Σε δυο εβδομάδες θα κληθούν οι νεοδημοκράτες να επιλέξουν το νέο αρχηγό του κόμματός τους. Αναρωτιόμαστε με ποια κριτήρια θα ψηφίσουν. Δηλαδή τίνος τα πολιτικά χαρακτηριστικά θα επιλέξουν.  Διότι από τη συζήτηση που γίνεται μέσω των  μηνυμάτων που εκπέμπουν οι δυο υποψήφιοι μόνο πολιτικός διάλογος δεν γίνεται.. Εξηγούμαστε: Δεν χρειάζεται να ψαχνόμαστε, ισχυρίζεται ο Σαμαράς. Έχουμε ιδεολογία. Τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, προφανώς που καταστατικά   είναι η πυξίδα του κόμματος. Αλλά μήπως ετούτος ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός δεν ηττήθηκε στις εκλογές; Εκτός κι αν δεν εφαρμόστηκε σωστά. Αλλά και οι δυο διεκδικητές της προεδρίας υπουργοί του Καραμανλή ήταν. Πότε εκφράστηκε η διαφωνία τους; Και που πράγματι απέκλινε;
Θα πει κάποιος πως όλα τούτα είναι «περιδιαγραμμάτου» Μόνο που ο αντίλογος είναι πως ετούτα τα «μικρά γράμματα» είναι που όταν κάποιος γίνει κυβέρνηση καθορίζουν την τύχη του. Κι όποιος θερίζει ανέμους ως ανέμελη αντιπολίτευση εισπράττει συντριβές ως υπεύθυνη κυβέρνηση.