Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες
Με την τελευταία κρίση και την προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να σωθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα εκείνο που έχει καταρρεύσει είναι το διαχρονικό παραμύθι που μας πουλούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όλα τα προηγούμενα χρόνια, ότι λεφτά δεν υπάρχουν για να ασκήσουν πιο φιλολαϊκή πολιτική. Όχι μόνο υπάρχουν αλλά είναι και πολλά. Τόσο πολλά που  μπορούν να διαθέσουν 28 δις ευρώ για τη στήριξη των τραπεζιτών.

Συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για το ΤΕΙ Κιλκίς. Δύο χα-χα, τρία χι-χι-χι και τέσσερα χου-χου-χου-χου. Και όποιος από τους συμβούλους δυσαρεστηθεί να μας ζητήσει να το εξηγήσουμε. Εξ άλλου οι ίδιοι έχουν πει πολλές φορές ότι είναι παιδική χαρά… Αλήθεια αυτοί που μιλούν για νέα τμήματα ΤΕΙ, έχουν ασχοληθεί με το επίπεδο υποδομών και σπουδών του λειτουργούντος στο Κιλκίς παραρτήματος, με το πόσοι καθηγητές είναι μόνιμοι κ.λ.π.

Αστρονομικά ποσά διαθέτουν αφειδώς οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ στο πλαίσιο του κρατικομονοπωλιακού  καπιταλισμού για την ενίσχυση των τραπεζιτών και των μεγαλοστελεχών του συστήματος. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Από την κρίση της δεκαετίας του 1970 μέχρι σήμερα. Το είδαμε και στην Ελλάδα, το 1976, με την κυβέρνηση της ΝΔ να κρατικοποιεί τις επιχειρήσεις του ομίλου Ανδρεάδη και την «Ολυμπιακή» του Ωνάση, τότε που ο Κων/νος Καραμανλής και ο Παναγής Παπαληγούρας είχαν κατηγορηθεί για «σοσιαλμανία»!!

Λες και βρίσκονται σε άλλο νομό ή σε άλλη χώρα οι αιρετοί μας άρχοντες, όταν βγάζουν ανακοινώσεις με τις οποίες εκφράζουν την ανησυχία τους για την πιθανότητα να σταματήσει η λειτουργία του Παραρτήματος ΤΕΙ Κιλκίς. Αλήθεια, ποιοι ευθύνονται για το γεγονός ότι καθυστέρησαν τόσα χρόνια να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές ώστε να στεγάσουν το Τμήμα; Τώρα μάλιστα ζητούν να λειτουργήσουν και νέα Παραρτήματα στο Κιλκίς για να μην  υποστεί πλήγμα η τοπική οικονομία.

Κοροϊδία για τις φτωχές αγροτικές οικογένειες και τα παιδιά τους, αποτελεί η τροπολογία για τις 500 υποτροφίες σε παιδιά αγροτών που εισάγονται σε γεωπονικές ή άλλες σχολές με αντικείμενο την «αγροτική ανάπτυξη»! Κοροϊδία, γιατί με την αντιαγροτική πολιτική της οδηγεί στην φτώχεια και στο ξεκλήρισμα τους μικρομεσαίους αγρότες, και γιατί  συνεχίζει την υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Δυναμική ανάτασης ήταν το «όχι» του Ιρλανδικού λαού στην Ευρωσυνθήκη. Είναι μια σημαντική πράξη ανυπακοής και έχει σημασία, γιατί το όχι προήλθε από το λαό μιας χώρας για την οποία οι καπιταλιστές της Ευρώπης παινεύονταν  ότι συντελέστηκε ένα οικονομικό «θαύμα», όσον αφορά την αξιοποίηση των Κοινοτικών κονδυλίων. Το «θαύμα» μπορεί να έγινε, αλλά αφορούσε την πλουτοκρατία της χώρας αυτής και όχι τους εργαζόμενους. Εξ ου και η «παπάρα» που έφαγαν οι ιθύνοντες της ΕΕ.

Στους 41 έφτασαν οι επίσημα καταγεγραμμένοι εργάτες που σκοτώθηκαν στα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα από την αρχή του 2008 στην Ελλάδα. Ένας, δηλαδή, κάθε 4 ημέρες. Φυσικά κανείς Υπουργός ή υπηρεσιακός παράγοντας, ούτε η ανεξάρτητη δικαιοσύνη ασχολήθηκαν να διερευνήσουν τις συνθήκες στους εργασιακούς χώρους. Ούτε βεβαίως τα ΜΜΕ, αφού το θέμα δεν «πουλάει».. Συναντήθηκε ο κ. Φώλιας με τους βιομηχάνους τροφίμων και τους ζήτησε να ρίξουν τις τιμές στα προϊόντα που παράγουν, δείχνοντας το «κοινωνικό τους πρόσωπο» και αυτοί απάντησαν ότι δεν μπορούν γιατί έχουν…πολλά έξοδα και «δε βγαίνουν».

Γερμανοί στο Αεροδρόμιο, τα Ναυπηγεία, στον ΟΤΕ. Κινέζοι και Άραβες στα λιμάνια, Ρώσοι αγοράζουν στις καλύτερες τουριστικές περιοχές. ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ; Τη θυμάστε εκείνη την αφίσα πριν από αρκετά χρόνια έτσι; Και ποιος την κυκλοφόρησε έτσι;

Στο κίνημα των γαλάζιων «διαφωνούντων» εισήλθε με επίσημο τρόπο από την Κυριακή ο βουλευτής Σάββας Τσιτουρίδης με τη συνέντευξή του στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ της Κυριακής.
Ο πρώην Υπουργός προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση τόσο εντός, όσο και κυρίως εκτός νομού με τις δηκτικές απαντήσεις του σε κρίσιμα θέμα τα της επικαιρότητας, όπου φρόντισε να πάρει αποστάσεις χωρίς βεβαίως να υπερβεί τα κομματικά εσκαμμένα για ευνόητους λόγους.

Τσουνάμι πείνας και τούνελ ακρίβειας. Ο κυκλώνας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν σαρώνει προνομιακά τον τρίτο κόσμο. Τα εγχώρια νοικοκυριά βυθίζονται στο απύθμενο πηγάδι των ανατιμήσεων, των ακριβότερων δανείων με τι δόσεις να διογκώνονται, με τις πενιχρές αυξήσεις  να μην φθάνουν στο καθημερινό πιάτο, αφού εξατμίζονται από τον λίβα του υπέρογκου κόστους ζωής.