Εισαγωγικά.  Αν και πολλά από τα παρακάτω έχουν αναφερθεί στην προηγούμενη σειρά άρθρων για τη Θράκη, θεωρείται απαραίτητο κάποιο να επαναληφθούν ως εισαγωγικά για το κύριο θέμα που αφορά την παρουσία και την ιστορία των Θρακών και γενικά των Ελλήνων στην Ανατολική ρωμυλία και Βουλγαρία.Προέλευση και καταγωγή των Θρακών
Στην Αρία ή Ινδογερμανική ομοφυλία, κατά τους ιστορικούς ανήκουν Ινδοί, Πέρσες, Αρμένιοι, Λατίνοι, Κέλτες, Γερμανοί, Σλάβοι και Πελασγοί (Κουρτίδης Κ).
Οι αρχαιότατοι Πελασγοί διασπάστηκαν σε διάφορα Ελληνοπελασγικά φύλλα, Ίωνες, ΑρκαδοΚύπριους, Μακεδόνες, Θράκες, Αχαιούς, Δωριείς, Φρύγες, Τρώες κ.λπ.(όλοι τους πρόγονοι των Σημερινών Ελλήνων) και Ιλλυριούς (πρόγονοι σημερινών Αλβανών).
Ο Καψής Αντώνιος , ο Κούμαρης Ιωάννης, ο Γερμανός γεωγράφος Μούκκε και άλλοι, υποστηρίζουν ότι όλοι οι κάτοικοι της Χερσονήσου του Αίμου, του Αιγαίου, της Κύπρου και των παραλίων της Μ. Ασίας ήταν Πελασγοί, αυτόχθονες, δεν ήλθαν ούτε από την Ασία, ούτε από τα βάθη της Ευρώπης. Με τους Απογόνους τους Έλληνες δημιούργησαν τον προϊστορικό και τον ιστορικό τους πολιτισμό. Τα περί Ινδοευρωπαϊκής ομοφυλίας τα θεωρούν μύθο και το αποδεικνύουν με πειστικά επιχειρήματα, με εύλογα ιστορικά στοιχεία και αρχαιολογικά ευρήματα.
Στους αυτόχθονες αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι Θράκες των οποίων πρόγονοι ήταν διάφορα φύλα ΠελασγοΘρακικά.
Οι Θράκες ήταν Πελασγοί-Έλληνες Αυτόχθονες όπως και όλοι οι Έλληνες

Θρακικά Έθνη-Φύλα
Η Αρχαία Θράκη δεν ήταν ένα Κράτος με τη σημερινή έννοια. Αποτελείτο από πολλά μικρά ή μεγάλα φύλα- Έθνη ( 8 κύρια κατά τον Ηρόδοτο, 22 κατά το Στράβωνα και πάνω από 70 με τις υποδιαιρέσεις τους) τα οποία είχαν το Βασιλιά τους ή αρχηγό και τη δική τους ιστορία.
Κατά αλφαβητική σειρά και περιληπτικά αναφέρονται τα σπουδαιότερα:
Αγριάνες,ή Αγρίαι ή Αγριείς, ή Αγράϊοι. Αρδιαίοι, Αρριανοί, Άρπιοι, Αρτάκιοι, Άσται ή Αστοι, Αψίνθιοι
Βαίτοι, Βάντιοι, Βέσσοι ή Βησσοί, Βισάλτες, Βίστωνες, Βρύγες, (Φρύγες-Βρίγες-Βρύγοι) , Βιθυνοί, Βένοι – Βρέναι, Βρίαντες, Βαστάρναι, Βισάλτες
Γέτες.
Δάκες ή Δάκοι, Δασαρήται ή Δασαρήτιοι, Δερσαίοι ή Δεραίοι (πιθανόν και Δαρσίοι),Δίοι, Δίγηροι, Δόβηρες, Δρύσαι, Δόλογγοι και Αριανοί, Δρώιοι, Δαρδανοί.
Ηδωνοί ή Ήδωνες ή Ώδονες
Θύννοι
Κίκονες, Κορπίλοι, Καινοί, Κοραλλοί, Κρόβυζοι, Κοιλαλήται, Κυρμιάδαι, Κεβρύνιοι.
Λαδεψοί, Λαιταίοι.
Μαίδοι, Μοισσοί, Μελινοφάγοι, Μελανδύται, Μύγδονες (Σίθωνες).
Νιψαίοι
Ξάνθιοι
Οδρύσες, Οδόμαντες, Ορρέσκιοι
Πίερες, Παίονες( Παναίοι, Παιόπλαι, Γρααίοι, Λαιαίοι), Παίτοι
Σαπαίοι ή Σάπαι και Σίποι, Σίντιες, Σίντοι και Σάϊοι, Σάτρες, Σατροκέντες, Σαρμάται, Σκυρμιάδες, Σέρδοι, Σκαιοί, Σίρες, Σκεβόαι.
Τριβαλλοί, Τρανίψοι, Τραλλείς, Τραυσοί, Τρωγλοδύτες, Τρήρες.
Τα Θρακικά αυτά Φύλα μετακινούνταν εντός και εκτός Θράκης, προς επιβίωση ή λόγω εκτοπισμού από άλλα ισχυρότερα. Στη Μικρά Ασία, μετακινήθηκαν οι Μυσοί, Φρύγες ( θράκες που κατοικούσαν στο όρος Βέρμιο με το όνομα Βρύγες ή Βρίγες), Θυνοί, Βιθυνοί, Μαιδοβυθινοί, Βέβρυκες, Μαριανδυνοί, Μύγδονες, Μαίονες, Δρύωπες, Δόλωνες, Τρήρες κ.α. Τα φύλα αυτά κατοικούσαν από τους αρχαιοτάτους χρόνους (πριν και μετά τον Τρωικό πόλεμο που έγινε τον 12ο π.χ. αιώνα) στις περιοχές Βιθυνία, Μυσία, Φρυγία και Λυδία της Μικράς Ασίας. Μεταξύ των Θρακικών Εθνών που εγκαταστάθηκαν στην κεντρική Ελλάδα σε πανάρχαια εποχή είναι και οι Άβαντες. Εγκαταστάθηκαν αρχικά στη Φωκίδα (όπου και πόλις Άβαντα) και κατόπιν εισήλθαν στην Εύβοια ( η νήσος ονομάστηκε Αβαντίς). Θράκες από την Εύβοια μετανάστευσαν και στις Κυκλάδες νήσους και οι πιο πολλοί στη Νάξο που την ονόμασαν Δία και Στρογγύλη. Θράκες εγκαταστάθηκαν στη Βοιωτία με τον Εύμολπο
Θρακικά φύλλα εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη. Την σκύρο, την Σκιάθο, την Λήμνο, την Ίμβρο, την Δήλο, την Άνδρο. Γενικά ολόκληρη η Χερσόνησος του Αίμου, τα νησιά, και τα παράλια της Μικράς Ασίας κατοικούντο από Πελασγούς προγόνους των Ελλήνων.
Κατά τον Ηρόδοτο τα σύνορα της Θράκης, που την θεωρεί το μεγαλύτερο κράτος του κόσμου, δυτικά εκτείνονταν μέχρι την χώρα των Ιλλυρίων (Αλβανία), βόρεια μέχρι των Οίστρο ποταμό (Δούναβη) που χώριζε τη Θράκη από τη Σκυθία , αλλά και πέραν αυτού, νότια το Αιγαίο Πέλαγος και ανατολικά την Μαύρη Θάλασσα.
Ο Θουκυδίδης που κατάγεται από την Θράκη, καθορίζει τα όρια της Θράκης μεταξύ του Αίμου, Στρυμόνος, Αιγαίου Πελάγους, Προποντίδας και Μαύρης Θάλασσας.

Χάρτης Αρχαίας Θράκης των Προομηρικών και Ομηρικών χρόνων
Αποικισμός
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, οι πρώτοι Έλληνες μέτοικοι σε αυτά τα εδάφη είναι από την αρχαία Μίλητο. Οι πρώτοι οικισμοί που εμφανίζονται είναι οι λεγόμενες εμπορίες – εμπορικοί σταθμοί - και αργότερα διαμορφώνονται και οι πόλεις. Η πρώτη φάση του ελληνικού αποικισμού, ως γνωστόν, χρονολογείται στις αρχές του 7ου αιώνα πρ. Χρ. και η δεύτερη – στα μέσα του δεύτερου ήμισυ του 6ου αιώνα πρ. Χρ. Έτσι βαθμιαία οι ακτές της Μαύρης Θάλασσας περιλαμβάνονται στον κόσμο του ελληνικού πολιτισμού. Κατά τον 8ο – 6ο αιώνα πρ. Χρ., ως αποτέλεσμα πολλών σύνθετων αιτιών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών, ορισμένα κοινωνικά στρώματα από τις πόλεις ηπειρωτικής Ελλάδας εγκαταλείπουν τις γενέτειρές τους και κατευθύνονται προς τις ακτές των κοντινών θαλασσών. Ακριβώς σ’ αυτήν την περίοδο στη σημερινή βουλγαρική ακτή της Μαύρης Θάλασσας δημιουργούνται πολλές πόλεις, από αποίκους κυρίως της Μιλήτου όπως η Απολλωνία (Σωζόπολη) σημερινή Σωζοπόλ, Μεσημβρία σημερινή Νεσέμπαρ, η Οδησσός που αργότερα ονομάστηκε Βάρνα, η Αγχίαλος σημερινή Πομόριε κ.α.  
Οι άποικοι βρίσκουν εκεί τα ήδη υπάρχοντα συγγενή ελληνικά  Θρακικά φύλλα, αλληλοαφομοιώνονται, συνάπτουν συμμαχίες με στόχο την εξασφάλιση καλύτερης άμυνας.
Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους το κράτος του Λυσίμαχου εκτεινόταν μέχρι το Δούναβη.

 Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ο ελληνισμός ενισχύθηκε και δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό της Θράκης νέες πόλεις, όπως η Φιλιππούπολη, η Σερδική, η Στενήμαχος και δημιουργείται το «Κοινόν των (Ελλήνων) Θρακών». Οι πολυάριθμες ελληνικές επιγραφές καθ’ όλο το χώρο, αποδεικνύουν την αναμφισβήτητη πολιτιστική και πληθυσμιακή επικράτηση του ελληνικού στοιχείου.
Κατά τη βυζαντινή εποχή, η Θράκη νότια του Αίμου ήταν ελληνόφωνη. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε μέχρι την ίδρυση του πρώτου βουλγαρικού κράτους το 681 μ.Χ.

Αρχαίος Θρακικός τάφος στη Βουλγαρία

Πηγές -Bιβλιογραφία – βοηθήματα:
1.    Οι Έλληνες στη Βουλγαρία του Βλάση Αγτζίδη. Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων
2.    Υλικά Συνεδρίου «Ανατολική Ρωμυλία (Βόρεια Θράκη).
3.Το καφενείο της ελληνικής διασποράς στη Βουλγαρία 1878-1941
Σάνια Βέλκοβα, Γκενοβέβα Τσερβενάκοβα

Στο επόμενο: Οι Έλληνες σε Αν. Ρωμυλία-Βουλγαρία (Μέρος 2ο).