Είναι γεγονός πως πίσω από την κάθε πολιτική, βρίσκονται οι αξίες που εκείνη εκπροσωπεί. Δεν υπάρχουν μέτρα στην πολιτική, που να μην στηρίζονται σε κάποια ιδεολογική άποψη.
Το δείγμα γραφής, που αφήνει από νωρίς η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, έχει κοινά σημεία με αυτό, που ονομάζουμε με μια φράση, σκανδιναβικό μοντέλο. Ένα πολιτικό μοντέλο που συνδυάζει την ευημερία με την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή με την αλληλεγγύη.

Φαίνεται ότι για κάποιους ο Εμφύλιος δεν τελείωσε ακόμη, αφού τρεις Υπουργοί της κυβέρνησης της ΝΔ (Παυλόπουλος,Δένδιας, Μαρκογιαννάκης) αποφάσισαν να μη δοθούν φέτος στη δημοσιότητα οι φάκελοι πολιτικών φρονημάτων των πολιτών της εμφυλιοπολεμικής περιόδου για «Λόγους Δημοσίου Συμφέροντος»!!! Συγκεκριμένα.  Το 1989 λήφθηκε απόφαση από δύο υπουργούς της κυβέρνησης Τζανετάκη (Κεφαλογιάννης, Κουβέλης) , στο πλαίσιο της ψήφισης του νόμου για την «άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου», μετά την πάροδο 20ετίας, να τεθούν οι φάκελοι στη  διάθεση των ενδιαφερομένων και βεβαίως στην ιστορική έρευνα.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, 4η Οκτωβρίου, διατυπώνουμε θέσεις και απόψεις για: τα ζώα γενικά, ειδικότερα τα αδέσποτα, έγκυρη ενημέρωση. Ο πολιτισμός μιας χώρας «κρίνεται με βάση τη συμπεριφορά των κατοίκων της απέναντι στα ζώα»  έλεγε ο  Ινδός ηγέτης Ναχάτμα Γκάντι. Η άποψη αυτή κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος και στη χώρα μας. Χρειάζεται όμως αρκετός χρόνος αλλά και σχετικές πρωτοβουλίες και πολιτικές που εκφράζονται κυρίως μέσα από φιλοζωικές οργανώσεις αλλά και ανάληψη ευθύνης από τον Δήμο όπως ο νόμος προβλέπει.

Χρόνια τώρα βιώνουμε την χαρακτηριστικά μοναδική πανελλήνια σύνδεση της πόλης του Κιλκίς με τον σιδηροδρομικό της σταθμό αλλά δεν μας απασχολεί γιατί συνηθίσαμε ίσως τον αναχρονιστικό τρόπο της ιδιαζόντως επικινδύνου στροφής αριστερά μπροστά στο στρατόπεδο αλλά και της στροφής δεξιά προς την πόλη στο ίδιο σημείο. Δεν μπορεί σε δρόμο περιφερειακό να μη διατίθεται πρόσθετη λωρίδα για αυτούς που στρίβουν αριστερά.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μεγάλη χώρα με ένα μεγάλο βασιλιά, που είχε το παλάτι του στο κέντρο της χώρας, όπου ζούσαν και κάποιοι άνθρωποι κακοί, που θέλανε να διώξουν το βασιλιά από το  παλάτι και να πάρουν αυτοί τη θέση του. Ο βασιλιάς αυτός δεν έφευγε από το παλάτι του συχνά, επειδή φοβότανε μήπως χάσει τη θέση του, και κυβερνούσε τα μακρινά μέρη της χώρας του με πρίγκιπες.

Η συμπεριφορά των Ελλήνων ψηφοφόρων, θυμίζει τον Κινέζο έμπορο που ήταν εθισμένος στον τζόγο και δεν μπορούσε να απαλλαγεί απ’ το πάθος αυτό. Στην αρχή, ένα Χειμώνα στο Πεκίνο,  έπαιξε τα λεφτά του και τα έχασε. Μετά έπαιξε ότι εμπόρευμα είχε και το έχασε κι’ αυτό. Στο τέλος έπαιξε τα ρούχα του και τα έχασε κι’ αυτά. Βγήκε, έτσι γυμνός στο δρόμο, και πέθανε απ’ το κρύο…

Μια κοινωνία μπορεί να ζήσει χωρίς καπιταλιστές, αλλά όχι χωρίς εργαζόμενους. Γι αυτό απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους και τους λέμε. Ελάτε στο ΚΚΕ ακόμη και εάν δεν συμφωνείτε σε όλα μαζί μας. Η θέση μας ότι τα πάντα ανήκουν στο λαό και πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία, μας βοηθά να λέμε «όχι» στη συνθήκη του Μάάστριχτ, να λέμε «όχι»  στην άνοδο των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, να λέμε να καταργηθούν οι επιχειρήσεις στον τομέα της Παιδείας, της Υγείας, να λέμε δωρεάν κοινωνικές παροχές για το λαό. Απευθυνόμαστε και σε αυτούς που διστάζουν μπροστά στη ρήξη και την ανατροπή. Ισχυρό ΚΚΕ, σημαίνει ισχυρός λαός, σημαίνει ότι αδυνατίζουν όλες οι συντηρητικές, αντιδραστικές ηττοπαθείς, μοιρολατρικές πεποιθήσεις που διαδίδονται σκόπιμα για να σκοτώσουν την ελπίδα του λαού ότι υπάρχει άλλος δρόμος για διέξοδο.

Ορμώμενος από την φράση «νέα δασική πολιτική» που άκουσα πριν από ένα χρόνο συμπεριέλαβα σε άρθρο με τίτλο αισθητικό δάσος το εντός εισαγωγικών δεύτερο κομμάτι αυτού του κειμένου χωρίς έντονα γράμματα. Από τότε εντονότερα αλλά και από παλαιότερα έχω την άποψη ότι για μερικά θέματα πρέπει να απαγορεύεται η πρόταξη του όρου νέα ιδιαίτερα σε αυτούς που μίλησαν για επανίδρυση του κράτους.

Την ιστορία του ψεύτη βοσκού όλοι την ξέρουμε. Άλλοι την ακούσαμε, άλλοι την διαβάσαμε και άλλοι τη διδαχτήκαμε. Σε πόσους όμως από εμάς που τη διδαχτήκαμε μας έγινε και μάθημα, σε λίγους; σε πολύ λίγους; σε κανέναν; Την ίδια εποχή που εξελίχτηκε η ιστορία του “ψεύτη βοσκού”, σε μια άλλη μακρινή χώρα Βανανία νομίζω την έλεγαν, Ελλαδιστάν και Κιλκιστάν, άλλοι παρουσιάστηκε ένας σωτήρας, ένας μεγάλος κυβερνήτης όπως τον έλεγαν.

Μπήκαμε στον τρίτο μήνα της “μεταευρωεκλογών” εποχής και ουσιαστικές αναλύσεις των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών δεν είδαμε. Κάποιες “άφωνες” φωνές ακούστηκαν και μετά “άκρα του τάφου σιωπή”. Όλοι μιλούν για μηνύματα. Αυτοί που τα έστειλαν περιμένουν τις αντιδράσεις -αυτών που λένε ότι τα έλαβαν- χωρίς ωστόσο να ικανοποιούνται από τις επίσημες τοποθετήσεις των κομμάτων. Υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμμα στις ερμηνείες που δίνουν. Και πρώτα-πρώτα οι της Κυβερνήσεως.