Όταν πριν από 23 χρόνια μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που δραστηριοποιούνταν στον τότε Οργανισμό Πολιτισμού Νέας Γενιάς και Αθλητισμού (ΟΠΟΝΓΑ), σκέφτηκαν να οργανώσουν στον τόπο μας ένα Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας δεν μπορούσαν να μαντέψουν την περιπετειώδη συνέχεια των πραγμάτων. Με εφόδια την αμέριστη συμπαράσταση του τότε Δημάρχου κ. Δ. Τερζίδη, το μεράκι της ομάδας μας, και την απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις άγνοια κινδύνου πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά.
Τα πρώτα χρόνια δύσκολα. Η επιφυλακτική στάση και οι αμφιβολίες φυσιολογικές, και η κριτική αυστηρή αλλά όχι αποτρεπτική. Το πείσμα του Καλλιτεχνικού Διευθυντή και των υπόλοιπων συντελεστών του θεσμού περίσσευε. Η πίστη στον κοινωνικό στόχο μας χαλύβδωνε απέναντι στην όποια στείρα άρνηση, και η καλόπιστη κριτική μας βελτίωνε.
Το αποτέλεσμα δεν άργησε να φανεί. Ένταξη του Κιλκίς στο πολιτισμικό Δίκτυο Πόλεων του Υπουργείου Πολιτισμού, υπογραφή πενταετούς προγραμματικής σύμβασης με το εν λόγω Υπουργείο που προέβλεπε ετήσια συγχρηματοδότηση 100.000€, και τέλος ένταξη του θεσμού στο ΕΣΠΑ που εξασφάλιζε την οικονομική επιβίωση του Φεστιβάλ για 5 χρόνια.
Η μάχη της πιστοποιημένης ποιότητας είχε κερδηθεί. Τα φτερά άνοιξαν και οραματιζόμασταν το Φεστιβάλ να οδηγεί το Κιλκίς στη χορεία των ευρωπαϊκών πόλεων που πρωτοπορούν στην τέχνη του κουκλοθεάτρου και της κατασκευής κούκλας. Η συνεργασία μας με το Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ παραμένει για όλους εμάς διαρκής στόχευση.
Το πλήρωμα του χρόνου όμως κάποτε ήλθε και η αρχική ομάδα των σκαπανέων του Φεστιβάλ σταμάτησε τη λειτουργία της, αλλά ποτέ το ενδιαφέρον της για την τύχη του θεσμού. Οι εφημερίδες συνέχισαν να συμπαραστέκονται και οργανωμένες ή μη φωνές να αγωνιούν. Η οικονομική κρίση δυνάμωνε τις επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα, και τα προβλήματα της κοινωνίας αποδυνάμωναν τη διεκδίκηση για συνέχιση της προσπάθειας.
Η τωρινή προγραμματική συμφωνία μεταξύ του Δημάρχου Κιλκίς κ. Δ. Κυριακίδη και της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνας Μενδώνη πιάνει το νήμα από εκεί που το έκοψε η συγκυρία, και το δημιούργημα του Κιλκίς ξαναέρχεται στον γενέθλιο τόπο του, έχοντας για δεύτερη φορά ως πιστοποίηση ποιότητας την εμπιστοσύνη του αρμόδιου Υπουργείου της Πολιτείας.
Και όλοι εμείς, που ζήσαμε τη γέννηση και την ενηλικίωση του πολιτισμικού μας «παιδιού», χαιρόμαστε και στεκόμαστε δίπλα σε όσους συνεχίζουν να ονειρεύονται έναν κόσμο με χρώματα και ανέμελα παιδιά που διδάσκονται και διδάσκουν.
