Ορισμένοι επιχειρούν να κρατήσουν αποστάσεις ώστε εν τω καιρώ τω δέοντι να αυτονομηθούν και να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο (π.χ. από μια αντιδημαρχία), άλλοι αλληθωρίζουν προς αντίπαλα στρατόπεδα με παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, άλλοι παραιτούνται ύστερα από προσοδοφόρες θητείες απλώς επειδή έχασαν "κεκτημένα δικαιώματα", άλλοι...
Προφανώς δεν θυμούνται την αξία της λαϊκής ρήσης: "Πρόβατο που βγαίνει από τη στάνη, το τρώει ο λύκος".
Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε. Κι όταν "θα τους φάει ο λύκος" θα ανακτήσουν και τη μνήμη τους.

***
Βέβαια υπάρχει και η εκδοχή να διαβλέπουν ....κενό εξουσίας και να σπεύδουν να το καλύψουν. Είναι μια ξεχωριστή κατηγορία όπου χωρούν και φιλοδοξίες και μωροφιλοδοξίες.
Ειδικά στους δεύτερους μια σύσταση: Πριν προβούν σε απονενοημένα διαβήματα, να σιγουρευτούν ότι όντως υπάρχει ...κενό.