Και το ανέκδοτο
Ε, τώρα δεν αντέχω και θα διηγηθώ το ανέκδοτο για έναν άλλο ...εκπαιδευμένο σκύλο.
Από ένα τσίρκο στις παρυφές του (ας πούμε) Κιλκίς το σκάει η αρκούδα και έντρομοι οι ιδιοκτήτες την ψάχνουν για να αποφύγουν τα χειρότερα. Την βρίσκουν πάνω σε ένα δέντρο έξω από το Κιλκίς και πονοκεφαλιάζουν πως θα την κατεβάσουν αφού είναι και ...αγριωπή. Τελικά ένας διερχόμενος Πόντιος, τους δίνει τη λύση. "Παιδιά, τζάμπα κουράζεστε. Πάτε στο Κιλκίς, εκεί στην 21η Ιουνίου υπάρχει ειδικό γραφείο που τέτοια προβλήματα, τα έχει για ...πρωινό"
Όντως σε κεντρικό σημείο της 21ης Ιουνίου βλέπουν μια μεγάλη πινακίδα "Γραφείον Ειδικών Αποστολών- οι τρεις Πόντιοι".
Μπαίνουν και τους υποδέχεται ο Κωστίκας.
- Ντο θέλνε τα παιδία;
Το και το, αφηγούνται κάθιδροι οι υπεύθυνοι του Τσίρκου. Πρέπει να κατεβάσουμε την αρκούδα μας από το δέντρο και φοβόμαστε γιατί είναι άγρια.
Χαρά στο πρόβλημα, τους καθησυχάζει ο Κωστίκας. Άντε στο Τσίρκο σας και σε μισή ώρα θα σας τη φέρουμε.
Χαρούμενοι φεύγουν οι του Τσίρκου κι ο Κωστίκας δεν χάνει χρόνο δίνοντας φωναχτά εντολές στους συνεργάτες του που βρίσκονται σε εσωτερικό γραφείο.
"Γιωρίκα, τρέξον, έχουμε δουλείαν. Έπαρ' το σκοινίν σο έναν χέρ' και με το άλλο κράτ' τον εκπαιδευμένον σκύλον και φέγουμε. Εσύ Πανίκα έπαρ' και κράτ' το πιστόλ'."
Καθώς λοιπόν κατευθύνονται προς το δέντρο όπου και η αναβάτις αρκούδα, ο διατελών σε απορία Πανίκας διερωτάται φωναχτά:
Καλά ρε Κωστίκα , σον Γιωρίκα εδέκες το σχοινίν. Καλά εποίκες, λαζούμ' έν. Εδέκες ατον και τον εκπαιδευμένον σκύλον. Ξαν καλά εποίκες. Ο σκύλον πα λαζούμ' έν. Εγώ το πιστόλ' ντο θα εφτάγα το.
Σος νέπε, Εγώ είμαι αρχηγός, μόλις φτάνουμε σο δέντρο θα λέγω σας το σχέδιον, τον αποπαίρνει ο ...αρχηγός.
Πράγματι, φτάνουν κάτω από το δέντρο κι ο Κωστίκας ξεδιπλώνει το στρατηγικό του σχέδιο.
Λοιπόν, παιδία, εσείς κάθουστον αφκά, εγώ τζατζαρεύω σο δέντρο και φτάνω αφκά ασό κλαδίν που κάθεται ο άρκον. Λαϊζω το κλαδίν και ρούζ' αφκά ο άρκον. Ατότε Γιώρικα, εσύ αφήντς τον σκύλον. Ατός εν εκπαιδευμένος και θα πάει τογρού και θα δάκ' τα κάκαλά τη άρκονος. Αέτσ αφτάει άμον ελέπ' κάτιναν να κείται. Ο άρκον θα διπλούται ασόν πόνο, κι ατότε Γιώρικα αγρήγορα με το άλλο χερ' θα δένστ' ατον με το σχοινίν. Κι ετελείωσαμ' τη δουλείαν.
Η δουλειά θα τελείωνε, αλλά η απορία του Πανίκα θέριεψε
Νέπε, Κώστικα, κι αν είν΄όπως λες, εγώ το πιστόλ' ντο θα εφτάγω;
Ανάμνον Πάνικα, συνεχίζει να ξεδιπλώνει το στρατηγικό του σχέδιο ο Κωστίκας.
Εγώ είπα σας θα τζατζαρεύω σο δέντρον. Αλλά όνταν θα φτάνω αφκά ασο κλαδίν, μπορεί να προλαβαίν'με ο άρκον και να λαϊζ το δέντρον. Ατότε θα ρούζω εγώ και ατότε Πανίκα, τα μάτια σ' τέσσερα. Σημάδεψον ορθά με το πιστόλ και σκότωσον τον σκύλον!
Το ανέκδοτο αποδίδεται μόνο στην ποντιακή διάλεκτο. Ζητώ την κατανόησή σας αν δεν κατάφερα να το αποδώσω σωστά.
Θ.Π.
