Πολίτες του ν. Κιλκίς
Η περασμένη εβδομάδα και τα εξοργιστικά «κατορθώματα» του κ. Γιώργου Παπανδρέου εξηγούν ίσως καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό επιχείρημα γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι επικίνδυνος για τον τόπο και γιατί η Ελλάδα έφτασε στο χείλος της καταστροφής επί πρωθυπουργίας του.
Παρεμπιπτόντως είναι επικίνδυνος και για το κόμμα του, αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει και αρμοδιότεροι να κρίνουν είναι τα κομματικά μέλη του ΠΑΣΟΚ εφόσον θελήσουν να τον έχουν και πάλι πρόεδρό τους.
Παρέλαβε την Ελλάδα με υψηλό έλλειμμα αλλά ακόμα και τέσσερις μήνες μετά την πρωθυπουργία του η Ελλάδα δανειζόταν με επιτόκια κατά τι μόνο υψηλότερα των αντίστοιχων της Γερμανίας. Ως αποτέλεσμα της υψηλής δανειοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας. Επιδόθηκε σε μια πρωτοφανή για Έλληνα πολιτικό επιχείρηση δυσφήμισης της χώρας και κατόρθωσε να θέσει σε κίνηση από την Άνοιξη του 2010 την κούρσα των επιτοκίων. Επιστράτευσε με συνεχή αμφισβήτηση των οικονομικών στοιχείων να θέσει την χώρα υπό την οικονομική επιτήρηση της Κομισιόν και στη συνέχεια ανέλαβε να διεθνοποιήσει έτι πλέον την κηδεμόνευση της οικονομίας και των ελληνικών νοικοκυριών.
Αδρανής στα όσα πολλά όσα όφειλε να πράξει και υπερδραστήριος όπου έχρηζε να σιωπήσει ή να διατηρήσει συνετή πολιτική χαμηλών τόνων κατόρθωσε να υλοποιήσει το όνειρό του. Να εγκαταστήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αρχικά ως συνδιαχειριστή της οικονομικής πολιτικής και στη συνέχεια ως ανώτατο επόπτη.
Έτσι παγίωσε στην Ελλάδα καθεστώς πλήρους οικονομικής υποτέλειας στην Τρόικα, υλοποιώντας τον σχεδιασμό του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν συναντιόταν στα κρυφά με τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την ίδια ώρα που από τα μπαλκόνια διακήρυσσε ότι «λεφτά υπάρχουν».
Ύστερα από δυο μνημόνια και ένα μεσοπρόθεσμα «κατόρθωσε» να φτωχύνει της Ελλάδα και τους Έλληνες, να διαλύσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας, να εκτοξεύσει την ανεργία, να καταστήσει δυστυχείς τους Έλληνες.
Έσχατο κατόρθωμα του κ. Παπανδρέου και της άθλιας κυβέρνησής του ήταν να θέσει εν κινδύνω τη θέση της χώρας μας στο ευρώ και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρώντας να αναιρέσει τον βασικό πυλώνα της εξωτερικής μας πολιτικής που κατοχύρωσε ο αείμνηστος Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Και τότε βέβαια μπροστά στο θανάσιμο εθνικό κίνδυνο χρειάστηκε η αποφασιστική και ενεργητική παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας που απάλλαξε την χώρα από την καταστροφική ηγεσία του κ. Παπανδρέου.
Πολίτες του Κιλκίς
Τώρα πια κανείς δεν δικαιούται να αναζητεί τις αιτίες της καταστροφής. Γνωρίζουμε τον καταστροφέα. Και μαζί μας και ολόκληρη η Ευρώπη και ο κόσμος αναγνωρίζουν τον ανίκανο πολιτικό που κατόρθωσε, ηγούμενος μιας μικρής σχετικά οικονομίας, να αναφλέξει την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία με το «ανέκδοτο» της διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
Δεν θέλω να σχολιάσω εκτιμήσεις πολλών πολιτών ότι όλα αυτά δεν συνιστούν θέμα ανικανότητας, αλλά επιλογής του κ Παπανδρέου. Πάντως αν η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελούσαν επιλογές του, αμφιβάλλω αν θα υπήρχαν ασφαλέστερες και αποτελεσματικότερες πολιτικές για να υλοποιήσει τις επιλογές αυτές.
Τις τελευταίες ημέρες ζήσαμε ένα σύγχρονο θέατρο του παράλογου – δυστυχώς και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο- με την αγωνιώδη προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να διατηρήσει την καρέκλα του. Ο κ Παπανδρέου είναι επικίνδυνος για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Και κάθε κυβέρνηση χωρίς τον ίδιο στη σύνθεση της αποτελεί λίγο έως πολύ κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Η απομάκρυνσή του από τη ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας υπήρξε πατριωτικό καθήκον κάθε Έλληνα. Και σε αυτήν την ευθύνη ανταποκρίθηκε ο Αντώνης Σαμαράς. Θέτοντας υπό το εθνικό συμφέρον και το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον. Είναι η μοίρα της Νέας Δημοκρατίας να χαράζει τους δρόμους του εθνικού συμφέροντος και να διασώζει τον τόπο κάθε φορά που κινδυνεύει.
