-  '' Ποιούς κοινωνιοκεντρικούς στόχους είχε ο ανδρεϊκός ''σοσιαλισμός''. Βάφτισε ''αναδιανομή εισοδήματος'' την πιο αδιάντροπη αναξιοκρατία..Να χρυσοπληρώνεται ο συνδικαλισμένος εκβιαστής κηφήνας και να λιμώττει ο εργατικός και ταλαντούχος. Κατάργησε την αναγνώριση και αξιολόγηση της αριστείας, τις θεσμικές προϋποθέσεις της άμιλλας, ισοπέδωσε τις αξιοκρατικές ιεραρχήσεις στη στελέχωση του κράτους. Προχώρησε στο έγκλημα να αποκόψει τη γλώσσα των ελλήνων από την ιστορική της γραφή και στη συνέχεια συκοφάντησε τη συνείδηση καταγωγής σαν ( περίπου φασιστικό) εθνικισμό.''  Και συμπληρώνει παρακάτω:
   ''Σαράντα χρόνια τώρα ''νόμος είναι το δίκιο του εργάτη '',είναι η ''αυτοαξιολόγηση'' (!) να δηλώνει ανεξέλεγκτα πόση σοδειά του να επιδοτηθεί. Μιμείται τις αναρίθμητες στρατιές των διορισμένων με κομματικό σημείωμα στο Δημόσιο που πληρώνονται για να κάθονται, αντιπροσφέροντας την ψήφο τους και τον φανατισμό τους στο κόμμα που τους εξαγόρασε.  Τέτοια συμπτώματα έσχατης κοινωνικής παρακμής και σήψης ονοματίζονται, σαράντα χρόνια τώρα, ''κοινωνικές κατακτήσεις'' και ''ιερά δικαιώματα''.
 
 Αυτά, μεταξύ άλλων, καταλογίζει ο συγγραφέας στους........ σοσιαλιστές. Και μή νομίσετε ότι ο φιλόσοφος χαρίζεται στη δεξιά. Τα ίδια σκ... έτρωγαν και κείνοι, αφου κι αυτούς τους περιποιείται με ένα σωρό απαξιωτικά επίθετα (Τ α περί βρώσης των πολιτικών  της δεξιάς είναι σε δική μου .....μετάφραση)
  Αλλ' ούτε και στους Συριζαίους χαρίζεται ο Γιανναράς.
  Για να τιμωρήσουν, λέει,οι έλληνες αυτούς τους 'αμοραλιστές σπιθαμιαίους' πολιτικούς (εννοεί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) αφενός εγκατέστησαν (ανεπανόρθωτα) στη βουλή τον υπόκοσμο των νεοναζιστών τραμπούκων και αφετέρου από απελπισία ή για εκδίκηση ανάγκασαν δύο εκατομμύρια διακόσιες σαράντα εξ χιλιάδες έλληνες να ψηφίσουν τους αγραβάτωτους ιδεοληπτικούς με την παιδαριώδη επιπολαιότητα ότι θα νικήσουμε τον καρκίνο φορώντας την άσπρη μπλούζα των γιατρών.

   Ύστερα από αυτό το κείμενο, δεν χρειάζεται να ψάξω για το ποιός φταίει για το χάλι αυτής της δυστυχισμένης Χώρας