Δεν είναι η πρώτη φορά που καταδικάζονται αγρότες λόγω της συμμετοχής τους σε κινητοποιήσεις που απολήγουν σε κατάληψη δρόμων. Εναπόκειται στο δικαστή να κρίνει κάθε φορά αν η εν λόγω ενέργεια – σε κάθε περίπτωση ποινικό αδίκημα- αποτελούσε προστασία υπέρτερου αγαθού (η επιβίωση της οικογένειας και της αγροτικής εκμετάλλευσης εν προκειμένω) ή αν οι καταληψίες ενήργησαν καταχρηστικά παρακωλύοντας τη συγκοινωνία.
Στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο  Πολυκάστρου την περασμένη Τετάρτη 23 αγρότες καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 8 έως 10 μηνών λόγω της συμμετοχής τους στις αγροτικές κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου 2010, όταν και προχώρησαν σε ωριαίες διακοπές της συγκοινωνίας μπροστά από το τελωνείο Ευζώνων.
Η υπεράσπιση (παραστάτης στους στη δίκη ο δικηγόρος Γ. Γεωργαντάς) επικαλέστηκε ότι οι κατηγορούμενοι με την πράξη τους προστάτευσαν υπέρτερο αγαθό, την επιβίωσή τους.
«Είμαι στα χωράφια από τα 13 μου χρόνια. Στα  67 μου χρόνια είμαι πάντα χρεωμένος» κατέθεσε ο πρώην δήμαρχος Πολυκάστρου Δημ. Κουλίνας για να αποδώσει το μέγεθος της απόγνωσης των κατηγορούμενων αγροτών.
Ο πρόεδρος του σωματείου των αγροτών εκείνη την περίοδο Στέργιος Πελτεκιάδης στην απολογία του προέταξε το ίδιο επιχείρημα καταλήγοντας πως δεν υπήρχε άλλο μέσο πίεσης και άλλη μορφή διαμαρτυρίας για να καταστεί σαφής στην κυβέρνηση και στην κοινωνία το μέγεθος της απόγνωσης και των οξυμένων προβλημάτων τους.
Ο δικαστής όμως είχε διαφορετική γνώμη «Θα μπορούσατε να μην πουλήσετε τα προϊόντας σας» αντέταξε.  
Η υπεράσπιση επικαλέστηκε επίσης ότι η διακοπή της κυκλοφορίας είχε κυρίως συμβολικό χαρακτήρα αφού και ολιγόλεπτη ήταν και σε περιπτώσεις ανάγκης άνοιγαν τα μπλοκ.
Το δικαστήριο εν τέλει καταδίκασε χωρίς ελαφρυντικά, παρά την εισήγηση του εισαγγελέα που πρότεινε την ενοχή τους με το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων,  τους 23 αγρότες με τις προαναφερθείσες ποινές. Μάλιστα στον πρόεδρο του σωματείου Στέργιο Πελτεκιάδη επιβλήθηκε ποινή 12 μηνών.
Οι καταδικασθέντες αγρότες άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι.