Είναι γνωστό ότι η πορεία της συγκρότησης του έθνους – κράτους της τουρκικής αστικής τάξης συνοδεύτηκε από διώξεις των διαφόρων μειονοτήτων, ανάμεσά τους και οι Έλληνες του Πόντου. Τα πλήγματα δεν ήταν ίδια σε όλους, αφού ο φτωχός λαός ήταν αυτός που υπέστη τις μεγαλύτερες συνέπειες. Δεν είχαν απέναντί τους γενικά και αόριστα τους Τούρκους, αλλά την αστική τάξη της Τουρκίας, η οποία ήθελε να βγάλει από τη μέση το ελληνικό κεφάλαιο, καθώς και την αστική τάξη της Ελλάδας, η οποία τους άφησε στη μοίρα τους.
Από κει και πέρα, για πολλοστή φορά ανοίγονται ζητήματα που αξιοποιούνται για αποπροσανατολισμό απ’ την αντιλαϊκή λαίλαπα, για την οποία είναι συνυπεύθυνοι η κυβέρνηση και τ’ άλλα κόμματα.»
--------------------
«Η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού και η διαχρονική εξέλιξη του ζητήματος», ήταν το θέμα του 1ου Επιστημονικού Συνεδρίου που έγινε στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη», στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης 11- 13 Μάη 2007. Το συνέδριο διοργάνωσε ο Σύλλογος Καυκασίων Καλαμαριάς «Ο Προμηθέας».
Συμμετείχαν με εισηγήσεις τους 23 ειδικοί επιστήμονες, ιστορικοί και δημοσιογράφοι. Ανάμεσά τους μίλησαν οι: Παρίσης Αγγελίδης, δημοσιογράφος, Κώστας Αυγητίδης, Ιστορικός - Συγγραφέας, Αναστάσης Γκίκας, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών - ιστορικός, Νίκος Παπαγεωργάκης, ιστορικός, Γιώργος Τεμεκενίδης, ιστορικός - φιλόλογος, Γιώργος Χουρμουζιάδης, ομότιμος καθηγητής αρχαιολογίας του ΑΠΘ, βουλευτής του ΚΚΕ.
Ο Χαιρετισμός της Αλέκας Παπαρήγα Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. στο παραπάνω 1ο Επιστημονικό Συνέδριο:
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι
Χαιρετίζω τις εργασίες του Συνεδρίου σας εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Τα θέματα που θα σας απασχολήσουν είναι πολύ σημαντικά και πιστεύουμε χρήσιμα για όλους.
Επισημαίνω ιδιαίτερα το γεγονός ότι ένας μαζικός λαϊκός φορέας, όπως ο σύλλογός σας, διοργανώνει επιστημονικό Συμπόσιο. Επιβεβαιώνεται ότι η μελέτη και η γνώση της Ιστορίας δεν είναι μόνο των ειδικών θέμα και αρμοδιότητα, είναι – ή πρέπει να γίνει – και των εργαζομένων.
Σε μια εποχή που η Ιστορία όλο και περισσότερο γίνεται αντικείμενο αποδόμησης, αναθεώρησης και διαστρέβλωσης, η παραγωγή επιστημονικής γνώσης πτυχών της ιστορίας των λαών αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Σήμερα αναδεικνύεται όσο ποτέ η ανάγκη για ιστοριογραφικές προσεγγίσεις του παρελθόντος που να θεμελιώνονται σε επιστημονικές μεθόδους, σε αναλυτικές και κριτικές βάσεις. Για έρευνες που να στηρίζονται σε αντικειμενικές πηγές και αρχειακά δεδομένα και όχι στην επιλεκτική, μερική και αποσπασματική αξιοποίηση «στοιχείων» με σκοπό τη σύνθεση μιας ιστορικής πραγματικότητας «κομμένης και ραμμένης» στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Επιτρέψτε να επαναλάβω ότι η αλήθεια αποτελεί εργαλείο για τον λαό, για την διαμόρφωση της ιστορικής του συνείδησης, για την δημιουργία συμπερασμάτων χρήσιμων τόσο για το παρελθόν, όσο και για το παρόν, μα κυρίως για το μέλλον.
Ευχόμαστε λοιπόν κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας, προσβλέποντας σε μια παραγωγική και εποικοδομητική συζήτηση.
11 Μαΐου 2007 Αλέκα Παπαρήγα
--------------
«… Οι νεότουρκοι του κεμαλικού καθεστώτος ολοκλήρωσαν το σχέδιο για τον οριστικό αφανισμό των Ελλήνων του ιστορικού Πόντου , το ολοκαύτωμα των Ποντίων ζητά την ιστορική του δικαίωση. Τα 355.000 περίπου θύματα της αγριότητας της κεμαλικής βαρβαρότητας στο διάστημα 1916 - 1923. όπου διαπράχθηκε συνειδητά και στυγνά η γενοκτονία του Ποντιακού ελληνισμού και ο βάρβαρος ξεριζωμός ενός ολόκληρου λαού από τις εστίες του Εύξεινου Πόντου , όπου ένας πολιτισμός που διατήρησε την αρχαία ελληνική γλώσσα του πάνω από 3.000 χρόνια, υπέστη μια από τις εγκληματικότερες ενέργειες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, ζητούν την ηθική δικαίωση. Δικαίωση που δεν αφορά μόνο τον ελληνικό λαό και τον Ποντιακό ελληνισμό, αλλά και την ανθρωπότητα συνολικά,…»
«…Η περίπτωση του δράματος του ολοκαυτώματος του Ποντιακού ελληνισμού απεικονίζει ανάγλυφα τις δύο κυρίαρχες συνιστώσες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπως με έξοχο τρόπο προσδιορίζει ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων ιστορικών Νικόλαος Σβορώνος. Από τη μια μεριά ο αντιστασιακός χαρακτήρας των Ελλήνων και από την άλλη η απουσία εθνικής συνείδησης στη νόθα και εξαρτημένη ελληνική αστική τάξη και των πολιτικών εκφραστών της, η οποία φέρει σοβαρότατες ευθύνες για τους κυνικούς ακρωτηριασμούς, αλλά και τη σημερινή απαράδεκτη εκμετάλλευση των Ελληνοποντίων και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού…»
Από ομιλία του Γεωργίου ΠΑΠΑΣΙΜΟΥ Δικηγόρου Υποψηφίου Νομάρχης Τρικάλων της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (Ν.Α.ΣΥ.)
Διαχρονικά το ΚΚΕ επέμενε και επιμένει ότι τα ιστορικά γεγονότα είχαν και έχουν ταξικό περιεχόμενο, ταξικές είναι οι αιτίες γέννησής τους. Με την έννοια αυτή δεν αρκεί να αναφερόμαστε μόνο και αποκλειστικά στους φυσικούς αυτουργούς, πρέπει να φωτογραφίζουμε και τους ηθικούς αυτουργούς που κρύβονται πίσω από τέτοια κτηνώδη εγκλήματα.
Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων έλαβαν προτεραιότητα πάνω από κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, κάθε ανθρώπινο πόνο. Ο καπιταλισμός λοιπόν είναι η μήτρα που γεννάει τους πολέμους που, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του, στέλνει ολόκληρους λαούς στο θάνατο, στη φτώχεια, στην τραγωδία.
---------------------
Για τη Γενοκτονία των Θρακών
Εμείς οι Θρακιώτες δεν ξεχνάμε τις φοβερές διώξεις των προγόνων μας από Τούρκους και Βουλγάρους που μπορούν να χαρακτηριστούν γενοκτονία. Δεν ξεχνάμε την 6η Aπριλίου του 1914 ήταν η ημέρα που οι Nεότουρκοι επέλεξαν για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Aρκαδιουπόλεως και της Bιζύης, αλλά και άλλων θρακικών περιοχών. Ήταν Kυριακή του Πάσχα, αυτού που στη μνήμη των Θρακιωτών έμεινε ως «το Mαύρο Πάσχα». H 6η Aπριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους βάσει ενός σατανικά οργανωμένου και μεθοδικά μελετημένου σχεδίου, όπως προκύπτει από τα τουρκικά αρχεία: Με βίαια μέσα, με εμπορικό αποκλεισμό, με βαριά φορολογία, λεηλασίες περιουσιών, τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις, υποχρεωτικής στράτευσης, ατιμώσεις, ομαδικές σφαγές, εκτοπισμούς καταναγκαστική εργασία (τάγματα εργασίας) εξανάγκασαν τους Θρακιώτες να εγκαταλείψουν την Αν. Θράκη. Έτσι την περίοδο 1913 – 1917, 232.000 Θρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πανάρχαιες πατρογονικές εστίες και να καταφύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού.
Άλλοι 96.000 οδηγήθηκαν στην Μ. Ασία σε καταναγκαστικά έργα από όπου ελάχιστοι γύρισαν,
Η απόφαση για την καθιέρωση σε πανελλήνια κλίμακα της 6ης Απριλίου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού εγκρίθηκε με σχετικό ψήφισμα στο 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών (Διδυμότειχο – Ιούνιος 2006) και με πρόσφατη σύσταση προς τους Συλλόγους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων (Π.Ο.Θ.Σ.) κατά τις εργασίες του ετήσιου Γνωμοδοτικού Συμβουλίου της Π.Ο.Θ.Σ. (Χρυσούπολη Καβάλας – 25 Νοεμβρίου 2007).
Δεν ξεχνάμε ότι από το 1857 με τις ταραχές που δημιούργησαν στην Φιλιππούπολη ως την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας το 1870-1872 και την καλλιέργεια του Πανσλαβισμού, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Ενδεικτικά μερικές από τις θηριωδίες και καταστροφές Ελληνικών πόλεων από του Βουλγάρους:
Βάρνα της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης): Ο πολυπληθής Ελληνικός πληθυσμός εξοντώθηκε σχεδόν ολοσχερώς από τους Βανδαλισμούς, τις θηριωδίες και τις φρικαλεότητες των Βουλγάρων στις 1/7/1906.
Φιλιπούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης): ολοσχερής εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού από του; Βουλγάρους με βανδαλισμούς και λεηλασίες (16/7/1906).
Πύργος της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης): ολοσχερής εξόντωση του πολυπληθέστατου ελληνικού πληθυσμού από του; Βουλγάρους με βανδαλισμούς και λεηλασίες (16/7/1906).
Στενήμαχος της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης): ολοσχερής εξόντωση του πολυπληθέστατου ελληνικού πληθυσμού από τους Βουλγάρους με βανδαλισμούς και λεηλασίες (23/7/1906).
Αγχίαλος της Ανατολικής Ρωμυλίας (Βόρειας Θράκης): ολοσχερής καταστροφή.
…και ο κατάλογος δεν έχει τέλος…
Δεν ξεχνάμε τα Ντουρντουβάκια… έτσι λέγονταν οι εκατοντάδες Έλληνες που χάθηκαν στα αζήτητα της Ιστορίας. Επιστρατεύτηκαν και ακολούθησαν, καταναγκαστικά, τα τάγματα εργασίας (κατά τα Αμελέ Ταμουρού των Τούρκων) του βουλγαρικού στρατού κατοχής (1941-45). Κρατήθηκαν παράνομα ως όμηροι και, κάποιοι, πέθαναν σε Βουλγαρικό έδαφος που δυστυχώς ξεχάστηκαν από τους περισπούδαστους απογόνους τους.
Και βέβαια όλοι μας δεν πρέπει να ξεχνάμε τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας.
Τη γενοκτονία των Θρακών τη λησμόνησε η Βουλή των Ελλήνων. Δεν τη γνωρίζουν προφανώς οι Έλληνες Βουλευτές. Τις υπομνήσεις και τις διαμαρτυρίες και αντιδράσεις των Θρακών επί αυτού, καθώς και τα ατράνταχτα στοιχεία και ντοκουμέντα των Ιστορικών δεν τα έλαβαν υπόψη Η επίσημη Ελληνική πολιτεία γενικά, ήταν και παραμένει άδικη για τους χαμηλών τόνων Θράκες .
Κώστας Πινέλης