Πρώτα τα καλά συναισθήματα!
Παρουσιάστηκα, ως αποσπασμένος Δάσκαλος, σ’ ένα σχολείο της περιοχής Στουτγάρδης του κρατιδίου Βάδης Βυρτεμβέργης (Bad Würtemberg), στην πόλη Heilbron, μια πόλη 150χιλιάδων κατοίκων, όπου με υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό οι συμπατριώτες μας γιατί είδαν ότι θα συνέχιζε να λειτουργεί το σχολείο τους τα τμήματα Μητρικής Γλώσσας (Τ.μ.Γ). Γρήγορα όμως για λόγους που δεν ενδιαφέρουν το τρέχον κείμενο αναγκάστηκα να παρουσιαστώ στο κρατίδιο της Κάτω Σαξωνίας (Niedersachsen) σε μια πολίχνη 35χιλιάδων κατοίκων έξω από το Αννόβερο (Hannover) το Stadthagen. Τοποθετήθηκα στα Τ.μ.Γ με 37 παιδιά από τις γύρω περιοχές που γρήγορα ανέβηκε ο αριθμός τους στα 70 από τα οποία τα 23 ήταν μουσουλμανάκια της Δ. Θράκης και τα οποία πριν με εντολή κάποιων αστοιχείωτων από το ελληνικό Προξενείο Aννοβέρου δεν τα δέχονταν οι Έλληνες Δάσκαλοι, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία που ξεφεύγει από το μικρό αυτό κείμενο.
Η Διευθύντρια του Σχολείου Frau Grott και η υπεύθυνη των ξένων δασκάλων της μείζονος περιοχής Brigitte von Bachman αλλά, και όλο το προσωπικό με δέχτηκαν με τέτοια θέρμη που με παραξένεψε, γιατί, έχοντας υπ όψη τις διηγήσεις των γονέων μου, αλλά, και των μεγαλύτερων αδελφών μου (ουκ ολίγων, 7 παρακαλώ), από την παρουσία των γερμανών την περίοδο της Κατοχής ήταν τελείως αρνητική.
Παρ όλο που τα γερμανικά μου και τα λίγα αγγλικά δεν βοηθούσαν και πολύ στις συναναστροφές με συναδέλφους γερμανούς η συνεργασία ήταν εξαιρετική. Έτσι, οι κακές εντυπώσεις διαλύθηκαν γρήγορα και η ένταξη μου ανάμεσα στους συναδέλφους γερμανούς ήταν απολύτως φυσιολογική και φιλική θα έλεγα. Στις συνεδριάσεις και στα διαλείμματα ήμουν -χωρίς να το επιδιώκω- το επίκεντρο των συζητήσεων, σφυροκοπώντας με, με ερωτήσεις για όσα ήξεραν για την Ελλάδα ή είχαν διδαχτεί στα σχολεία τους για την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας Ελλάδας.
Οι απαντήσεις μου προκαλούσαν πολλές φορές τη δυσφορία ορισμένων συναδέλφων γιατί απαντούσα θα έλεγα ελληνοκεντρικά. Όλες τις απορίες τους τις έλυναν οι αρχαίοι Έλληνες μέσω της γλώσσας και των επιτευγμάτων τους τόσο στην εξερεύνηση του διαστήματος όσο και σ όλες της επιστήμες της εποχής. Μία από τις αναρίθμητες ερωταπαντήσεις που συζητούσαμε με διέκοψε η συνάδελφος κ. Άππελ (Fr. Appel) σύζυγος μεγαλοδικηγόρου. α! Dimitrios όλα ελληνικά τα κάνεις.
Παίρνοντας την ευκαιρία που μου έδωσε τη ρώτησα: τι έχουμε κυρία Άππελ τώρα; και γιατί δεν είμαστε στην τάξη μας; Μου απάντησε «ευθαρσώς» και με περισσή σιγουριά: Ma έχουμε PAUSE Dimitrios! Bravo Fr.Appel!! έχουμε pause. Δηλαδή διάλειμμα, δηλαδή διακοπή, δηλαδή, π α ύ σ η- p a u s e. Αν δεν ήταν αυτή η ελληνική λέξη, η παύση –pause, εσύ θα έμπαινες το πρωί στην τάξη σου και θα έφευγες το μεσημέρι Fr. Appel! Δεν φαντάζεσθε το τι επακολούθησε, αγαπητοί αναγνώστες, στην ομήγυρη των 34 συναδέλφων.
Το ίδιο φιλικό κλίμα επικρατούσε και ανάμεσα σε άλλους γερμανούς με τους οποίους έκανα παρέα, ένας απέραντος σεβασμός στην αρχαία Ελλάδα αλλά και στη σημερινή την οποία εκπροσωπούσα εγώ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πρόεδρος των εκπαιδευτικών της Κάτω Σαξωνίας ο Ρίtsi Βίλμερς (Richart Wilmers), ο οποίος προστάτευε όλους τους ξένους δασκάλους από τις αυθαιρεσίες των προϊσταμένων τους, όπως και του γράφοντος. Ελαφρύ το χώμα που προ 3/μήνου τον σκέπασε.
Και τώρα, τα άσχημα συναισθήματα.
Στη Γερμανία ανήκουν, μάλλον, γερμανοί ήταν και οι προκαλέσαντες τους 2 παγκοσμίους πολέμους με τα εκατομμύρια των θυμάτων τους και που τις συνέπειές τους πλήρωσε με μεγάλο κόστος η χώρα μας. Στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο η πατρίδα μας μετέχουσα στο πλευρό των συμμάχων (Αντάντ) δεν μπόρεσε να προστατέψει από τις συνέπειές του τον ελληνισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άφησε να χαθεί μετέπειτα από τις ορδές του μισητού Κεμάλ 3/χιλιετής ελληνικός πολιτισμός και, δυστυχώς, ο αφανισμός του Ποντιακού Ελληνισμού από τις ορδές του αιμοσταγούς Κεμάλ Ατατούρκ. 353000 είναι τα καταμετρημένα θύματα των Ποντίων προγόνων μας που κακοποιήθηκαν, βιάστηκαν και κατακρεουργήθηκαν, κι ένας 3/πλάσιος αριθμός χάθηκε στα σκοτάδια της Κεμαλικής «ισονομίας και ισοπολιτείας, Γερμανός ήταν και αυτός που σχεδίασε την εξόντωση του ελληνισμού της Μ. Ασίας, ο γερμανός αρχιστράτηγος Liman fon Sanders (του έδωσε και τον τίτλο του πασά του μισέλληνα γερμανού).
Αλλά, για αυτά έγραψαν πάρα πολλά διαπρεπείς Ελληνες Πόντιοι συγγραφείς, κάνοντάς τα γνωστά και στους «ελλαδίτες» Έλληνες, αναγκάζοντας τελικά και την Ελληνική Βουλή να αναγνωρίσει ως γενοκτονία το χαμό των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας το 1994, 80 χρόνια μετά, καθιερώνοντας μάλιστα και ως εθνική επέτειο την 19η Μαΐου. Γερμανοί ήταν επίσης οι κατοχικοί στρατιώτες με τις θηριωδίες του Διστόμου, των Καλαβρύτων και τόσων άλλων διασκορπισμένων ανά τη χώρα εγκλημάτων.
Γερμανός ήταν και ο Σόιμπλε με την παρέα του που λίγο έλειψε να στοιχίσει στη χώρα μας την έξοδο από την ΕΕ , με όλα τα δεινά που επακολούθησαν μέσω της λιτότητας και των Μνημονίων που φτωχοποίησαν και εξόντωσαν μια πολύ μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Αλλά, και η κ. Μέρκελλ (Fr. Merkell) γερμανίδα είναι και δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση της έναντι της Ελλάδας και κατά την περίοδο των Μνημονίων (μια στο καρφί και μια στο πέταλο) και τώρα τελευταία στην εναντίωσή της στην έκδοση ευρωομολόγου ή κορωνοομολόγου εν μέσω της πρωτοφανούς υγεινομικής και οικονομικής που θα ακολουθήσει κρίσης, πράγμα, που προκρίνει και η ΕΚΤ και 9 χώρες της Ευρωζώνης μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, Ελλάδα και άλλες 5 χώρες, με το 57% της οικονομίας της ΕΕ.
Δεν ξέρω αν τους εμποδίζει, αγαπητοί φίλοι, το μεγάλο διαχρονικό κόμπλεξ έναντι της αρχαίας Ελλάδας που όπως είπε ένας γερμανόφωνος Ελβετός επιστήμονας (συγχωρείστε με που διαφεύγει το όνομά του) το περίφημο «δεν μπορώ άλλο αυτούς τους Έλληνες όποια πέτρα και να σηκώσεις θα τους βρεις από κάτω».
Καταλήγοντας, θα ήθελα να ρωτήσω και να ερωτηθώ βέβαια, που είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και η ενιαία αντιμετώπιση των δυσκολιών και των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι πολίτες και που επαγγέλλονται οι ευρωπαϊκοί θεσμοί; ΄Ετσι θα πραγματοποιηθεί η Ενιαία Ευρώπη που οραματίστηκαν και υπηρέτησαν αυτό το όραμα ηγέτες, όπως ο Χελμουτ Κόολ, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Βίλυ Μπραντ, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χέλμουτ Σμιττ, και άλλοι βεβαίως που δεν μπορεί να καταχωρηθούν σε ένα άρθρο με περιορισμένο πάντα χώρο και χρόνο για την Εφημερίδα μας, την ΠΡΩΙΝΗ και τις ΕΙΔΗΣΕΙΣ του ηρωϊκού Κιλκίς.
