Ήρθαν λοιπόν με απορίες. Πως συγκεντρώνουμε τις ειδήσεις, πως τις γράφουμε, πως παίρνουν σχήμα εφημερίδας και πως τυπώνονται σε χαρτί.
Δύσκολο έργο να εξηγήσεις σε παιδιά. Δύσκολο και συνάμα αποδεικτικό του υψηλού λειτουργήματος που ασκούν οι εκπαιδευτικοί. Προσπαθήσαμε να μιλήσουμε απλά, χωρίς φιοριτούρες, χωρίς περίπλοκα σχήματα που συνήθως συσκοτίζουν αντί να ενημερώνουν. Και μάλλον κάναμε καλή δουλιά στο γραφείο των συντακτών και στον χώρο εκτύπωσης της εφημερίδας. Αλλά καλού κακού για να εξασφαλίσουμε και την ευμενή κρίση των επισκεπτών μας φροντίσαμε να τους κεράσουμε πριν με τη συνοδεία και λίγων γονιών η «αποβατική» ομάδα του Λαοδικηνού αποχωρήσει.
Ευχαριστούμε τα παιδιά για την αθωότητα με την οποία πλούτισαν τη μέρα μας και είμαστε πάντα ανοιχτοί σε παρόμοιες επισκέψεις.
Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2010 14:15
«Απόβαση» του Λαοδικηνού στις εγκαταστάσεις μας
Δεν προλάβαμε να πιούμε τον καφέ μας, να ανοίξουμε τους υπολογιστές μας, πρωί Παρασκευής 22 Ιανουαρίου και στα γραφεία μας δεχθήκαμε την επίθεση αγάπης 17 μικρών μαθητών από το Δημοτικό Σχολείο Λαοδικηνού. Επικεφαλής της πρωινής «απόβασης» ο δάσκαλος του σχολείου και ιθύνων νους της δραστήριας σχολικής μονάδας που αναπτύσσει σειρά εκδηλώσεων κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα που κρατούν «ζωντανό» το χωριό, Λάζαρος Χατζής. Μαζί του η νηπιαγωγός Ελένη Δεληαλή και τα 17 αγγελούδια του σχολείου, εκ των οποίων τα δυο από τη γειτονική Χρυσόπετρα.
