Η παρουσία των  Ελλήνων στις Η.Π.Α. αρχίζει από το 1890. Εκείνη την εποχή περισσότεροι Έλληνες ζούσαν εκτός Ελλάδας παρά στην ίδια. Υπολογίζεται πως 800.000 Έλληνες πέρασαν τον Ατλαντικό και έφτασαν στις Η.Π.Α. Η πρώτη όμως ελληνική κοινότητα ιδρύθηκε  ήδη το 1767 στην πολιτεία της Φλόριδας από συμβασιούχους εργάτες που μετέφεραν Βρετανοί ιδιοκτήτες φυτειών. Έλληνες έμποροι ίδρυσαν το 1864 στη Νέα Ορλεάνη την πρώτη Ελληνορθόδοξη εκκλησία στην Αμερική.

Από την αρχαιότητα ο Ευρωπαϊκός χώρος υπήρξε βασικός αποδέκτης Ελλήνων μετοίκων. Αυτό το ρεύμα μετανάστευσης δεν σταμάτησε ούτε την εποχή της επικράτησης των Οθωμανών. Σήμερα δεν υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα που να μην φιλοξενεί Έλληνες. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά μετανάστευσης (εσωτερικής - εξωτερικής) στον 20ο αιώνα. Η μετανάστευση  οδήγησε στην ερήμωση της επαρχίας, κατέστρέψε την γεωργική παραγωγή και εμπόδισε την όποια βιομηχανική ανάπτυξη.

Το τρίτο μεταναστευτικό ρεύμα της περιόδου 1950-1960, όταν μετανάστευσε σχεδόν το 12% του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας, ήταν εκείνο που ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις για τις πολύ μεγάλες κοινότητες του Καναδά και της Αυστραλίας. Το 1980, το 60% της ελληνικής διασποράς όλου του κόσμου βρισκόταν στην Αμερική.

Η Αλωση της Κωνσταντινούπολης σφράγισε την οθωμανική κυριαρχία στην Ανατολή και επέφερε το βίαιο εξισλαμισμό των χριστιανικών πληθυσμών στις ευρωπαϊκές επαρχίες. Το διάστημα κατά το οποίο οι ελληνικές περιοχές υποτάσσονταν η μία μετά την άλλη στην οθωμανική κυριαρχία, οι προύχοντες προσπαθούσαν να βρουν άσυλο στις περιοχές που είχαν καταλάβει οι Ενετοί.

Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, οι μεταναστεύσεις των Ελλήνων χάνονται στα βάθη της ιστορίας. Τα καταγάλανα νερά της Μεσογείου, η ανεξιχνίαστη διαιώνια “τροχιά” του ήλιου και η αέναος κάθοδος του σταθερά προς την Δύση, ήταν πάντα ένα κάλεσμα και μια πρόσκληση για τους τολμηρούς Έλληνες ναυτικούς “Μας έφερε το ίδιο ρέμα...” τραγουδάνε ακόμη και σήμερα οι δουλευτάδες των βουνών του Άσπρο Μόντε της Καλαβρίας.

Η χώρα μας μεταξύ των άλλων προβλημάτων που έχει, είναι και το μεγάλο πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε τη μαζική εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων -μουσουλμάνων στην πλειοψηφία- λαθρομεταναστών από την Ασία και την Αφρική, με τη συνδρομή η αν θέλετε την ανοχή του τουρκικού κράτους.

Η πατρίδα μας είναι μια μεγάλη χώρα όπου όλοι περηφανεύονται για το μέλλον όμως αυτής της χώρας θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Είναι πλέον κοινή διαπίστωση πως δεν μπορεί η χώρα να πορευτεί με τον τρόπο που πορεύτηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Οι δύο διαχειριστές της εξουσίας, μετά την μεταπολίτευση συνέχιζαν να «ποτίζουν» το χωράφι δίχως ποτέ να το έχουν σπείρει ή μάλλον έσπειραν θύελλες, κρύβοντας πάντα την αλήθεια από τον ελληνικό λαό. Έτσι για μια ακόμη φορά ως χώρα φθάσαμε στο χείλος του γκρεμού δίνοντας την ευκαιρία στους γνωστούς κυνοδοφόρους τελάληδες των ξένων οίκων αξιολόγησης να καλούν τους διεθνείς τοκογλύφους στο ξεζούμισμα της ελληνικής οικονομίας.

Είμαστε ωραίοι εμείς οι Έλληνες, πάσχουμε εδώ και αιώνες από μία αμετροέπεια και αρχαιολαγνεία η οποία στην πράξη δεν έχει καμία σχέση μαζί μας. Ο μέχρι σήμερα νεολληνικός μας βίος δεν πείθει πλέον κανένα, ούτε καν εμάς τους ίδιους. Αν πράγματι είχαμε ως πρότυπα τα έργα και τον βίο των αρχαίων υμών προγόνων, η εικόνα της χώρας μας θα ήταν πολύ διαφορετική, σε όλα τα επίπεδα.

Λένε οι ψυχολόγοι πως οι παιδικές αναμνήσεις διατηρούνται ζωντανές και συνοδεύουν τον άνθρωπο σ’ όλη του τη ζωή. Αν μάλιστα αυτές είναι καλές, τις αναπολεί ο άνθρωπος σε κάθε παρουσιαζόμενη ευκαιρία. Αλήθεια ποιός απ’ όλους εμάς, και το εννοώ, των πενήντα και άνω δεν φέρνει στο νου του με την ευκαιρία των Χριστουγέννων τα δικά του παιδικά Χριστούγεννα, όπως τα γιορτάζαμε ο καθένας μας στο γενέθλιο τόπο του, το χωριό του.

...και την κοινή ελληνική λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς...
Καβάφης

Ποιός θα φανταζόταν, ούτε καν ο Αλέξανδρος, όταν την Άνοιξη του 334 π.Χ. ξεκίνησαν οι Μακεδόνες από την Πέλλα για την Αμφίπολη, όπου συναθροίζοταν οι Πανέλληνες, τους θρύλους και τον θαυμασμό, που θα δημιουργούσαν στους κατοπινούς αιώνες!