Οι πρωτοβουλίες που θα παρθούν μέχρι τις εκλογές θα ξαφνιάσουν ευχάριστα και θα δώσουν ένα άλλο χρώμα στην προεκλογική κίνηση. Θα φανεί και από την πρώτη δημόσια ανοιχτή εκδήλωση που θα οργανώσει η δημοτική παράταξη στα τέλη του Γενάρη στο Εργατικό Κέντρο Κιλκίς.

Η βλαχομπαρόκ Ελλάδα
Αφηγείται φίλος μετανάστης που επέλεξε να κάνει Χριστούγεννα στο Μπάντσκο της Βουλγαρίας, επειδή …άκουσε πως είναι πάμφθηνα εκεί.
Πήγαμε στη Βουλγαρία όχι γιατί είχα κάποιο ζόρι να κάνω σκι, αλλά έτσι για αλλαγή. Ακούγαμε στη Γερμανία πως στο Μπάνσκο πηγαίνουν και οι Έλληνες επειδή είναι φθηνά.
Πήγαμε εκεί, μια παρέα έξι Ελλήνων από τη Γερμανία, κλειστήκαμε στο ξενοδοχείο – ποιος είχε όρεξη για χιόνια και σκι;- και κατεβήκαμε να φάμε.
Έξι άτομα φάγαμε, χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο και πληρώσαμε 180 ευρώ! Δεν φάγαμε, μας έφαγαν.
Στο τσαφ κρατήθηκα να μην πω την κακία μου: Καλά να πάθετε.
Διότι ετούτη η μόδα να βλέπεις τους συνέλληνες να …σβαρνιούνται στα χιόνια, όταν μόλος το 2-3% του πληθυσμού ξέρει σκι και να επιλέγουν μάλιστα τη Βουλγαρία από το διπλανό Σέλι, ή το Καϊμάκ Τσαλάν, ή το Φαλακρό ή… τα Μεγάλα Λιβάδια όπου είναι ιδανικός χώρος για να παίξουν τα παιδιά, πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις που ο φίλος …παθών ορκιζόταν πως εκεί στο Μπάντσκο πάνω από τους μισούς ήταν Έλληνες. Μέχρι κι από την Κρήτη!
Τι να πεις; Απλώς: Καλά να πάθουν. Ή, όποιος δεν έχει μυαλό, έχει …τσέπη.

Δουλοπρεπής συμπεριφορά
Όπως καλά να πάθουν κι όσοι – και περισσότερο οι Κιλκισιώτες- υφίστανται την εθνικά ταπεινωτική συμπεριφορά των Σκοπιανών αστυνομικών- τελωνειακών στα σύνορα και δεν αντιδρούν, στρέφοντας τους τις πλάτες τους.
Καλά να πάθουν και ντροπή τους. Θα τα πούμε έξω από τα δόντια: με πρόσχημα τα πέντε δέκα ευρώ που θα κερδίσουν – αν τα κερδίσουν κι αυτά – είναι πρόθυμοι να πουλήσουν την ψυχή τους. Κύριο σύνθημα στις διαδηλώσεις είναι «Το όνομα είναι η ψυχή μας» Με τη δουλοπρεπή στάση τους αποδεικνύουν πως «η τσέπη τους είναι η ψυχή τους»
Υπενθυμίζουμε το προχθεσινό μας πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ: Για να μπεις στα Σκόπια οι εκεί τελωνειακοί – αστυνομικοί υποχρεώνουν να πεις: Επισκέπτομαι –πηγαίνω στη Μακεδονία.
Τα κρούσματα είναι πολλά ώστε να είναι τυχαία. Σε όσους Έλληνες απαντούν στην ερώτηση: που πάτε: Στα Σκόπια, απαγορεύεται η είσοδος μέχρι να απαντήσουν πως πάνε στη Μακεδονία!
Ούτε εθνικιστής είμαι, ούτε ακραίος, αναγνωρίζω κάμποσα θετικά στη Συμφωνία των Πρεσπών, έχει γωνίες που επιτρέπουν παρεξηγήσεις ή διαφορετική ανάγνωση από κάθε πλευρά, αλλά φαίνεται πως πάνω κι από συμφωνίες είναι τα αισθήματα των λαών που καθορίζουν τις σχέσεις τους.
Και μόνο φιλικά αισθήματα απέναντι στους γείτονές τους δεν τρέφουν εκεί στα Σκόπια.
Τα τελευταία 15 χρόνια – ίσως και περισσότερο- μπήκα στη σλαβική Δοϊράνη δυο φορές. Μια πριν τρία χρόνια για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι τι γίνεται στα πρατήρια υγρών καυσίμων εκεί και πόσο κερδίζει ένας Έλληνας και μια πέρσι για να δω την κατάσταση της λίμνης από τη πλευρά των γειτόνων. Κοινή διαπίστωση: Η συμπεριφορά των αστυνομικών τους αρχών είναι εχθρική απέναντι στους Έλληνες. Και δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Μας θέλουν ως αγοραστές, ως πελάτες στα καζίνο τους, στα μαγαζιά τους. Τίποτε περισσότερο. Μάλιστα έφτασαν στο σημείο να ειρωνεύονται τη συμπεριφορά μας να τρέχουμε στις αγορές τους (με ρεπορτάζ και άρθρα μεγάλων εφημερίδων τους) θεωρώντας την ως απόδειξη του πόσο πεινάνε οι Έλληνες.
Κι αυτή η πληγή δεν θα γιατρευτεί από καμιά συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά περισσότερα θα πούμε από άλλες στήλες.