Η εκπαίδευση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την ομαλή ένταξη του ατόμου στην κοινωνία και την ανοδική του πορεία στο στίβο της ζωής. Είναι ένα πολύτιμο αγαθό για την ενίσχυση της κοινωνίας με πνευματώδεις και παραγωγικούς πολίτες που βοηθούν στη βελτίωση και την εξέλιξή της σε θετικό βαθμό.

Μετά την ανακοίνωση μέτρων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για τον περιορισμό και εξάλειψη της ρύπανσης που συντελείται στον υδροφόρο ορίζοντα όλης της λεκάνης ροής του Ασωπού από τα Οινόφυτα – Σχηματάρι Βοιωτίας μέχρι Αυλώνα – Ωρωπό Αττικής μου ξανάφερε την από το καλοκαίρι εκκρεμότητα να αναφερθώ στην μεγαλύτερη ρύπανση εν Ελλάδι που άγγιξε τα όρια της οικολογικής καταστροφής.

Από Αξιού και Περιβοίας η σκούφια των Παιόνων. Ήταν τότε λίγο πριν τον Τρωικό πόλεμο όταν μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα που, βροχή μήνες είχε να πέσει, πέφτει να δροσιστεί στα νερά του Αξιού η Νύμφη Περίβοια. Ο Αξιός την ερωτεύεται την Νύμφη σφόδρα. Από τον έρωτα αυτόν γεννιέται ο Πελάγων.

Πριν ένα χρόνο περίπου (τον Μάρτιο του 2009) εμφανίστηκε μια διαφήμιση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) σε μεγάλες εφημερίδες της Χώρας, η οποία μεταξύ των άλλων έλεγε τα εξής:
«Σήμερα το να μην έχεις ευρυζωνικό internet είναι σαν να μην έχεις ρεύμα».

«Μια φορά κι ένα καιρό, στον τόπο ετούτο το μικρό, ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες». Ο πληθυσμός τους είχε ήδη ελαττωθεί από τις σφαγές, το παιδομάζωμα και τους εξισλαμισμούς. Εκτός από λίγες προνομιούχες οικογένειες, οι περισσότεροι Έλληνες ήταν ακτήμονες. Διατήρησαν βέβαια το δικαίωμα να καλλιεργούν τη γη τους σαν δουλοπάροικοι και να καρπούνται τα υπόλοιπα μετά τη αφαίρεση των διαφόρων φόρων που τους έπαιρναν οι Τούρκοι δυνάστες Αγάς και Μπέης, οι Κοτζαμπάσηδες, ο ανώτερος κλήρος και τα μοναστήρια στους οποίους οι Τούρκοι είχαν παραχωρήσει εξουσία. Έρχονταν λοιπόν ο φορατζής, ο Δεσπότης, ο κοτζάμπασης, ο Τσορμπατζής κι έπαιρναν τον ιδρώτα των φτωχών ραγιάδων που ζούσαν βασανισμένοι μέσα στην εξαθλίωση.

Το τρίτο μεταναστευτικό ρεύμα της περιόδου 1950-1960, όταν μετανάστευσε σχεδόν το 12% του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας, ήταν εκείνο που ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις για τις πολύ μεγάλες κοινότητες του Καναδά και της Αυστραλίας. Το 1980, το 60% της ελληνικής διασποράς όλου του κόσμου βρισκόταν στην Αμερική.

Με αφορμή τις εκλογές που έγιναν πριν από λίγες μέρες στο ΓΠ Συνεταιρισμό Χέρσου, θέλω να κάνω ένα σχόλιο και να επισημάνω παραλείψεις, αστοχίες ή και σκοπιμότητες κατά τη διαδικασία των αρχαιρεσιών, με την ελπίδα ότι θα συμβάλλω έστω και λίγο στην αποφυγή των ενεργειών αυτών στο μέλλον. Γιατί είμαι απ’ αυτούς που πιστεύω στην αναγκαιότητα του συνεταιριστικού Κινήματος, σήμερα μάλιστα που βάλλεται από παντού και συρρικνώνεται καθημερινά το αγροτικό εισόδημα και μάλιστα χωρίς προοπτική βελτίωσης στον κοντινό ορίζοντα.

Πριν λίγο καιρό πήραμε όλοι οι αυδιοικητικοί στα χέρια μας το κείμενο της διαβούλευσης για την διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας μας. Είναι κείμενο πολιτικό που εκφράζει νομίζω τους περισσότερους από εμάς, που καλούμαστε με τις προτάσεις ή τις διορθώσεις να υλοποιήσουμε.

Ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Παιονίας "ΤΟ ΠΑΪΚΟΝ" με έδρα τη Γουμένισσα, Κων/νος Πιλάτος κάλεσε σε Γενική Συνέλευση τα μέλη του και κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο κ. Ιωάννη Πολυχρόνη της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας – Θράκης.

Μπορεί να λείπουν τα φωσφορούχα κολωνάκια, στο μεγαλύτερο τμήμα του δρόμου Κιλκίς – Πολυκάστρου, αλλά υπάρχουν τα 68 εκκλησάκια στις δύο άκρες του! Ναι! Πολύ καλά διαβάσατε! 68 εκκλησάκια για να θυμίζουν τους ανθρώπους εκείνους που σκοτώθηκαν ή σώθηκαν σαν από θαύμα, εξ αιτίας ενός οδοστρώματος που μοιάζει με φύλλο κρούστας, που είναι γεμάτο λακκούβες, γεμάτο παγίδες και, πολύ συχνά, δεν υπάρχει διαγράμμιση.