μια θέση στις καρδιές  μας. Είσαι κομμάτι της ζωής μας.
Σε ευχαριστούμε πολύ για όλα...
Αυτή είναι η Κική, Μια σαρωτική προσωπικότητα, ένας χαρισματικός άνθρωπος, ένα συνδυαστικό πνεύμα, μια εξαίρετη γιατρός, μια δυναμική παρουσία, μια φιλόξενη  οικοδέσποινα,  αιώνια ανικανοποίητη, διψασμένη για το ακατόρθωτο.
Νασαι  καλά. Σε αγαπάμε πολύ!

 

Ομιλία του αντιδημάρχου Πολιτισμού
του Δήμου Κιλκίς Δημήτρη Τσαντάκη
 Η ευγνωμοσύνη μας προς έναν άνθρωπο, όταν εκφράζεται, αποτελεί μία πανανθρώπινη ενέργεια για ολόκληρη την κοινωνία και μια ενέργεια διπλής χαράς,ανθρώπων και θεού
  Η ευγνωμοσύνη μας προς έναν κορυφαίο άνθρωπο για το σημαντικό του έργο αξιών, πολιτισμού και τέχνης με μια εκδήλωση τιμητικής διάκρισης, είναι μια  ανταμοιβή, που βέβαια δεν μπορεί να ξεπεράσει την προσωπική αξία και προσφορά του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Η Κική Παπαδοπούλου – Πάγκου που είναι ανάμεσά μας, σ'αυτο τον κόσμο το μικρό και μέγα ακολούθησε την εντολή του ποιητή :
“Αλλά πρώτα θα δεις την ερημιά
και θα της δώσεις το δικό σου νόημα, είπε.
Πριν από την καρδιά σου θα ναι αυτή
και μετά αυτή θα ακολουθήσει, τούτο μόνο να ξέρεις.
Ό,τι σώσεις μες την αστραπή, καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει “(Ο.Ελύτης)
  Έτσι, η δικιά μας Κική της τέχνης, ως άνθρωπος πολίτης, σφυρηλατήθηκε μέσα σε ένα συνεχές πήγαινε έλα από τον εαυτό της στους άλλους.
Και Ανάμεσα στην ομορφιά της τέχνης που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί και στην κοινότητα του Κιλκίς και του κόσμου από όπου κανείς δεν μπορεί να ξεριζώσει εξαιτίας του έργου της.
 Έλαβε μια υψηλή θέση στην κοινωνία ως δημιουργός, ως ευεργέτης, ως διανοούμενος και ως εργάτης. Όχι ως κριτής!
  Κάθε γενιά θεωρεί τον εαυτό της προορισμένο ν' αλλάξει και να ξαναφτιάξει τον κόσμο. Η δική μου γνωρίζει πως δεν θα τον ξαναφτιάξει. Είμαστε κληρονόμοι μιας μεγάλης ιστορίας, πολλές φορές διεφθαρμένης ιστορίας, όπου υπάρχουν ανάμεικτα ξεπεσμένες επαναστάσεις, παράφρονες τεχνολογίες, πεθαμένοι θεοί και αποδυναμωμένες ιδεολογίες, όπου ακόμη και μέτριες δυνάμεις μπορούν να καταστρέψουν τα πάντα, αλλά δεν μπορούν πια να πείσουν.
Η γενιά αυτή οφείλει τόσο στον εαυτό της όσο και στους άλλους, ν' αποκτήσει με τις αρνήσεις και τους αγώνες της κάτι απ' αυτό που δίνει αξιοπρέπεια στην ζωή και στον θάνατο, την ελευθερία.
Φωτεινό παράδειγμα ανθρώπου της γενιάς αυτής η Κική Παπαδοπούλου-Πάγκου.
   Η Κική, αρνείται το άδικο, αρνείται το άσχημο, αρνείται το στείρο το αναχρονιστικό, το στάσιμο. Υπομένει τις δυσκολίες, επιμένει στους ευγενείς στόχους πιστεύει στις αξίες και στα αξιώματα της δημοκρατίας, σέβεται τις απόψεις και ιδέες κάθε ανθρώπου, αναδεικνύει την τοπική ιστορία και παράδοση και αναγνωρίζει και την ελάχιστη βοήθεια προς τον πολιτισμό και την τέχνη.
Πιστεύει ότι αποτελεί υποχρέωση και καθήκον κάθε πολίτη και δημότη να  προσφέρει ανιδιοτελώς στον τόπο του από όποιο μετερίζι αυτός υπηρετεί και σαφώς επιθυμεί την αναγνώριση. Ποια αναγνώριση όμως επιθυμεί;Του μικρού μας Κιλκίς, και της κοινωνίας μας. Και αυτό το κατάφερε μονάχη της, αλλά και σε μεγάλο βαθμό με τον αξιόλογο σύζυγο της, την οικογένεια της και τους σημαντικούς συνεργάτες της που την πλαισίωναν.
Ανύστακτη, ασυμβίβαστη και ασίγητη έσωσε πολλά στην αστραπή της καταιγίδας και τα παρέδωσε σε εμάς χωρίς ανταλλάγματα, για να διαρκέσουν στους αιώνες.
  Ας αναφέρει κάποιος, Πινακοθήκη της ΤΕΧΝΗΣ στο ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ(κτίριο και πίνακες) που την έχουμε εντάξει στον κατάλογο μνημείων του Δήμου Κιλκίς και Πανελλήνιος Ποιητικός διαγωνισμός ΚΟΥΡΟΣ ΕΥΡΩΠΟΥ.Φτάνουν και περισσεύουν ως αειθαλή έργα πολιτισμού και σημαντική παρακαταθήκη στο Δήμο Κιλκίς. Και αυτά είναι μόνο δύο πολύτιμα πετράδια της ΤΕΧΝΗΣ του Κιλκίς για την τέχνη του κόσμου.
Ως δημοτική αρχή, είναι σημαντικό,και θα'λεγα υποχρέωση, να τιμούμε δικούς μας κορυφαίους ανθρώπους που προσφέρουν αφιλοκερδώς και μακροχρόνια στην πόλη ,σαν να είναι καθήκον και υποχρέωσή τους.
Η ομορφιά ενός ανθρώπου δεν μετριέται μόνο με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ,άλλα με το μέγεθος των έργων του και της ψυχής του. Η Κική τα έχει όλα κι όχι μόνο τούτα.
Ευχαριστούμε Κική... θα προσπαθήσουμε να είμαστε δίπλα σου, να σεβαστούμε και να εξελίξουμε το έργο σου, γιατί αυτό ήθελες πάντα.
Όλοι που είμαστε εδώ σήμερα-και είμαστε πολλοί- αυτό θέλουμε να σου πούμε.
Και να συνθέτουμε και να δημιουργούμε όπως παλιά...Διαφωνώντας,
σε αυτόν τον τόπο  τον μικρό και μέγα.

 

Χαιρετισμός Κέλλυς Πολυχρονίδου
Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στην κ. Κική Παπαδοπούλου-Πάγκου για τη συνεργασία που είχαμε 13 χρόνια και την ευχαριστώ που μας ώθησε, εμένα και τα παιδιά, να υλοποιήσουμε ιδέες και όραμα στο πεδίο του κλασικού και σύγχρονου χορού.
Αποτέλεσμα η καλλιτεχνική και πολιτιστική μας γνώση και εξέλιξη, αλλά και η ανάταση της ψυχής μας  σωτήρια απόρροια της επαφής μας με την ΤΕΧΝΗ.
Από το μεγαλόπνοο έργο σας και το μεγαλείο του χαρακτήρα σας για εμένα προσωπικά  η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός σε κάθε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης και ο ακατάβλητος αγώνας σας θα συνυφαίνουν το όνομά σας.
Σας ευχαριστώ